Deep Breath: LILITH

FINAL

*medyadaki moonlight sonata ile okuyabilirsiniz, bittikçe yenileyin.

Önceki Bölümden;

Sehun sahiden onu anlayamadığını düşündü. Onun hakkında bir şeylerden asla emin olamayacaktı. Bunu biliyor ve belki de onu en çok çıkmaza sokan şey bu oluyordu. Esmer el başının üzerinde hala ağırlığını sürdürüyorken fısıldadı sarışın.

"Nesin sen Kai?"

Final;

Quia pulvis es et in pulverem reverteris

Çünkü sen tozsun ve toza geri döneceksin.

-

Sehun ikinci kez uyandığında başının üzerindeki ağırlık kalkmıştı. Evin içinde hakim olan sessizlikten dolayı onun gittiğini düşünmüştü ancak gözlerini açtığında Kai'nin hala koltuğun üzerinde uzandığını gördü. Uyuyor olduğunu varsayarak sessizce doğruldu ve odasına gitti. Geçen gece Kai içeride kanlar içinde kıvranırken burda duygusuzca uyuyabildiğine inanamıyordu. Sahiden bir sinir krizi geçirmiş olmalıydı. Tüm bu şeyler onun yapacağı cinsten değildi. Geceden beri dağınık olan yatağına oturduktan sonra şimdi ne yapacağını düşündü. Onu uyandırıp gitmesi gerektiğini söylemeyi düşündü ancak yaralarının ne durumda olduğunu bilmediği için bunu yapmaya içi el vermedi. Belki de uyandığında kendisi giderdi. Bu ihtimal üzerinde düşündü ve o uyanıncaya kadar dışarı çıkmaya karar verdi. Evde durursa her saniyesi bundan sonra ne olacağını düşünerek geçecekti. Belki döndüğünde Kai gitmiş olurdu.

Üzerine temiz bir şeyler giydikten sonra olabildiğince sessiz hareket ederek evden çıktı. Nereye gittiğini veya gideceğini bilmiyordu. Bu yüzden sabah yürüyüşü yapan diğer insanların peşine takıldı ve temiz havayla zihnini boşaltmaya çalıştı. Fakat işe yaramıyordu. Kai ile ilgili tüm düşünceler galibi olmayan bir savaşa tutuşmuştu kafasının içinde. Ona nasıl davranması gerektiğini kestiremiyordu. İki kez birlikte olduğu bu adama karşı bir ilgisi olmadığını iddia edemezdi. Ancak onu hiçbir zaman anlayamamıştı. Bir gün yüzüne gülerken ertesi gün vahşice zarar verişini anlamlandıramıyordu. Tabi tüm bunlara ait bir teorisi oluşmuştu Lilith araştırmasından sonra. Onun sıradan bir insan olmadığını düşünmeye başlamıştı. Özellikle ona zorla sahip olduğu gece gördüğü değişim bu teorisini doğrular nitelikteydi.

Yine de endişesine rağmen bir yanı hala esmere olan sevgisini sonlandıramamıştı. Geri dönüp onun yaralarını sarmasında bunun da payı olduğunu itiraf etti kendine. Öfkesini bıçağa aktarmış ve ona içini rahatlatacak kadar zarar verdiğini düşündüğünde son vermişti. Sonrasında sakinleşme aşaması ve benliğine aykırı olan bu davranış yüzünden yaşadığı suçluluk hissiyle devam etmişti. Tüm bunların farkındaydı. Ne yaptığının neler hissettiğinin farkındaydı ancak hala ne yapması gerektiğini bilemiyordu. Bu yüzden evinin bahçesine girdiğinde,  Kai'nin yaklaşımına göre hareket etmeye karar aldı. Hava neredeyse kararmak üzereydi. Dışarıdayken zamanın bu kadar çabuk geçtiğine inanamadı.

Sehun içeri girdiğinde esmer olan dün geceden beri uzandığı koltukta doğrulmuş göğsündeki sargıyı kaldırmaya çalışıyordu. Sehun'un içeri girdiğini duyunca başını o tarafa çevirmiş ve ikisi de duraksamıştı. İşte Sehun bu anın gelmesinden korkuyordu. Birbirinden uzak ama bir o kadar da yakın iki beden arasında kararsızlıkla dolu geçen saniyelerin uzamasından korkuyordu. Kai'nin yorgun bakışlarından kopamadı saniyeler hızla geçerken. Bazı şeyleri önceden bilebilseydi şu an kaybettiği saniyeleri geri alır ve ona koşardı. Fakat hayatın olayı buydu. Geleceği görmeyi mümkün kılmaz, geçmişte kaçırdıklarınız için sizi keşke demeye mecbur bırakırdı.