..YENİ OKULUM..

~KAVGA~ (5)

İnanamıyorum yaa valla bukadarida pes yani. Simdi diyiceksiniz ki bu kim. ....
Bu okulun hani kötü çetesi vardi yaa işte o.
Valla nasil bir sans anlamadim.
Ve birde bizim okulda lan offf... Hemde aynı sınıff.....
İremde çok şaşırmıştı sonuçta kafedeki çocuk bu Hemde hepsi birbirinden yakışıklı. Ayy ben nediyom yaa... İyice ireme benzedim lan..
" Aras nerdesin sen neden hep geç kalıyosun ve ben neden hep seni yok yazmak zorunda kaliyorum" dedi vay be ne bu hiz hocacim biraz susta motorun soğusun lan ..
Bu sırada aras diye anılan kisi daha yeni öğrendim bebeklerim kusura bakmayın.
" gerek varmı" dedi soğuk bir sekilde vay be bu ne cesaret ben yapsam ki yapamam zaten direk disiplin vayyy su arasa bak sen
" tamam geç otur yerine" dedi hoca. Ohh ne ala bu gec kalsin bisey yok biz gec kalsak hemen kızarlar e tabi bende hoca olsam bu soğuk gözlerden bende korkardım..

Aras sırasına geçerken bende pür dikkat hareketlerine bakıyordum.  Taaki gòzleri beni bulana kadar.

Okadar soğuk bakışları varki ben bile korktum yaaa. Bana bakarken sanki bişey çözmek için düşünür gibi oldu ama hemen toparlandı. Bana bir bakış attı. O soğuk bakışlarından yani. Bizim karşımızdaki sıraya geçtiler. Bende önüme döndüm. Ama irem arasın yanında ki çocuğa bakıyordu...
" kiz irem bu ne sevinç noluyoruz lan" dedim sırıtarak..
" off eylül bizim okuldalar ve üzerine bide bizim sınıftalar" dedi sevinerek.
" ayy ne büyük bişe ama irem bizene sende dön önüne bakma şunlara" dedim sıkılarak.
" hee senide gördük canım" dedi imayla bende yalandan kızarak
" ne ima etmeye çalışı-

" eylül kızım neden konuşuyosun"
"Hocam bişey sordumda arkadaşıma"
" konuşmassan iyi edersin. Luzümsüz insanları sevmem" dedi. E bende tabi dayanamadım bende ki de sabır arasa neden tepki vermiyoda bana veriyo..
"Ama hocam aras arkadaşımız geç kalıyo ona bişey yok ama ben bi konuştum herşey var bukadarda olmaz bana kızıyosanız onada kızacaksınız " dedim. Off ben nededim laan. Amaan iş işten geçti ohh iyi olmuş valla.
Herkez kısık kısık oooo larken arasa bakış attım. Gülüyomu salak hemen soğuk gözlere geçti. Öyle kötü baktıki ben bile korkma işini geçtim altıma işiyicem lan!

" eylül nedediğini farkındamısın sen Ailenden terbiye alamadınmı geldin karşıma konuşuyorsun" Hayır en kòtü yerimden vurdu beni ve ben buna katlanamam. Gözlerim bir anda doldu. İrem anlamış olacak ki hemen hocaya döndü.
" hoca moca demiyicem ama haddinizi aşmayın bence" dedi. kızgı bir şekilde.
"Sana noluyo irem çıkın hemen sınıfımdan bu derse girmeyecek
-siniz." dedi. Elini kapıyı gösterek.

İremde" bizde sizin dersinize meraklı deyiliz " dedi. Çantasını toplayarak.

Bende dayanamadım sadece telefonumu aldım  hızlı bir şekilde sınıftan çıktım. E tabi kapıyıda çarpmayı ihmal etmedim. Arkamdan iremde gelmişti. canım arkadaşım yaaa bu yüzden iremi çok seviyorum asla sizi yanlız bırakmaz.
" Eylül boşver üzme kendini sürtük işte boşver sen. Bilmiyo olayi ondan şey--
" tamam irem kapatalım konuyu" dedim. sesini keserek. "hadi bi lavobaya gidelim elimi yuzumu yıkiyim " dedim. adimlayarak.

Oda kafa salladı lavobaya gittiğimizde elimi yüzümü bi güzel yıkamıştım. Acayip şekilde sinirliydim benim ailem  bana terbiye veremediler.O lanet kaza yüzünden. Heran birine dalacak gibiyim.

" hadi eylül çıkalım."
Tamam irem geliyorum sen çik" dedim peçeteyle yüzümü silerek. oda" tamam" dedi.
Hemen parlatıcımı sürüp Dışarı çıktım.

İrem kapının önündeydi...
" eylül ben acıktım. Kantine çıkalım" dedi aslında iyi olurdu bende kahve içerdim.
"Tamam." dedim kıssa keserek.

Kantine indiğimizde herkez deve s*****ş karınca gibi bize bakıyodu zaten olayı anlamıştım. Bende umursamadım irem de benim gibi umursamayarak omuz silkti.