Κεφάλαιο 31

77 14 0
                                    


Φτάσαμε δυστυχώς. Αποχαιρετήσαμε τα αγόρια και γυρίσαμε σπίτι. Ξέραμε ότι αν αργούσαμε θα μας σκότωναν. Οι μπαμπάδες μας όμως δεν ήταν σε κανένα από τα 2 σπίτια. Αφού ψάξαμε λίγο, βρήκαμε ένα σημείωμα στο πάγκο της κουζίνας μας. Έλεγε:

«Κορίτσια θα αργήσουμε. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρό πρόβλημα, αλλά μόλις γυρίσουμε θα πρέπει να συζητήσουμε για κάτι λυκάκια.»

Ωχ, όχι. Μάθανε για το Stiles, τον Dylan και την οικογένειά τους. Κοίταξα τη Lydia. Έτρεμε, όπως και εγώ.

Lyd- Πρέπει να τους το πούμε, κινδυνεύει η ζωή τους.

Sel- Θα.. θα τους πάρω τηλέφωνο.

Πήγα να πιάσω το κινητό μου όμως εκίνη τη στιγμή χτύπησε. Ο Dylan ήταν. Το σήκωσα φοβισμένη.

Sel- Έλα Dylan, τι έγινε;

(Dyl- Οι γονείς μας ξέρουν για εσάς. Δεν ήταν σπίτι όταν γυρίσαμε, μας είχαν αφήσει σημείωμα. Έλεγε ότι θα πάνε να τακτοποιήσουν το πρόβλημα που τους προκαλέσαμε.)

Sel- Το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας. Ωχ, όχι. Dylan, πάρε το Stiles και συναντήστε μας στο παρκάκι σε 10 λεπτά.

(Dyl- Οκ τα λέμε)

Έκλεισα το τηλέφωνο και κοίταξα τη Lydia.

Sel- Οι γονείς τους τους άφησαν το ίδιο σημείωμα. Θα αρχίσει μάχη Lydia και εμείς πρέπει να τη σταματήσουμε. Άμα εμπλακούν κι άλλοι θα έχουμε πρόβλημα. Δεν θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε τη μάχη και θα σκοτωθούν πολλοί. Βιάσου.

Φτάσαμε τρέχοντας στο πάρκο και 2 λεπτά αργότερα ήρθαν τα αγόρια.

St- Πως στο διάολο το μάθανε;

Lyd- Δεν ξέρω πάντως πρέπει να τους βρούμε γρήγορα. Που λέτε να είναι;

Sel- Αν θέλουν να ξεκινήσουν μια μάχη, και μάλιστα τόσο σημαντική, δεν θα το κάνουμε στο κέντρο της πόλης. Είναι σε κάποιον ανοιχτό χώρο, λογικά δάσος. Το θέμα είναι σε ποιο δάσος.

Dyl- Νομίζω ξέρω, πάμε.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του Dylan και ξεκινήσαμε. Βγήκαμε από το Rosewood και φτάσαμε σε ένα μεγάλο δάσος. Κατεβήκαμε γρήγορα και αρχίσαμε να τρέχουμε. Μετά από λίγη ώρα, τους βρήκαμε. Ωχ, όχι.

�w~�M��

TroublesWhere stories live. Discover now