Mystery Class (EDITING)

Epilogue (Revised)

Uunahin ko na i-revise yung epilogue.Kasi masyado akong nabaduyan.Yes.Nabaduyan.Haha.

----------------------

Allecxa (POV)

"Allecxa,are you ready?"

Louisse asked as she holds my hand.We are on the way to Heaven's Gate Cementery.We are on the way to them.

Nginitian ko siya at tumango.I can feel the air going through my face as i face the window.Masyadong mabilis ang pangyayari.Parang kailan lang,Kumpleto pa kami.Parang kailan lang,We are just free teenagers.I just hold my tears back for they trying to fall.

4 years are passed and i still can't move on.The guilt haunts me.Alam kong hindi dapat pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.Because i know,I know na kung hindi dapat ako nag-transfer,hindi sila mapapahamak.Hindi kami aabot sa ganito.Hindi kami mahihirapan and at the same time,Walang mawawala na buhay.

Pinagmasdan ko sila.They are all quiet at alam kong nahihirapan din sila pero hindi katulad ko na hindi parin maka-move on sa nangyari.

Si Cheska,She stays strong and became nurse.I know that it is hard for her but she's strong that's why i admire her.

Si Han,She became detective.Ayaw nya kasing matulad sa iba yung nangyari sa amin kaya she's being a detective.

Si Remilyn,She had her own life in america at nagpapatayo siya ng company doon.She's now a bussiness woman.

Si Van,Magkasundo sila ni Rem sa pagpapatayo ng bussiness sa america.Magka-partner nga sila eh.He's a perfect match for Remilyn.

Si Louisse,She's a flight attendant and She travelled to many countries.She's my comforter.Every time na iiyak ako palagi siyang nandiyan.She's a good friend indeed.

Every one moved on.They are all stayed strong and im happy that they are all there for me.Dahil sa nangyari,Naging mas close pa kami sa isa't isa.

"Alex Tara na"Natauhan ako ng Magsalita si Louisse.Nandito na pala kami.Nandito na kami kung saan nagsimula ang lahat.

--------------

"Ang uun-fair nyo lahat.Nauna kagad kayo."

Pilit ang ngiti ni Remilyn habang sinasabi nya 'yon.Alam kong masakit para sa kanya.Dahil mismo na ang taong gusto nya ay isa sa taong papatayin sila.

"You may be died but our memories stands forever."

May halong lungkot na sabi ni Louisse.It's been hard for her because her friends died.Yet,we are here for her

They all talk about some stuffs.Minsan nga napapangiti ako dahil parang hindi sa amin nangyari 'yon.Parang nasa normal na ulit kami.

Namalayan ko nalang na lahat sila nakatayo na.Tatayo na sana ako pero pinigilan ako ni Han.

"We will give you time to talk to them,Allecxa.We'll just wait at the car."

Napabuntong-hininga ako sa sinabi ni Van.Mukhang kailangan ko nga silang kausapin.Kailangan kong mag-move on.

Nung nalaman kong mag-isa nalang ako dito.Naglakas-loob akong kausapin sila.

"Thank you Classmates...."

Sa unang salita ko palang,My tears want to fall down but i manange to stop them.Huminga ako ng malalim at itinuloy ang sasabihin ko.

"T-thanks for Everything.Marami tayong pinagdaan noon at....at nagpapasalamat ako dahil kahit papaano,I spend my time with you Guys.Sa onting panahon na 'yon nakilala ko kayong lahat.Naging isang section tayo.I know hindi pa tapos ang laban.I will not stop.Hahanapin ko ang nagsimula nito.Ang dahilan kung bakit pa ako buhay.Salamat at Paalam.."