Drop Dead Heartless Girl

Chapter 42: He' Back

Cazelle Jam's POV

I've been through hell simula ng makita ko lang naman yun mga picture nila together. Alam mo yun pakiramdam na sasabog na sa sakit yun puso mo?? Yun pakiramdam na miss na miss mo na sya tapos ang saya naman pala nya sa iba?? Ang sakit lang di ba?? Pero eto padin ako. Willing ipaglaban ang pagmamahal sa kanya. Handa akong magpakatanga. Wala eh mahal na mahal ko talaga si Kaizer pero ngayun hindi pako handang makaharap sya. I need time and space.. masakit man kakayin ko to.

*tok tok!*

"Anak nandyan mga kaibigan mo!"-sigaw ni manang. Hanggang ngayun kasi nakahiga padin ako.

"Coming!"-sigaw ko kahit na sa loob loob ko ayaw ko silang harapin.

Walang kagana gana akong bumangon at bumaba.

"Hey! What happened?"-nag aalala nilang salubong sakin sa hagdan.

"I'm sick"- sagot ko. 3 days na mula ng hindi ako pumasok. May sakit naman talaga ako eh. masakit sa puso.

"Girl you should fix yourself, look at you mukha ka ng manang dyan."- sita ni Rechell.

I just shrugged may shoulder.

Maghapon lang kaming nagkwentuhan. Honestly hindi ko sinasabi sa kanila ang pinagdaraanan ko. Ayoko na silang madamay sa mga problema ko.

Bukas na nga pala uwi ni Kaizer. Wala nakong balita sa kanya hindi naman kasi ako nagamit na ng phone and laptop.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Kinabukasan

This is it! Ngayun na uwi ng mokong. Handa na ba akong makita sya? O handa na ba akong masaktan pa lalo dahil papamukha na nya sa akin na "sorry Cazelle mahal ko pa pala talaga si Stacey"

Naghanda na ako papuntang school. Nahiya nako dahil ilang araw ng absent.

Palabas na ako ng makita ko si Anne na may Kausap sa phone at ng makita nya din ako agad agad nyang ibinaba ang phone.

Hmmmm. I smell something fishy? Hindi ako tanga para hindi malaman kung sino kausap nya. Mapatunayan ko lang talaga na may kinalaman sya e. Hindi ako magdadalawang isip na sampalin sya gaya ng ginawa ko noon.

"Dyan ka pala. Papasok kana?"- tanong nya.

"Hindi ba obvious?"- iritado kong sagot. Tsss. And then nilampasan ko na sya..
.
.
.
.
.
.
Maghapon lutang sa school. Outer space!

"Girl! Ngayun na uwi ni Kaizer di ba?"-Rechell.

"Yea!"

"Hindi ko manlang ipinaalala samin kundi pa tumawag si kaizer sakin"-Rechell.

Napatingin naman ako sa kanya kaagad. Ehh??

"Tumawag sayo?"

"Oo hindi ka daw macontact ng ilang araw eh. Sabi ko nagkasakit ka kaya ayun nag aalala yun tao sayo. Kakarating lang daw nya sa airport at papunta na sya dito"- mahaba nyang paliwanag.

Papunta na sya dito

Papunta na sya dito

Papunta na sya dito

Omy! I need to get out of here. Im not yet ready!!!

"i gotta go!"- sabay kuha ko ng bag at takbo papalabas ng room. Alam kong magtataka na yan si Rechell pero di bale ipapaliwanag ko din naman sa kanila eh but not now.

Daig ko pa si flash kung tumakbo. Malapit nako sa main gate ng matanaw ko ang pamilyar na sasakyan. He's here! Dahan dahan akong tumalikod. Dapat sa likod nako dumaan. Damn!

Akma nakong tatakbo ng mabilis ulit ng biglang

"CAZELLE!"-

sigaw nya. Pssshh!!!

Boses pa lang kilala ko na. Hindi ko pinansin at pinagpatuloy ko lang ang pagtakbo.

Takbo

Takbo

Takbo

Takbo

*inhale, exhale!*

Kasalukuyan akong nagpapahinga sa may pangalawang kanto mula sa school namin..

"Ate water nga po"- sabay abot ko ng pera.

Akmang kukunin ko ng yun tubig ng biglang may humablot sakin dahilan para malaglag yun bote ng tubig.

"Ano ba?!!!"- singhal ko at bigla din nanlaki ang mata ko.

hindi nya ako sinagot at hinila niya ako papasok ng sasakyan nya.

"Are you out of your mind?!!"-sigaw nya sakin pagkapasok nya ng sasakyan.

Tinignan ko lang sya. A cold one.

"i've been calling you. Halos masiraan nako ng ulo dahil hindi na kita macontact. Mababalitaan ko na lang sa kaibigan mo na hindi kana napasok at nagkasakit ka. Ngayun naman tatakbuhan moko??!! Why Cazelle??"- mahaba nyang saad. Galit at lungkot. Yan ang nakikita ko sa mga mata nya.

Gusto ko syang sumbatan ngunit hindi ko magawa. Paano kung last na pala namin pagsasama to dahil aaminin na nyang si Stacey ang mahal nya? Hindi ko ata kakayanin yun :(((

"cazelle"- untag nya sakin.

Gusti kong magsalita pero walang nalabas sa bibig ko. Eto na sya sa harap ko. Maari ko ng ilabas lahat lahat ng sakit na nararamdaman ko...

Galit ako oo. Nasaktan ako eh!!!

"CAZELLE TALK TO ME! BAKIT KABA NAGKAKAGANYAN??!"

Imbis na sumagot ako napahagulhol ako ng iyak. Agad nya akong niyakap ng mahigpit.

"Sshhh. Im sorry for yelling at you. Its just that I missed you"-malambing na nyang saad sa akin na lalong nakapag paiyak sakin.

Ilang minuto kaming nagstay sa ganun posisyon bago nya paandarin ang sasakyan.

"Where do you wanna eat sweetheart?"-Kaizer asked.

"I just want to go home"- Simple kong saad.

i heard him sigh.

"Okay. Cazelle kung ano man problema mo sana ishare mo sa akin. ayoko ng nagkakaganyan ka di ba dapat open tayo sa isat isa???."-malungkot nyang saad.

Tumango lang ako. Tinignan ko isa kong kamay na kapit nya. Napangiti ako ng mapait.

.
.
.
.

"Goodmorning sweetheart!"-bungad ni Kaizer sa may sala namin. Awtomatiko naman akong napalundag sa gulat.

"Hey! Relax. Para ka naman nakakita ng multo dyan"- nang aasar na saad ni Kaizer.

The mapang asar na kaizer is back. Ako kaya kelan ko maibabalik yun dating ako???

"Hindi mo manlang sinabi na pupunta ka pala?"

"bakit ayaw mo ba ako makita? :( "- biglang lungkot na saad ni kaizer.

"Of course not"- kanda utal na sagot ko.

"Good. Then lets have a date :) madami akong ikukwento sayo and syempre makakalimutan ko ba yun mga pasalubong ko sayo? :))"

"Ok"- pilit na ngiti kong saad.

Umakyat na ako para magready.

To be Continue :)

Sorry super late ng update. Mga 8 chapters na lang po siguro to then the end na :)