-Promise-N.H Fanfiction

Ραντεβού

Θα τον ξαναδώ.

Ο ενοχλητικός ήχος με ξυπνάει για ακόμη μια φορά.
Σηκώνομαι από το ζεστό κρεβάτι και πηγαίνω κατευθείαν κατώ
Προχωράω προς την κουζίνα και βρίσκω άλλο ένα σημείωμα από την μαμά μου.
Σήμερα όνως είναι Κυριακή δεν έπρεπε να δουλεύει.Τέλος πάντων.Τρώω και πριν ξεκινήσω να ανεβαίνω τα σκαλιά για το δωμάτιό μου ακούω το κουδούνι να χτυπάει και ανοίγω την πόρτα.
Niall;
Ν:"Αμ γεια"μου λέει με ένα χαμόγελο.
Ε:"Γεια"λέω και ανταποκρίνω το χαμόγελο.
"Πέρνα μέσα"του λέω και κάνω χώρο να περάσει.
Ν:"Δεν χρειάζεται.Απλά ήρθα να σε ενημερώσω ότι το βράδυ θα βγούμε."
Ε:"Με βγάζετε ραντεβού κύριε Horan;"του λέω και γελάμε και οι δύο.
Διάολε το γέλιο του..
Ν:"Μπορείς να το πεις κι έτσι"Μου λέει και για λίγα λεπτά κοιταζόμαστε αμίλιτοι.
"Λοιπόν πρέπει να φύγω.Τα λέμε το βράδυ.Θα περάσω να σε πάρω στις 9:00" Λέει ξύνοντας αμήχανα τον σβέρκο του.
Ε:"Οκευ.Τα λέμε."λέω ενώ έχει ήδη αρχίσει να περπατάει προς το αυτοκίνητό του.
Κλείνω την πόρτα και αποφασίζω να διαβάσω εφόσον αύριο είναι Δευτέρα.
Το απόγευμα περνάει γρήγορα και αφού η ώρα είναι 7:00 μπαίνω πρώτα για μπάνιο και μετά αρχίζω να ετοιμάζομαι.
Ισιώνω τα μαλλιά μου,βάζω λίγο μεικ-απ,μάσκαρα και ένα απαλό ροζ κραγιόν.
Πηγαίνω προς την ντουλάπα μου και πέρνω ένα μπλε αεράτο φόρεμα που τα δανδελοτά μανίκια του φτάνουν μέχρι τον αγκώνα.Φοράω τις μαύρες μπαλαρίνες μου,βάζω λίγο άρωμα,φοράω το δερμάτινο μπουφάν μου και κατεβαίνω κάτω.
Η ώρα είναι 8:55 και ανυπομωνώ να έρθει ο Niall.
Μετά από λίγο χτυπάει το κουδούνι και ανοί- Ουαου.Θεέ μου είναι τόσο όμορφος.
Ν:"Γεια,ει-είσαι πολύ όμορφη."
Ε:"Γεια,ευχαριστώ πολύ κι εσύ"
Ν:"Κι εγώ είμαι πολύ όμορφη;"λέει και γελάμε.
Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά.Γιατί νιώθω έτσι;
Ε:"Όχι,εννοώ κι εσύ είσαι πολύ όμορφος."λέω και χαμογελάμε.
Ν:"Πάμε;"
Ε:"Ναι μισό λεπτό να πάρω το κινητό μου"λέω και το πέρνω πάνω από το ξύλινο τραπεζάκι.
Κλείνω την πόρτα και κατευθηνόμαστε στο αυτοκίνητό του.
Το αυτοκίνητο ξεκινάει να κινήται και στη διαδρομή για ακόμη μια φορά δεν μιλάει κανένας μας παρά μόνο να μου ρίχνει συχνές ματιές.
Το αυτοκίνητο σταματάει μπροστά σε ένα γνωστό μαγαζί αλλά εγώ δεν έχω πάει ποτέ.
Μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε σε ένα γωνιακό τραπέζι.
Δεν έχει πολύ κόσμο.
Ένας νεαρός έρχεται προς το μέρος μας.
Σ(Σερβιτόρος):"Τι θα πάρετε;"Ρωτάει ενώ δεν πέρνει τα μάτια του από πάνω μου.
Ο Niall το παρατηρεί και σφίγγει το σαγόνι του, τα χέρια του γίνονται μπουνιές και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σκληραίνουν.
Του πιάνω το χέρι και γυρίζει και με κοιτάει.
Τα χαρακτηριστικά του χαλαρώνουν με το άγγιγμά μου.
Ε:"Εμ θα ήθελα μία μερίδα πατάτες"λέω ενώ συνεχίζω να κρατάω το χέρι του Niall.
Ν:"Το ίδιο"του λέει ενώ συνεχίζει να κοιτάζει εμένα.
Μετά από λίγα λεπτά ο ίδιος σερβιτόρος μας φέρνει τη παραγγελία μας.
Ε:"Ευχαριστούμε πολύ"
Σ:"Τίποτα,το όνομά σας;"
Ε:"Je-"
Ν:"Σε φωνάζουν.Κρίμα θα θέλαμε να συζητήσουμε μαζί σου"του λέει ειρωνικά ο Niall.
Σ:"Μα δεν-"
Ν:"Σε φωνάζουν είπα"του λέει ο Niall ανεβάζοντας λίγο τον τόνο της φωνής του.
Ο σερβιτόρος φεύγει επιτέλους και μένουμε μόνοι μας στο τραπέζι.
Ν:"Λοιπόν,ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα;"με ρωτάει καθώς ξεκινάμε να τρώμε.
Ε:"Το μπλε.Εσένα;"
Ν:"Το μπλε"λέει και χαμογελάω.
"Το αγαπημένο σου φαγητό;"
Ε:"Οι πατάτες.Εσένα;"
Ν:"Οι πατάτες."Λέει και γελάμε.
Ε:"Η αγαπημένη σου ταινία;"τον ρωτάω μετά από λίγα λεπτά.
Ν:"Ο τιτανικός"
Ε:"Νομίζω έχουμε περισσότερα κοινά απ'ότι νομίζουμε."λέω χαμογελώντας.
Αφού έχουμε τελειώσει το φαγητό μας πέρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Ανοίγω το ραδιόφωνο και παίζει το αγαπημένο μου τραγούδι.
"Give me love" του Ed.
Αρχίζω να το τραγουδάω σιγανά.
Ν:"Έχεις ωραία φωνή" γυρίζει προς το μέρος μου και με κοιτάζει.
Ε"Οο.Ευχαριστώ" του λέω και του χαμογελάω.
Η υπόλοιπη διαδρομή περνάει ακούγοντας τον Niall να λέει αστεία περιστατικά που του είχαν συμβεί.Είχα να γελάσω τόσο πολύ καιρό.
Μετά απο λίγο το αυτοκίνητο σταματάει έξω από το σπίτι μου.
Ε:"Ευχαριστώ τόσο πολύ.Πέρασα υπέροχα"του λέω χαμογελώντας.
Ν:"Τίποτα.Χαίρομαι που πέρασες ωραία."χαμογελάει και αυτός.
Μένουμε για λίγο και κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο.
Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που νιώθω.
Το οξυγόνο μου μειώνεται,η καρδιά μου χτυπάει τόσο γρήγορα που νομίζω πως θα βγει από το σώμα μου,αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να δκεφτώ τίποτα άλλο.Μόνο αύτον τον άγγελο που βρίσκεται μπροστά μου.
Νιώθω το πρόσωπό του να πλησιάζει το δικό μου.
Τα χείλη μας ενώνωνται και στο στομάχι μου δημιουργούνται πεταλούδες και πυροτεχνήματα.Θεέ μου τι μου έχει κάνει;
Όχι,όχι δεν γίνεται είναι ο κολλητός μου.Εννοώ..γαμώτο.
Τα ροζουλί χείλη του είναι τόσο απαλά και υπέροχα.
Η γλώσσα του εισχορεί στο στόμα μου και πλέον οι γλώσσες μας παίζουν το δικό τους παιχνίδι.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα όταν συνηδιτοποιώ τι κάνω απομακρίνομαι γρήγορα και τον κοιτάζω.
Ν:"Ε-εγώ συγνώμη.Δεν-"
Ε:"Πρέπει να φύγω.Καληνύχτα τα λέμε."
Ν:"Καληνύχτα.Τα λέμε"μου λέει ενώ αρχίζει το αυτοκίνητο να απομακρίνεται κι εγώ κατευθύνομαι προς το σπίτι μου.

Διάολε φιλιθήκαμε.