-Promise-N.H Fanfiction

Θα σε περιμενω.

Το ενοχλητικό ξυπνητήρι ηχεί στα αυτιά μου με αποτέλεσμα να ξυπνήσω από το χαλαρό ύπνο μου..
Πάω να ανοίξω τα μάτια μου αλλά τα ξανακλείνω αμέσως,αφού οι ακτίνες του ήλιου περνούν τις τρύπες μέσα από το ξύλινο πατζούρι και χτυπούν πάνω μου..Τα ανοίγω σιγά-σιγά και τα μάτια μου συναντούν τον φωτεινό ήλιο..Ειναι Σάββατο σημερα..
Παίρνω από πάνω μου τα παπλώματα, σηκώνομαι απο το κρεβάτι και πηγαίνω προς το μπανιο..Κοιτάζω το πρόσωπό μου στο καθρέφτη..Κόκκινα μάτια,πρισμένα και κουρασμένα..
Λογικό μου φαίνεται,αφού όλο το βράδυ έκλεγα..
Για ακόμη μία φορά δεν εμφανίστηκε..
Για ακόμη μία φορά δεν είδα το πρόσωπό του,το χαμόγελό του,τα γαλανά μάτια του..
Για ακόμη μία φορά δεν είδα αυτόν..
Πλένω το πρόσωπό μου με σκοπό να φύγει η χθεσινή ξεραμένη μάσκαρα που βρίσκεται κάτω από τα μάτια μου ακόμα και τα μάγουλά μου,και μαζί με αυτήν νιώθω να φεύγει σχεδόν όλος ο πόνος μου..Δεν θα κρατήσει για πολύ..
Πάντα νόμιζα πως θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν..
Νόμιζα πως ήμουν καλά,μα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τον "αδερφό" σου..Αν εχετε ζήσει στιγμές μαζί,όσο μικρός κι αν είσαι δεν μπορείς να τις ξεχάσεις..Δεν μπορείς να τις πετάξεις..
Γιατί πολύ απλά ήσουν ευτυχισμένος μαζί του..
Το μυαλό μου,η λογική μου με ήθελε χαρούμενη..
Μα η καρδιά μου,η ψυχή μου με ήθελε δυστηχισμένη..
Την χαρά μου την έκριβα στα μάτια του..
Στα μάτια του 7χρονου κολλητού μου..
Την έκριβα τόσο καλά..
Μαζί του είχα τις πιο ωραίες αναμνήσεις που θα μπορούσε να έχει ένα μικρό παιδάκι..
Μπορεί να ακούγεται παράλογο εφόσον ήμασταν 7χρονών,αλλά είναι η αλήθεια..
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ημέρα που του είχα δώσει το αγαπημένο μου αρκουδάκι.Στα γενέθλιά του..Στα τελευταία γενέθλια που είμασταν μαζί.

Flashback

Ήμασταν στο δωμάτιό του και παίζαμε κρυφτό..Η μητέρα του Niall μας φώναξε και κατεβήκαμε τρέχοντας τις σκάλες..Τότε η μητέρα του εμανίστηκε από την κουζίνα με μια τούρτα που επανω είχε 6 κεράκια.
Η μητέρα μου τραβούσε κάμερα και φωτογραφίες.
Γύρισα και κοίταξα τον Niall και το πρόσωπό του ήταν λαμπερό..
Το χαμόγελό του έφτανε μέχρι τα αυτιά του..
Ξεκινήσαμε να λέμε το τραγούδι των γενεθλίων και έσβησε τα κεράκια.Η κ.Αρια έβαλε την τούρτα στο ψυγείο,πήρε μία χάρτινη σακούλα και κατευθήνθηκε προς τον Niall.Του είπε 'Χρόνια πολλά' τον αγγάλιασε και του έδωσε την χάρτινη σακούλα στα χέρια..Το δώρο του..
Α(Aria):"Άντε πηγένετε πάνω στο δωμάτιο να παίξετε."μας λέει η μητέρα του και ανεβαίνουμε γρήγορα τις σκάλες και τρέχουμε προς το δωμάτιο..
Ε:"Niall έχω να σου δώσω κι εγώ κάτι"Του είπα και γύρισε να με κοιτάξει.Πήγα προς αυτόν και του έδωσα το αγαπημένο μου μικρό καφέ αρκουδάκι..
Ν:"Δεν μπορώ να το πάρω.Ειναι το αγαπημένο σου "μου λέει.
Ε:"Niall οχι,αυτό ειναι το δώρο που σου κάνω και θα το πάρεις."του είπα.. Πήρε το αρκουδάκι από το χέρι μου και με αγγάλιασε..
Ν:"Ευχαριστώ."μου είπε
Ε:"Για πάντα μαζί?"το ρώτησα
Ν:"Για πάντα μαζί" μου είπε και χαμογέλασε.

Κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε για να φύγουν αυτές οι σκέψεις από το κεφάλι μου..
Κατευθύνομαι προς τη ντουλάπα μου,την ανοίγω και βγάζω ένα μαύρο κολάν και μια άσπρη καλοκαιρινή μπλούζα εφόσον ο καιρός σήμερα είναι "μαλακός"..
Τα φοράω,κάνω τα μαλλιά μου έναν ατιμέλητο κότσο και κατεβαίνω κάτω..
Πηγαίνω στην κουζίνα κι εκεί βρίσκω ενα σημείωμα που μου άφησε λογικά η μητέρα μου..Βρίσκεται στη δουλειά..
Το κινητό μου χτυπάει και στην οθόνη μου εμφανίζεται το όνομα της κολλητής μου..
Ε:"Έλα Alice?"
A:"Έλα Jessica,τι κάνειςς?"
Ε:"Καλά είμαι μόλις ξύπνησα,εσύ?"
Α:"Καλά μωρέ,να πήρα να σε ρωτήσω.Θέλεις να βγούμε το βράδυ?"
Ε:"Ααα, όχιι.Βαριέμαιι."της λέω τσιριχτά..
Α:"Έλα βρε βλαμμένη μουυ.Εγώ που σαγαπάω? Έλαα."μου λέει με γλυκιά και απαλή φωνή.Μια έξοδος δεν βλάπτει.
Ε:"Άντε καλά,με έπεισες.Που και τι ώρα?"
Α:"Τέλειαα.Λοιπόν πέρνα από το σπίτι μου στις 7.00.
Στις 9.00 θα φύγουμε και θα πάμε σε ένα μπαρ που άνοιξε πρόσφατα."
Ε:"Οκευυ.Τα λέμε στις 7.00.Bye."
A:"Bye",μου λέει και αφήνω το κινητό πάνω στο τραπέζι.
Η Alice μου στάθηκε όλον αυτό το καιρό..
Ήταν μαζί μου όταν έκλεγα και φώναζα γιατί μου έλειπε..
Δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό μου..
Προσπάθησα να τον ξεχάσω,αλλά δεν γινόταν..
Δεν μπορουσα να τον ξεχάσω και δεν ήθελα να τον ξεχάσω..
Έπρεπε να τον περιμένω..Ούτως ή άλλος το υποσχέθηκα κι εγώ..
"Θα σε περιμενω"του ειχα πει..
Από τις σκέψεις μου με βγάζει το χτύπημα του κουδουνιού.
Πηγαίνω και ανοίγω την ποόρτα όμως δεν είναι κανένας..
Πάω να κλείσω την πόρτα όμως τα μάτια μου πέφτουν πάνω σε ένα σημείωμα πάνω στην πόρτα..
Τι παίρνω και κλείνω γρήγορα τη πορτά.
Το ανοίγω και ξεκιναω να διαβάζω το περιεχόμενό του.

"Είμαι παντού γύρω σου..Δεν πιστεύω να με ξέχασες. Ν ."

Χευυ.Τι κανετεε?? Ελπιζω να ειστε καλαα.
Σας ευχαριστω παραα πολυυ που διαβαζετε την ιστορια μουυ.
Ειναι σημαντικο για εμεναα.See yaa soon.❤❤