Deel 38

347 11 2
                                    

Brigitte pov:
'We hebben nog een half uurtje voor onze vlucht. Ga jij al inchecken in ga mijn trouwkleed uitdoen' zeg ik en wijs naar de balie. Eric knikt en wandelt er naar toe met de koffers. Ik kijk nog in mijn zak op te kijken of al mijn kleren erin zijn en wandel naar de toilettes. Terwijl ik me aan het omkleden ben zie ik een vrouw door het deurgaatje naar mij kijken. Ik blijf haar efkes aan staren in de hoop dat ze stopt, na een tijde te staren doe ik gewoon alsof ze er niet is en doenverder want ik wil mijn vlucht niet missen. Na dat ik me met moeite om heb gekleed in een klein toiletje vallen mijn ogen weer op het sleutelgaatje waar de vrouw nog altijd naar mij zit te kijken. Ik wandel naar buiten en probeer haar te negeren, maar dat lukte niet zo goed. Ze trok aan mijn arm zodat ik naar haar keek en begon met haar handen over heel mijn lichaam te wrijven en te slaan. Ik duw haar van mij af en roep 'WAT IS U PROBLEEM??!!' Ze begint in een rare taal terug te schreeuwen en pakt mijn zak, ze schud er heel hard mee, mijn trouwkleed zat in die zak en NIEMAND komt aan mijn trouwkleed. Ik trek de zak uit haar handen en duw haar weg 'i don't now who you are or what you're problem is but i'm a police officer so i can arrest you immediatly!! (Ik weet niet wie je bent of wat u probleem is maar ik ben een politieagent en ik kan u onmiddelijk arresteren!!)' de vrouw keek me geschrokken aan en liep dan boos het wc hokje in waar ik net uitkwam. Ik keek naar mijn horloge en zag dat ik nog een kwartier had. Ik ren snel naar buiten en zoek eric. Het duurde niet lang voordat ik hem zag staan voor de rij van de metaaldidector waar je door moet. Ik kijk hem blij en opgelucht aan en loop dan naar hem toe. 'En? Duurde het zolang?' Vraagt hij lachend. Ik lach en doe heel mijn verhaal. Hij kijkt me ongelovig aan en lacht me uit. 'Wat geloof je me niet ofwat?' lach ik terug. 'Tuurlijk wel schat, maar dat kan ook alleen bij u gebeuren he' ik lach en knik.
Na we alles hebben gedaan wat we moesten toen stappen we op het vliegtuig. We gaan zitten met een zucht van opluchting. Als de piloot na 10 minutjes zegt dat we gaan vertrekken begint mijn hart al sneller te slaan, ik ben altijd al bang geweest voor te vliegen. Eric heeft het door en pakt mijn had vast. Hij duwd de leuning naar achter en trekt me tegen zich aan. 'Alles komt goed schat' zegt hij. Ik pak mijn paternpster die mijn opa mij gegeven heeft en hou hem stevig vast terwijl ik in eric zijn armen lig. Zo val ik ook direct in slaap, het feestje was vrij vermoeiend.

Eric pov:
Ik word wakker door mensen die klappen. Ik kijk rond mij en zie heel veel mensen hun koffers uit de rekken pakken. Ik wil snel brigitte wakker maken maar dan hoor ik haar rustig zeggen 'goedenmorgen slaapkop, we zijn er' een grote lach verschijnt op mijn gezicht. We staan allebei snel recht en pakken onze koffers.
We wandelen het vliegveld uit en kijk rond ons. 'We zijn gewoon in hawaii!' Zegt brigitte enthousiast en knijpt in mijn hand. 'Dit word de beste vakantie ooit!' Zeg ik nog snel en stop dan een taxi die voor ons parkeerd. We wandelen naar hem toe en zetten alles in de koffer. We gaan op de achterbank zitten en vertellen waar we naar toe moeten. De man knikt blij en vertrekt. 'Are you guys new here? (Zijn jullie nieuw hier )' Vraagt hij vriendelijk. 'Yes, this is our honeymoon (ja, dit is onze huwelijkreis)' antwoord brigitte enthousiast. 'Wow congratulations! And welcome in hawaii! (Wow proficiat en welkom in hawaii!' Ik kijk brigitte blij aan. 'Thanks!' Zeg ik nog snel. Als we aangekomen zijn aan ons hotel betaal ik de taxichauffeur 20 euro en stap dan uit. We halen onze koffers uit de koffer en wandelen het hotel binnen. Onze monden vallen allebei open. 'Wow!' Is het enige wat we eruit krijgen.

De buurtpolitie: wat als de liefde overneemt?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu