De buurtpolitie: wat als de liefde overneemt?

Deel 29

Brigitte pov:
Rustig gaan eric en ik terug aan tafel zitten. 'Hoelaat ging de dokter kome ?' Vraag ik rustig. '11 uur' antwoord eric. Ik kijk op zijn horloge en zie kwart na 9 staan. Ik knik dan rustig. 'Welke ouder laat nu zijn kind alleen in de gietende regen rondlopen?? Wij konden ook mensen zijn met slechte bedoelingen he?!' Zegt eric geërgert. Ik knik begrijpend 'ik snap het ook niet...ik ga dit kind beschermen alsof het mijn eigen kind is...ik geef haar NOOIT meer terug aan die zieke ouders. Wat denken ze wel? Dat klein schattig meisje kon wel dood zijn he' zeg ik nu met de krop in de keel. Eric pakt mijn hand en wrijft erover met zijn duim 'alles komt goed' zegt hij rustig. Nog voor ik de kans krijg om eric een kus te geven gaat de bel weer. 'Als dat weer een kindje is...'zegt eric lachend. Ik lach en wandel naar de deur. Ik deed open en zag de chef staan. 'Goedenmorgen' zeg ik en laat hem binnen. 'Goedenmorgen brigitteke' zegt hij vrolijk. Hij wandeld door naar de keuken. 'Aah chef' zegt eric blij. Ze geven elkaar een mannelijke knuffel en gaan dan terug zitten. 'Koffie?' Vraag ik vriendelijk. 'Daar zeg ik nooit nee tegen he' zegt hij trots. Ik lach en zet koffie op. Terwijl ik dat doe vertelt eric het verhaal aan de chef. Ik geef chef zijn koffie en ga bij hun zitten. 'Hebben jullie haar nu in bed gelegd?' Vraagt hij geschrokken. 'Ja?' Zegt eric verbaast. 'Mannekes, jullie moeten weten dat dat niet mag. Haar ouders zijn nu mischien dood ongerust. Ze kunnen een klacht tegen jullie neerleggen tegen het ontvoeren van hun kind' zegt de chef rustig. 'Bezorgd?! Chef het kleine meisje stond in haar pyama in de regen voor de deur om 9 uur smorgens. Ze had koorts, ze was moe.' Zeg ik iets harder. 'Brigitteke sorry, je moet haar gaan halen en meenemen naar het kantoor' zegt de chef teleurgesteld. 'Chef ze heeft slaap nodig...ik snap u hellemaal maar het kan me niet schelen als ze een klacht tegen mij indienen. Dat kind is dood moe en ziek, ik ga haar nu echt niet wakker maken om op het kantoor te zitten wachten op ouders die haar alleen hebben gelaten' zeg ik. 'Ik weet het brigitte, het spijt me heel erg, het kan niet anders...' Zegt hij nu. Eric komt naar mij en geeft me een kus op mijn hoofd 'ga haar halen schat' zegt hij rustig. Ik knik voorzichtig en wandel naar boven. Eerst ga ik naar de badkamer en maak ik me hellemaal klaar. Ik wandel daarnaa de kamer binnen en zie haar vredig slapen. Ik ga naast het bed zitten en veeg met mijn duim rustig over haar hoofdje. 'Hey...wakker worden lieve schat' zeg ik stil. 'Goedenmorgen' zeg ik nog rustiger. Rustig doet ze haar oogjes open. 'Ik weet dat je moe bent, maar we gaan nu eventjes wachten op je mama' zeg ik. Ze keek me geschrokken aan en begon te wenen 'hey rustig maar, ik blijf bij je, ik laat je nooit meer alleen' zeg ik terwijl ik haar in mijn armen pak. Ze pakt me stevig vast en laat haar hoofdje op mijn schouder rusten. Zo draag ik haar naar onder. Terwijl eric zich gaat omkleden, maakt de chef kennis met het kleine meisje. 'Hallo, ik ben de chef, ik ben van de politie' zegt hij blij. Het meisje kijkt mij aan en lacht. 'Haha de chef is grappig he, met zijn krulletjes' zeg ik lachend terug. Het meisje knikt met een grootte lach. 'Seg lieve schat...mag ik jou naam eens weten? Ik ben brigitte' vraag ik met een glimlach. 'Annabelle' zegt ze blij. 'Ma dat is een mooie naam seg!' Zegt de chef blij. Annabelle begint te blozen en kijkt naar beneden. Ik voel nog eens aan haar hoofdje, ik kijk de chef aan en schud tevreden mijn hoofd. Eric komt de trap afgewandelt en stelt voor dat we vertrekken. Snel ruimt dphij de tafel af terwijl ik annabelle weer in een deken wikkel. Ik doe mijn sjaal rond haar nek, mijn lange kousen aan haar voetjes en pak haar dan weer in mijn armen. 'Klaar?' Vraagt de chef. Ik knik mijn hoofd. Eric houd een paraplu boven ons hoofd, ik hou annabelle heel stevig vast...ik wil echt niet dat ze nog zieker word. We stappen snel in de auto. Ik ga achter zitten met annebelle op mijn schoot. Ik weet dat dat niet mag maar we hebben geen kinderstoel. Eens dat we op kantoor aankwamen rennen we naar binnen. We gaan onze bureau binnen. Ik zorg voor annabelle terwijl eric en de chef alles regelen.