HuzuruM

Yapma!

     Keşke nasıl olduğunu merak edip aramasaymışım seni!  

     Ben sana "seni sevdiğimi nasıl söyleyeceğim?" diye düşünürken, sen sòylediklerinle bütün kelimeleri resmen bogazıma tıkadın. Işte senin bu davranışların senden soğumamı sağlıyor! Sanki hayatında başka KÜBRA varmış gibi ciddi ciddi ısrarla "Hangi Kübra?" diye sorabiliyorsun yaa.....  
     
     Ben artık yoruldum gerçekten yoruldum. Seni sevmekten değil, ama beklediğim değeri alamamaktan. Bana karşı ne hissettiğini çözemediğimden. Bana haklı ya da haksız sürekli trip atmandan yoruldum! Ben asla sevmekten yorulmam. 11 yıl birini sevmişim de şimdi hayatımın geriye kalan süresinde senimi sevmekten yorulacağım! Lütfen yapma böyle!...
  
      Sana ilk defa içtenlikle seni sevdiğimi söyliyecekken kelimeleri bagazıma düğüm yapma! Ilk kez senin elini sımsıkı tutacakken elim yara deme bana! Sana karşı birşeyler hissetmeye başladığım an uzaklaşma benden!
     
                YAPMA BUNU!

     Daha fazla canımın acımasını sağlama. Eğer bi acı çekeceksemde , bu senden olmasın! Sen bari üzme bir türlü koruyamadım, masum kalbimi...
    
     Eger gerçekten her şey böyle devam edecekse, daha fazla yormayalım boşuboşuna birbirimizi. Üzmeyelim. Kırmayalım. Her ne kadar erken biterse o kadar iyi olur bizim için. En azından birbirimiz hakkında "seni yanlış tanımışım", "keşke tanımasaydım" gibi pişmanlık  cümleleri sarfetmeyiz boşuboşuna.