Deep Breath: LILITH

Chapter 23

Önceki bölümden;

Ayaklarının dibindeki adam karnındaki kesiklere rağmen dizlerinin üzerinde durmaya devam ederken Sehun yan döndü ve elindeki bıçağı lavabonun içine fırlattı. Sonrasında ise Kai'ye bir daha bakmamaya çalışarak ağır adımlarla odasına girip kapıyı kilitledi.

Yeni Bölüm;

Tu secanda marmora. Locas sub ipsum funus, et sepulchri. Immemor, struis domos
Ölüm karşına gelmiş. Sen mezarını düşünecek yerde mermer yontturup evler yaptırmaktasın. (Horatius)

- SEHUN -

Odasına gireli neredeyse yarım saat olmuştu ve tek yaptığı yatağının kenarına oturarak boş duvarı seyretmek olmuştu. Öğrencilik dönemindeki uykudan yeni uyanmış haline benziyordu şu an. Kendine gelememiş, belki de hala gördüğü rüyaların etkisinde, bir noktaya odaklanmış ve zihninin açılmasını bekliyor. O an geldiğinde okula geç kaldığının farkındalığıyla büyük bir telaş içine düşecek ve hazırlanmak için oradan oraya koşturacak odasının içinde. Bu, birkaç yıl öncesinde gerçekleşen senaryoydu. Fakat şimdiki farkındalığı onu tahmin edemeyeceği hislerin, telaşın ve korkunun eşiğine sürükleyecekti.

Gözlerini sabit tutmaya devam etti. Düşüncelerinin oluşturduğu çukurlar duvardaki çatlaklara benzese de onlardan çok daha derindi. Sehun korkunç bir boşluğun içindeydi. Algılayamıyordu. Kai gelmeden önce, Lilith efsanesi ile ilgili okudukları onu zaten küçük çaplı bir şoka uğratmıştı. Esmeri beklenmedik bir anda yeniden salonunun ortasında gördüğünde ise yaşananlar zihninde canlanarak damarlarına saf öfke ve korku pompalamıştı. Ve sonra..

Sonra ne olmuştu?

Gözleri genişlerken bakışlarını duvardan çekerek ellerine yöneltti.

Kan.

Titreyen ellerindekinin esmerin kanı olduğuna inanmak istemiyordu. Belki de o ana dek fark etmemişti ellerinin titrediğini. Histerik bir telaşla tişörtünün eteklerini kavradı ve ellerini oraya sildi. Kurtulmak. Ona ait bu kandan kurtulmak istiyordu. Ruhunu lekelediği yetmezmiş gibi bir de bedenini kirletmesine katlanamıyordu. Geride yalnızca tenine ve tırnak diplerine işlemiş kırmızılık kalıncaya dek ellerini üzerindeki kumaşa sürttü. Sonrasında elleri iki yanına, yatağın üzerine düşmüştü. Uzunca bir süre su altında kalmış insanın yeniden havayla buluştuğu o anda yaşadığı rahatlamaya eş değer bir duyguyla nefes alış verişini düzene sokmaya çalıştı. Bu sırada düşüncelerinin yatıştığını hissedebiliyordu. Genişleyen gözleri yeniden eski haline döndü, aniden bastıran yorgunluk hissiyle ağırlaştı.

Ayakkabılarını çıkardı ve odasının kilidini kontrol ettikten sonra yatağına uzandı. Ne de olsa sıradan bir insan değildi. Kısa süre içinde süper doğa üstü güçleriyle iyileşip başka hayatları mahvetmek üzere evinden defolup gideceğini düşünerek gözlerini kapattı.

-

"I-ıhm.."

Bilinci yerine gelirken aynı ses bir kez daha ilişti kulağına. Yalnız yaşamaya başladığından beri uyku sırasında sesler duymaya alışkın değildi. Evinin duvarlarına gördüğü tek yüz kendisininki olan biri için gecenin bir yarısı duyabileceği tek ses saatin yalnızlığını haykıran tik takları olurdu. Bu yüzden garip ve iç kıyıcı ses tonu tekrarlandığında kendini uyanmaya zorladı.