"Αυτός θα είναι η καταστροφή μου."
Είμασταν αγκαλιά για μερικά λεπτά ακόμη,ώσπου έσπασε τη σιωπή η φωνή του..
N:"Jessi,μου έλειψες τόσο πολύ."
Ε:"Εμένα να δεις πόσο μου έλειψες.Niall..Η μια μέρα ήταν χειρότερη από την άλλη.Κάθε μέρα ένιωθα περισσότερο πόνο..
Πήραν τον κολλητό μου μακρυά μου,πήραν τον "αδερφό" μου μακρυά μου.."
Ν:"Τόσο καιρό σε έψαχνα..Δεν μπορούσα να θυμηθώ σε ποια πόλη, γειτονιά βρισκόσουν.Συγνώμη που άργησα τόσο Jess.Συγνώμη"
Ε:"Συγνώμη;Δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη..Μου φτάνει που είσαι τώρα κοντά μου"λέω και ένα δάκρυ κάνει την εμφάνισή του.
Ο Niall το βλέπει,βγαίνει από την αγκαλιά μου και με τα κρύα δάχτυλά του το σκουπίζει..
Για λίγα λεπτά ο χρόνος παγώνει.Οι δείκτες του ρολογιού δεν κινούνται πια..Νιώθω την καρδιά μου να σταματάει..και όλα αυτά επειδή τόση ώρα κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο.
Τα μάτια του,αυτός ο γαλάζιος ωκεανός με έχει πνίξει με τα υπέροχα δύχτια του..Όμως,μου αρέσει να πνίγομαι από αυτόν..
Jessica,συγκεντρώσου.Τι λες; Είναι ο κολλητός σου και έχεις να τον δεις 11χρόνια.Σταμάτα.
Κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε για να ξυπνήσω από τον λήθαργο που βρισκόμουν πριν λίγα λεπτά.
Ε:"Εμ,Πρέπει να φύγω"λέω και γυρίζω να φύγω αλλά ένα χέρι με προλαβαίνει πριν κάνω άλλο ένα βήμα..
Ν:"Θα σε πάω εγώ"
Ε:"Πραγματικά δεν χρειά-"
Ν:"Θα σε πάω εγώ"επαναλαμβάνει άλλη μια φορά.
Ε:"Ε-εντάξει"λέω και χαμογελάει..
Νομίζω πως ο ήλιος ξέχασε να δύσει και βρίσκεται μπροστά μου.
Κατευθυνόμαστε προς το μαύρο του αυτοκίνητο..
Μου ανοίγει τη πόρτα,κάθεται στο διπλανό κάθισμα και το αυτοκίνητο ξεκινάει με προορισμό το σπίτι μου..
Στη διαδρομή δεν μιλάει κανένας μας..
Η σιωπή μιλάει για εμάς.
Γέρνω το κεφάλι μου στο τζάμι και κοιτάζω τον ουρανό με τα αμέτρητα αστέρια του..Τα αστέρια σχηματίζουν διάφορα σχέδια και με τη φαντασία σου μπορείς να τα βρεις όλα..
Γυρίζω το κεφάλι μου και κοιτάζω τον Niall.
Τα μάτια του είναι καρφωμένα στο δρόμο και φαίνεται σκεπτικός.
Το λιγοστό φως των αστεριών χτυπάει πάνω στο πρόσωπό του με αποτέλεσμα τα μάτια του να είναι πιο εντυποσιακά απ'ότι είναι ήδη.
Το αυτοκίνητο σταματάει και γυρίζει να με κοιτάξει..
Ν:"Φτάσαμε" μου λέει και τα μάτια του συναντούν τα δικά μου..
Ε:"Ευχαριστώ πολύ"του λέω και πάω να φύγω αλλά με τραβάει από το μπράτσο απαλά, πράγμα που με κάνει να γυρίσω να τον κοιτάξω.Ανοίγει τα χέρια του και με αγκαλιάζει.Με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά.Αυτό ήθελα όλο αυτό το καιρό.Την αγκαλιά του.
Απομακρίνομαι από τη ζεστή αγκαλιά του και τον κοιτάζω.
Ε:"Και πάλι ευχαριστώ.Καληνύχτα"
Ν:"Καληνύχτα Jessi.Τα λέμε"μου λέει και στο πρόσωπό του εμφανίζεται ένα πλατί χαμόγελο με αποτέλεσμα να χαμογελάσω κι εγώ.Βγαίνω από το αυτοκίνητο και προχωράω προς το σπίτι μου.Όταν φτάνω στην πόρτα γυρίζω με σκοπό να τον δω άλλη μια φορά αλλά δεν είναι πουθενά.Δεν με πειράζει όμως..Θα τον ξαναδώ.Hello everybody.Πως είστεε;Ευχομαι να ειστε ολοι καλα.
Hope you like it.Θελω να ευχαριστησω ολους αυτους που διαβαζουν-ψηφιζουν-σχολιαζουν την ιστορια μου.
Love you all.❤❤
ESTÁS LEYENDO
-Promise-N.H Fanfiction
FanficΝεκρή..Ναι..Αυτή η λέξη με χαρακτηρίζει απόλυτα..Ψυχικά νεκρή.. Δεν ζω..Απλά υπάρχω.. Από τότε που έφυγε έχω βυθιστεί στο δικό μου σκοτάδι..στη δική μου κόλαση.. Τον βλέπω όμως..Τον βλέπω στα όνειρά μου..Είναι η ψευδαίσθηση μου.. Πάντα..Όπου κι αν β...