Whatever it takes

Chapter 10

Chapter 10

Text Message

"Okay ka lang ba Tan?"

"Ah, oo naman" sabay ngiti.

Paano ba naman shopping kung shopping hindi naman ako nahirapan sa pagpili kasi may tagapili din ako.

"Kain muna tayo" sabi niya

"Sige pero treat ko"

"No"

"Whyyyyy?"

"Boys always treat their girl as a queen"

"Okay" *pout*

"Ano ba gusto mo?"

IKAW! Joke. Haha

"Fries na lang"

"Di ka ba nagwoworry sa katawan mo, butot balat ka na oh, kanin dapat"

Wala na kong nagawa, treat niya eh. Bawal umangal.

"May, cr lang ako"

"Sige"

*ting*ting*

Babe?
-Trisha <3

What? Anong babe? Sila ba? Hindi ko alam kung paano? Fck. Kami nga walang call endearment sila meron! Sh.t!

Binalik ko agad ung cellphone niya sa table at nagstay calm na parang walang nangyari.

"Uwi na tayo"

"Tara, hatid na kita"

Sumunod na lang ako.

Maraming tanong na naglalaro sa isip ko habang na biyahe pauwi. Tahimik sa buong biyahe.

"Sige Tan, pasok na ko. Salamat" ngumiti parang walang nangyare.

Kiniss niya ako sa cheek. Tapos umalis na siya. Pumasok ako sa loob ng kwarto ko ng wasted.

Agad agad kong kinontact si Bea.

"Bea, answer please"

Sinagot niya ang tawag at nagsimula na kong magkwento pero napansin kong hindi siya nagsasalita.

"Hello, Bea are you there?"

"Uhhm, ano?"

Sh.t! Lalake? what the? Tiningnan ko ung screen eto ung nagtext sakin kaninang umaga. Tumigil ang luha ko.

"Nakikinig ka?"

Natural May siya nga ang natawagan mo hindi si Bea eh.

"Uhhmm pasensya na--"

"No uhm sorry, I thought you are my bestfriend."

"Uhm"

Ang awkward. Naikwento ko ba naman ung problema ko sa di ko kilala.

"Uhm, May, hindi sa paghihimasok, bakit hindi mo tanungin ung boyfriend kung ano ba talaga ung nabasa mo?"

What? Alam niya pangalan ko, stalker ko ba to?

"Alam mo pangalan ko?"

"Ay, sorry ako nga pala si Mark."

Mark? Sino yun?

"Saan mo nakuha ung number--"

Ay. Nalowbat pa. Hmp. Pero curious ako, sino siya? Chinarge ko muna ung phone ko hanggang sa nakatulog na ko.

MORNING.

"Big sis, WAKE UP!"

Anubayan natutulog pa ung tao! Naman oh! May bisita na naman ba!

"Denise ano ba?!"

"You're going to be late"

Tiningnan ko ung relo and it's 6 in the morning and guess what 8 pa pasok ko.

"8 pa ang pasok ko at tigil tigilan mo nga ang pageenglish sabi."

"Hehe, sorry"

Tiningnan ko ung phone ko ayun puputok na naiwan ko ng nakacharge eh.

*ting*

Goodmorning, May. Eat your breakfast. Iloveyou. Bakit di ka na nagreply kahapon?
-Tan

Dahil sayong hinayupak ka! Bago pa lang tayo pero niloloko mo na ko.

*ting*

Goodmorning, May. :) start your day with a smile.
-Unknown number

Ah, siguro eto ung natawagan ko kagabi. Pero infairness gumaan ung pakiramdam ko dahil sa kanya biglang pumutok na parang bula ung problema at pagdadrama ko kagabi na inakala ko na si Bea ung natawagan ko pero curious pa din ako sa Mark na to.

Tinext ko si Tan in a cold way. Ewan ko nawala ung spark sa ginawa niya and take note may heart pa ung pangalan nung babae, eh ung akin kaya ano nakalagay?

Ngayon ko tatanungin kung saan niya nakuha number ko.

Goodmorning din. Salamat kagabi pakikinig. Nalowbat ung cellphone ko. Wait saan mo pala nakuha number ko?

Sent to Mark

Nagprepare na ko at baka malate pa ko sa school. Ayaw kong makita si Tan pero hindi pwedeng hindi ako papasok for sure pupuntahan niya ako dito sa bahay.

*ting*

You really don't remember me huh?
-Mark

The who? And shet umeenglish haha

*ting*

Go downstairs.
-Mark

Bigla akong kinabahan?! Ano to? Nasa baba agad siya? Whatda? Dali dali akong bumaba at muntikang sumubsob pero hindi ako makapaniwala sa nakikita ko.

"CHRISTIAAAAN!" And wow! My childhood boy bestfriend is here. Nung 7 years old ako at 8 years old siya nag-migrate na sila sa ibang bansa at sa akala kong iyon hindi na sila babalik. Siya lang ung naging kaibigan ko dahil ung ibang bata ayaw makipaglaro saakin kasi alam ko ung larong kalye kaysa sa mga barbie at dun ko nakasundo Christian.

"Kailan ka pa bumalik? At saan naman galing ang pangalan na Mark?"

"Easy sa mg tanong haha"

Hindi ko maipagkakait na tumangkad at gumwapo siya dahil nung mga bata pa kami napakadungis palagi at maliit parang hindi anak mayaman kasi mas marami siyang alam na larong kalye kaysa saakin pero hindi kami nangitim dahil sa liblib kami lagi naglalaro.

"Last month pa, marami pa kasi akong inasikaso kaya hindi ako agad nagparamdam sa--"

"CHRISTIAN!"

Bigla siyang bumagsak sa sahig dahil sa suntok ni Tan. Nilapitan ko si Christian na bumagsak.

"Tan, anong ginagawa mo?"

"Sino siya? Bakit yakap yakap mo siya?"

"Bakit naman bigla bigla kang nanununtok dyan?" Bumaling sa ibang tingin si Tan at hindi sinagot ang tanong ko. Bumaling naman ang tingin ko kay Christian.

"Okay ka lang ba?" Tinulungan ko siyang tumayo. Ang lakas nun pero parang wala lang kay Christian ang suntok na yun.