Όταν ξανά ξυπησα είδα τον Nick και την μάνα μου να μιλάνε στον γιατρό....τον άκουσα να λέει μερικά πράγμα για την κατασταση μου..
(< δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που έχει πάθη ακρηβος γιατί δεν βρίσκουμε καμια διατάραξη στο οργανησμο της..αρα μπορεί να είναι απλα μια αποπηρα .>) ευτηχος που οι γιατρό δεν ξέρουν να απαντισουν σε τέτοιου Ιδούς "ασθένηες" και μου δινη χρονο αυτό να εξηγήσω κάποια πραγματα στον Nick ..δεν μπορω να τον κάνω να υποφερη και γω να μην του πω την κατασταση....τον αγαπώ...
Ε: Nick...έλα δω...
Ν: ει-εισαι καλυτερα?...
Ε: ναι μια χαρά...εμ..π-πρεπει να σου πω κάτι...
Ν: τι είναι πες μου?...
Μας διέκοψε η μητέρα μου όμως...
Μ.μ.: παιδι μου...τι έκανες?....γτ το έκανες?..θες να με πεθανης?..
Ε: μαμά βγες τώρα απο δω...αν θες να ηρεμησω....φύγε..
Ημουν ακομα θυμομενη μαζί της...
Ν: λπν πες μου τι θες να μ πεις..
Ε: αυτό ..που..συνβενη με εμένα...δεν είναι αρρώστια....
Ε-ειναι κάτι άλλο...
