Troubles

Κεφάλαιο 17

Ανοίγω τα μάτια μου. Η Lydia δίπλα μου ακόμη κοιμάται. Σκέφτομαι τι έχουμε να κάνουμε σήμερα και ξαφνικά θυμήθηκα ότι.. Η ΠΕΝΤΑΗΜΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Την περίμενα πώς και πώς. Όλοι μας την περιμέναμε. Κοιτάζω την ώρα στο κινητό μου, που μου έδωσε ο μπαμπάς εχθές. Είναι 7. Θα πρέπει να είμαστε στο σχολείο στις 8.30 οπότε ίσως θα έπρεπε να ξυπνήσω τη Lydia. Έχουμε να ετοιμαστούμε. Θέλουμε να κάνουμε εντύπωση. Σκουντάω τη Lydia και εκείνη μετά από λίγα δευτερόλεπτα ανοίγει τα μάτια της.

Lyd- Τι ώρα είναι και γιατί με ξύπνησες;

Sel- 7 και γιατί είναι η ΠΕΝΤΑΗΜΕΡΗ σήμερα.

Lyd- Το είχα ξεχάσει τελείως. Πρέπει να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε, είπε και πέταξε το πάπλωμα στο πάτωμα ξεσκεπάζοντας και τις 2 μας για να σηκωθεί.

Sel- Για αυτό σε ξύπνησα.

Σηκώθηκα και εγώ.

Lyd- Σε ευχαριστώ. Πάω απέναντι να κάνω ένα μπάνιο και έρχομαι.

Έκανα και εγώ ένα μπάνιο και μόλις είχα προλάβει να ντυθώ τη στιγμή που η Lydia μπήκε στο δωμάτιο. Φόραγε μια γαλάζια φούστα και μια άσπρη μπλούζα. Τα μαλλιά της ήταν ακόμη πιασμένα σε κότσο και βρεγμένα. Εγώ φόραγα μια φούστα με νεκροκεφαλές, ένα αμάνικο τζιν πουκάμισο και ένα μαύρο κασκόλ. Φτιάξαμε τα μαλλιά μας. Τα στεγνώσαμε και τα κάναμε μπούκλες με το ειδικό σίδερο. Βαφτήκαμε ελαφριά. Βάλαμε make-up, μάσκαρα, λίγο μολύβι και κραγιόν. Στις 8 ήμασταν έτοιμες. Ξεκινήσαμε για το σχολείο με το αυτοκίνητο έχοντας τις βαλίτσες μας στο πορτ μπαγκάζ. Φτάσαμε 5 λεπτά αργότερα και βρήκαμε τον Dylan και το Stiles να κάθονται σε ένα παγκάκι με τους σάκους στα πόδια τους να περιμένουν.

Lyd- Δεν μας έχουν δει ακόμη οπότε θες να τους τρομάξουμε;

Sel- Ναι. Λοιπόν, αφού είναι μακριά και δεν μπορούν να μας ακούσουν έλα να πάρουμε τις βαλίτσες μας και να πάμε από πίσω τους.

Πήραμε τις βαλίτσες και πήγαμε με αργά και απαλά βήματα πίσω τους. Καλύψαμε τα μάτια τους. Σήκωσαν τα χέρια τους και τα έβαλαν πάνω στα δικά μας. Με μια κίνηση μας γύρισαν από την μπροστινή πλευρά του παγκακιού και μας έβαλαν να κάτσουμε πάνω στα πόδια τους.

Dyl- Επιτέλους ήρθατε.

Sel- Στη ώρα μας ήρθαμε τι επιτέλους; Κάνεις λες και αργήσαμε.

Dyl- Μα αργήσατε, γιατί ο σκοπός μας είναι να περάσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε μαζί σας χωρίς γονείς.