Ένα Όμορφο Τέρας (Μέρος 1ο)

Αναζήτηση

Το όνειρο έμοιαζε τόσο αληθινό που τώρα αισθανόμουν τα χείλη μου ψυχρά και άδεια. Ευχόμουν να ήταν αληθινό -ένα μεγάλο μέρος του τουλάχιστον. Ευχόμουν να μπορούσα να είμαι με τον Τομ με αυτόν -με κάθε δυνατό τρόπο- χωρίς να φοβάμαι κάθε δευτερόλεπτο μήπως τον πληγώσω.

Στο όνειρο δεν ήμουν μισή βρικόλακας, ήμουν απλά εγώ. Χωρίς υπερδυνάμεις, χωρίς ξεχωριστές ικανότητες. Και ήμουν ελεύθερη να τον θέλω χωρίς ενοχές. Ήμουν ευτυχισμένη. Τότε εμφανίστηκε ο Τοντ. Και όπως είχε κάνει και με την πραγματική μου ζωή, τα κατέστρεψε όλα. Ένιωθα τον θυμό να φουντώνει μέσα μου κάνοντας τις αισθήσεις μου να πάρουν φωτιά. Για πρώτη φορά ήθελα τόσο πολύ να τον βρω. Ήθελα να τον κάνω να πληρώσει για όλα όσα μου πήρε δίχως έλεος. Ήθελα να τον σκοτώσω!

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου απότομα κάνοντας της σανίδες του να τρίξουν. Πλησίασα τον ανοιχτό παράθυρο και χωρίς δεύτερη σκέψη πήδηξα έξω, όπου οι πρώτες αχτίδες τις μέρας σε λίγο θα ξεπρόβαλαν. Είχα μια-δυο ώρες μέχρι να ξυπνήσουν οι γονείς μου. Δεν πειράζει, δεν θα χρειαζόμουν παραπάνω χρόνο. Σκέφτηκα με σιγουριά. Τα γυμνά μου πόδια ακούμπησαν στο υγρό χώμα καθώς προσγειωνόμουν στον κήπο μας, αθόρυβα σαν γάτα.

«Ποτέ δεν θα βρίσκομαι πολύ μακριά, το ξέρεις αυτό έτσι;» Στο μυαλό μου ήρθαν οι απειλές του Τοντ. Τώρα μου φαίνονταν εντελώς ανούσιες. Το γεγονός πως βρισκόταν κάπου εδώ μάλιστα μου έμοιαζε πολύ βολικό. Καημένε Τοντ. Αν ήξερες τι σε περιμένει θα ευχόσουν να βρισκόσουν όσο το δυνατών γίνεται πιο μακριά από μένα. Σκέφτηκα.

Οσμίστηκα τον αέρα ψάχνοντας για τα ίχνη του. Στην αρχή δεν κατάφερνα να εντοπίσω τίποτα. Ξάφνου έπιασα την ανεπαίσθητη μυρωδιά του. Θύμιζε μέλι ανακατεμένο με αίμα. Υπερβολικά γλυκερή. Άρχισα να τρέχω στο ημίφως σαν το φάντασμα.

Είχα φτάσει στην άκρη του δάσους όταν μια τελείως διαφορετική μυρωδιά γέμισε τον αέρα. Ήταν περίεργη, όχι άσχημη, αλλά σίγουρα έντονη. Δεν είχα μυρίσει ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο. Προσπάθησα να βρω και πάλι την δική του όμως είχε χαθεί από τον αέρα ή ίσως απλά αυτή η καινούρια μυρωδιά να κάλυπτε όλες τις υπόλοιπες.

Πλησίασα επιφυλακτικά προς το εσωτερικό του δάσους. Έφτασα στο ξέφωτο όπου μόλις πριν λίγες ώρες είχα τραφεί. Το κουφάρι του λαγού δεν βρισκόταν εκεί που το είχα αφήσει. Έτσι υπέθεσε πως κάποιο άγριο ζώο το είχε ανακαλύψει, χορταίνοντας με αυτό την πείνα του.