Unexpected-Now What?

477 17 0
                                    

5.Bölüm

Sabah uyandığımda Justin yanımda yoktu.Ona bakmak için aşağı indiğimde kahvaltı hazırladığını gördüm.Sanırım kreple başı dertteydi. 

-‘’Günaydın,erken uyanmışsın.’’

-‘’Aşağıdan krep’in yardım çığlıklarını duydum.’’ Güldüm.

Yemek yaparken –ya da yapmaya çalışırken- çok tatlı görünüyordu.Dayanamayıp yanağını öpmek için uzanırken kafasını çevirdi ve dudaklarımı yakaladı.Bu sıradada ocağı kapattı.Bende karşılık verdim.Beni bacaklarımdak tutup tezgaha otutturdu ve öpmeye devam etti.Biraz daha ileri gidecekken zil çaldı.Justinse sinirli bir şekilde benden ayrılıp kapıyı açmaya gitti. Kapıda babası Jeremmy ve iki küçük kardeşi Jazmyn ve Jaxon vardı.Zaten önceden birbirmizi tanıyorduk.Jazmyn hemen Justine sarıldı.Bende Jaxonu kucağıma aldım ve Jeremmye ‘’hoşgeldin’’ dedi.

-‘’Üzgünüm haber vermeden geldim.Ama çocukları kimseye bırakamadım onlara iki gün bakabilir misiniz?

-‘’Tabiki bakarız.’’ Dedim ani bir hareketle.

-‘’Teşekkürler,onları yarın alırım.’’

Kapıyı kapattım ve Jaxonu tezgaha oturtup onlara dondurma koydumJustinde Jazmyni kucağına oturup kanepede onunla konuşuyordu..Justinle göz göze geldiğimizde birbirimize bakıp gülmeye başladık.Sanırım iki gün evcilik oynayacaktık.Çocuklar dondurmalarını bitirdiler.Bizde onları alıp sahile gittik.Eve geldiğimizde hepimiz yorulmuştuk. Jazzy ve Jaxonu banyo yaptırdıktan sonra Justin pis pis sırıtarak yanıma geldi. 

-‘’Beraber banyoya girsek daha güzel olur.Su tasarrufu’’

-‘’Aah,lütfen çevreyi düşünüyormuş gibi yapma’’ 

-‘’Belki birazcık.’’

Onu gülerek elimle ittirdirdim ve kapıyı kapatıp duş aldım.Duş alırken birden başım döndü,düşecek gibi oldum.Bugün gerçekten yorulmuşum sanırım.Kahve yapıp yatmayı düşünüyordum.Aşağı indim ve kendime kahve hazırladım.Jaxon: ‘’Bugün seninle uyuyabilir miyiz Nelly?’’ Justine baktım ve güldüm. ‘’Tabiki yakışıklı’’ dedim ve Jaxonu kucağıma alıp yukarı çıktım.Justinde kucağında Jazzyle geliyordu.Başım hala dönüyordu.Hazzy ve Jaxson'u yatırdık sonrada biz yattık.

2 hafta nasıl geçti anlamamıştım bile.Ama burdan gitmek istemiyordum.Dönmemiz gerekiyordu çünkü Justinin işleri çıkmıştı.Tatil sona ermişti.İçimde kötü bir his vardı.Gelip geçici bir şeydir diye umursamadım.Herneyse yaklaşık 2 saatlik yolun ardından evime gelmiştim.O kadar çok yorulmuş hissediyordum ki hemen yatağa yatıp uyumaya başladım...

***3 hafta sonra***

Günlerdir canım yataktan çıkmak istemiyordu.Yatağın içinde debelenip duruyordum.Film izliyor,kitap okuyor ve uyuyordum nedenini bilmiyorum ama o tatilden döndüğümüzden beri iyi değildim.Her zamanki gibi umursamayıp sürekli uyumaya devam ediyordum.En sonunda sürekli çıkarmaya başladığımda kızlar meraklanıp kolumdan tutarak zorla hastahaneye götürdüler.Bişeyimin olmadığından emindim.Sadece halsizdim o kadar.Doktorlar bir sürü testten geçirdikten sonra testleri inceleyeceklerini ve birkaç gün içinde bizi arayacaklarını söylediler.Aradan 3 gün geçtikten sonra doktor telefonumu arayıp test sonuçlarını aldıklarını ve hastahaneye gelmemi istedi.Justine bu konudan bahsetmedim çünkü bir sorun olmadığından neredeyse emindim.Ama sonuçlar beklediğim gibi değildi.Hemde hiç.

‘’Uzatmadan söyleyeceğim.Çünkü uzatmam hiç bir şeyi değiştirmeyecek.''

’’O zaman uzatmadan söyle.Neyim var?''

''Kanser.Çok üzgünüm Nelly''

Bu sözler karşısında donup kalmıştım.Bu hiç beklemediğim bir şeydi.Beklenmedikti.Neler oluyordu? Şaka mıydı bu? Kameralar her neredeyse çıkmalarını istiyordum çünkü canım acıyordu. Daha 17 yaşındaydım.Ağlamak istiyordum ama o lanet gözyaşlarım bir türlü akmıyordu.Sadece boğazımda bişey vardı,konuşamıyordum.Her şeyi bırak bunu ona nasıl söylecektim? Onlara? Nasıl?

Korkuyorum.....

Unexpected. (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin