Merhaba arkadaşlar uzun bie sürenin ardından yeni bir bölümle geldiiim...
İyi okumalar...
BEGENMEYİ VE YORUM ATMAYI UNUTMUYORUUZ.
***
Yine ıssız yerdeki ufak eve geldiğimiz de yavaşça arabadan indim ve içeri girdim. Kaldığım odaya girip kapıyı kapattım ve kilitledim. Onu görmek sesini dahi duymak istemiyordum. Biraz durup sadece düşünmek istiyordum. Dolabı açıp beyaz tülden geceliğimi giydim ve olduğum yere çöktüm.
Bir insan hamile olduğunu öğrenince nasıl mutlu olamaz? Bir zamanlar onunla birlikte çocuklarımız olduğunu hayal ederken simdi onun yanında olduğum halde başkasından hamileydim. Ve bebeğimin babasının yanında olmak isterken eskiden hayaliyle yaşadığım adamdan kurtulmam lazımdı. Elimi yavaşça karnıma götürdüm. Ben hamileydim. İnanması gerçek olması kadar mucize olan bir şeydi. Aklımın kenarından bile geçmezdi. Hamile olmak. Bu nasıl bir mucizedir böyle. Bu nasıl büyük bir lütuftur. Bu nasıl bir duygudur nasıl bir heyecan, mutluluk...
Kapının tok sesiyle yerimde sıcradım.
"Derin aç şu kapıyı." Yavaşça yerimden kalktım ve yatağıma yattım.
"Rahat bırak beni Berk." Tekrar kapıya vurdu.
"Her şey eskisi gibi güzel olacak. Söz veriyorum." Aklını kaybetmiş gibi davranıyordu. Kafamı iki yana salladım.
"Bu artık imkansız." Sessizce fısıldadı.
"İmkansız diye bir şey yok. Ben o kazadan kurtuldum. Senin ve geleceğimiz için." Sinirle bağırdım.
"Evliyim Berk başkasıyla. Ondan bir bebeğim olacak sen hangi gelecekten bahsediyorsun? Benim olmayacağım bir gelecekten mi?" Sesinin tonunu ayarlamaya çalışıyordu.
"Umrumda değil." Derin bir nefes alıp fısıldadım.
"Hastasın sen." Kapıya tekrar vurup bağırdı.
"Sen olmazsan benim geleceğim yok zaten. Hazırlan aksamüstü yola çıkacağı kurtuluyoruz bu cehennemden." Kapının oradan uzaklaşınca fısıldadım.
"Her şey daha yeni başlıyor." Kaç saat aralıksız bu şekilde yatakta yatıp düsündüğümü hatırlamıyorum. Yattağım yerde yavaşça doğruldum. Berk yeniden kapıya gelmiş gideceğimizi söylemişti. Burada beni asla bırakmazdı. İnat etmeden üzerimi değiştirdim ve montumu giyip kapının oraya gittim. Kilidi yavaşça çevirip açtığımda Berk sabırsızca hemen kapıyı itti. Kapının pervazına yaslanmış bana bakıyordu. Derin bir nefes alıp odadan çıktım. Kollarını bana dolayıp sıkıca sarıldı.
"Sen ve bebeğin için her şeyi seyi mükemmel yapacağım söz veriyorum." Mavi bakışlarımı ona çevirdim.
"Tutamayacağın sözleri vermekten vazgeç artık." Kafamı iki yana sallayıp evden çıktım. Kapının önünde bekleyen arabaya binip kapıyı yavaşça kapattım. İki aydır yanımda duran genç çocuk şoför koltuğunda oturuyordu.
Hiç isyankar bir tip olmamışımdır. Kadere boyun eğenlerdenim diyelim. Montumun önünü kapatıp olduğum yerde sindim. Sağ tarafan bir esinti geldiğinde arka kapı açıldı ve Berk yanıma oturdu. Kafamı cama çevirip dışarıyı izlemeye başladım.
Unuttum. Unutmuştum. Onu orada bırakamazdım. İki aydır çektiğim sıkıntıları paylaştığım bir şey seyi orada unutamazdım. Araba yavaşça hareket ettiğinde yerimde sıçradım ve arabayı süren sakallı çocuğa seslendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancı Şehir
Ficção Adolescente"Aylardır seni sevmemi bekliyordun.! Al işte artık sana karşı bir şeyler hissediyorum. Ben seni yüz üstü bırakıp gitmedim, sen gidecek misin?" Bakışlarım anında onu buldu. "Birbirimizi mi kıyaslıyoruz? Peki. Unutma Ateş, sen beni yatakta bir erkekle...
