Άφησα τον δίσκο στο σχήμα κολοκύθας άρον άρον και έτρεξα προς το τέλος του διαδρόμου σπρώχνοντας κάθε μαθητή που έκοβε το δρόμο μου.
Προσπερνούσα μάγισσες με μυτερά καπέλα, πειρατές με ψεύτικους παπαγάλους, αγγέλους με άσπρα και μαύρα φτερά και παιδιά με στολές αγνώστου ταυτότητας. Το μόνο που μ' ένοιαζε ήταν να φτάσω στο τέλος του διαδρόμου όπου ήταν και η έξοδος για την πίσω αυλή. Το όραμα ήταν το μοναδικό στοιχείο που είχα και δεν θα το αγνοούσα αυτή τη φορά για τους δικούς μου εγωιστικούς φόβους.
Φτάνοντας επιτέλους στην πόρτα για την πίσω αυλή οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν ακούγοντας τη φωνή της Μέλανης.
«Άφησέ με σου είπα! Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Τι θέλετε, γαμώτο;»
«Πρώτων να μας πεις που είναι η μπιμπικιασμένη φίλη σου. Μετά τα συζητάμε ομορφούλα.» Ακούστηκε η φωνή του Εντ και αμέσως μετά συνέχισε:
«Μπλιάξ! Η γλωσσού με έφτυσε. Βουλώστε της το στόμα.»
«Και συ μάσε τα κουλά σου!»
Δεν περίμενα να ακούσω και άλλα. Περπατώντας πίσω από τα δέντρα είχα φτάσει ακριβώς πίσω από τον Εντ. Φορούσε μια σκούρα πράσινη στολή ζόμπι. Αναγνώρισα ένα δύο ακόμη πρόσωπα κάτω από τις μάσκες αλλά οι υπόλοιποι μου φαίνονταν άγνωστοι κάτω από τις τόσες μπογιές και τα σπρέι. Ήμουν μόνη μου και μόνος τρόπος να γλιτώσω την Μέλανη και το τομάρι μου ήταν ο αιφνιδιασμός.
Πλησίασα λοιπόν τον Εντ που ήταν ο πιο μεγαλόσωμος από πίσω και πριν προλάβουν οι άλλοι να των προειδοποιήσουν του έβαλα τρικλοποδιά και από όρθιος κατέληξε ανάσκελα δίπλα στη ψεύτικη λίμνη.
«Πιάστε την.»
Η Μέλανη εκμεταλλευτικέ το σοκ εκείνου που την κρατούσα και με μια γονατιά ελευθερώθηκε.
«Τρέχα Μελ, φώναξα, είμαι ακριβώς πίσω σου!»
Εκείνη τη στιγμή όμως ο Εντ σηκώθηκε ακριβώς μπροστά μου, κλείνοντας το δρόμο μου. Για μόνο ένα δευτερόλεπτο έμεινα ακίνητη, αλλά έπειτα κατάλαβα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω.
Έτσι παρόλο που δεν είχα ξαναχτυπήσει κανέναν ποτέ στη ζωή μου, έδωσα στον Εντ μια μπουνιά, που δεν πρόλαβε να την αποφύγει και τον βρήκε ξυστά στη μύτη και κάτω ακριβώς από το μάτι.
«Έντι!» Φώναξαν ξαφνιασμένοι οι φίλοι του και μέχρι να τον πλησιάσουν για να δουν αν είναι καλά, εγώ και η Μέλανη είχαμε γίνει καπνός. Γύρισα το κεφάλι μου για μια στιγμή και πριν χαθούν από το οπτικό μας πεδίο είδα το πρόσωπο του Εντ ακριβώς όπως τότε στο αμφιθέατρο του σχολείου, πασαλειμμένο με αίματα.
Αυτή τη φορά όμως πρόσεξα άλλη μία λεπτομέρεια στα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Ήταν εξοργισμένος.
VOUS LISEZ
Ένα Όμορφο Τέρας (Μέρος 1ο)
Fantastique"Είμαι τέρας. Εγώ, η Ρόζαλι Τέρνερ είμαι ένα τέρας. Όχι μόνο εξωτερικά, μέσα έξω. Είμαι μια εγωίστρια, τερατόμορφη ψεύτρα. Και αυτό θα μου κοστίσει ακριβά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο." Η Ρόουζ είναι ένα σχεδόν φυσιολογικό κορίτσι που γίνεται συχνά σ...
