De buurtpolitie: wat als de liefde overneemt?

Deel8

Eric pov:
Brigitte heeft alle recht om zo kwaad op mij te zijn. Ik bleef zitten op de grond voor de kamer van brigitte, waar ze mijn geduwd had. Ik snapte niet waarom ine dacht dat we samen waren? Oke ik heb haar gekust maar alleen omdat ik over de verliefdheid van brigitte wou geraken omdat ik dacht dat ze nooit op mij verliefd zou worden. En dat we deze nacht gestuurd hebben bedoelde ik het vriendschappelijk. Ik had beter kunnen zeggen aan ine dat ik met brigitte had. De woede op mijzelf werd zo groot, ik stond recht en stampte heel hard tegen de muur. Obi en de rest kwamen aangewandelt. 'En??' Zei patrick. 'Ja wat denk je ik heb haar zo hard gekwetst' zei ik terwijl ik de tranen van mijn wangen veegde. 'Komt wel goed' zei koen toen hij over mijn rug wreef. 'Nee koen het komt nooit meer goed, ik heb de liefde van mijn leven gekwetst, ik vergeef het mezelf nooit meer!' Schreeuwde ik boos. En rende weg. Ik rende de gang uit en liep naar benede. Ik weet niet waar ik naartoe ging maar ik wou weg. Ik liep naar buitte toen ik plots een auto heel hard hoorde tuutte. Ik verschrok mij en keek snel naar rechts maar ik was al te laat...alles werd zwart.

Brigitte pov:
Waarom doet eric nu zoiets? Ik hou nog steeds van hem maar tegelijk haat ik hem. Het is mischien waar wat ze zeggen 'liefde en haat ligt heel dicht bij elkaar'. Dit spookte allemaal in mijn hoofd toen ik nog steeds wenend op mijn bed lag. Tinneke en floor zaten mij te troosten naast mij. 'Jullie hoeven echt niet te blijven he' zei ik. 'Euh jawell daar zijn beste vriendinnen voor he schat!' Zei floor. Tinneke knikt. Ik ging recht zitten en gaf hun allebei een dikke knuffel. 'Ik heb toch wel geluk met jullie he' zei ik tussen mijn tranen door. 'Jupp' zei tinneke lachend. Ik lachte mee. 'Aahh kijk gij kan ook weer lachen' zei ze. Dat deed deugd. Ik wou nog iets zeggen toen ik ineens een harde bonk hoorde. Ik keek geschrokke naar tinneke en floor. Floor stond recht en keek door het kijkgaatje van de deur. 'Het was eric hij heeft volgens mij tegen de muur gestampt' zei ze. Ik keek tinneke verbaast aan. 'De jongens komen eraan!' Zei ze enthousiast. 'Ze zijn over iets aan het babelen maar ik weet niet wat'. Ik hoorde ineens eric schreeuwen 'Nee koen het komt nooit meer goed ik heb de liefde van mijn leven gekwetst ik vergeef het mezelf nooit meer!' Mijn hart brak toen ik dat hoorde wenend viel ik in tinneke zijn armen. 'Hij is weggerent!' Zei floor. 'Ennu?' Vroeg tinneke. 'De jongens zijn hem al achter na gerent'. Zei floor en ze kwam terug naast mij zitten. Nog geen 10 min later kreeg tinneke een telefoontje van koen. Ze nam op en zette het op luidspreker. (T --> Tinneke K --> Koen)
T: koen?
K: tinneke! Eric is aangereden! De ambulance is nu onderweg maar zijn hartslag is heell zwak!! Jullie moeten komen!!
Ik voelde mij zo slecht, zeker wou ik naar hem toe gaan en hem knuffelen maar dat ging nu niet. Ik kon het niet aan.
T: waar zijn jullie??
K: voor het hotel!
T: we komen eraan!!
K: en brigitte??
Tinneke en floor keken mij vragend aan. Ik knikte zachtjes.
T: zei komt er ook!
K: aah super! Dat gaat eric zoo fijn vinden!!

Tinneke legde af. 'Kom we zijn door!!' Riep floor bang. Met een klein hartje liep ik hun achterna, ik hoop toch dat alles oke is met hem! We kwamen aan en eric was al weg met de chef en obi in de ambulance. Koen en patrick waren ons op aan het wachten. 'Hij was nog even bij bewustzijn maar de chef stuurde mij juist dat hij terug bewusteloos is.' Zei patrick. 'Komen jullie mee naar het ziekenhuis?' Vroeg koen. Ze keken allemaal naar mij. 'Tuurlijk het is niet omdat hij mij dit heeft aangedaan dat jullie, zijn beste vrienden hem niet moeten steunen he!!' Zei ik. Ze waren allemaal aan het glimlachen en we stapte in ons busje. Deze keer zat ik vooraan naast patrick die aan het rijden was. Eens dat we aankwamen in het ziekenhuis en we zijn kamer wisten mochten we naar binnen. We kwamen aan en zagen alleen de chef en obi zitten. Geen eric. 'W..waar is eric?' Vroeg koen. 'Hij is nu in een operatie, zijn ribben zijn gebroken, zijn schouder is uit te komen, en hij had een grootte wonden aan het hoofd.' Zei de chef. Mijn hart brak toen ik het allemaal hoorde. 'Brigitte gaat het met u??' Vroeg obi. Iedereen keek mij aan. 'Bwa, maar eric heeft nu zijn vrienden nodig. Ik wil hem nu helpen in deze moeilijke tijd maar daarna is het weer gedaan. Ik kan de verdriet niet aan wat hij mij aan heeft gedaan sorry' zei ik. Iedereen knikte begrijpelijk.
De dokter kwam binnen met eric. Hij had een verband rond zijn hoofd, zijn hezicht was hellemaal vol wondes, en zijn arm lag in zo een raar ding. Ik voelde mij nog slechter nu. 'Meneer beulens ligt nu in een kunstmatigecoma maar is buitte levensgevaar maar euhm Is hier ergens een Brigitte Broeckx?' Vroeg de dokter. Iedereen keek hem verbaast aan. 'Euh ja dat ben ik hoezo?' Zei ik. 'Wel mevrouw, meneer buelens wou dat ik u dit melde' hij haalde een briefje uit zijn doktersjasje en begon: 'ja sorry ik heb nog snel alles kunnen opgeschreven voor dat hij bewusteloos viel, (hij hoeste hoe de meeste lezers hoeste voor dat ze beginnen) Beste Brigitte, ik weet dat ik je hard gekwetst heb, en dat was echt niet te bedoeling, ik wil u alles persoonlijk uitleggen over wat er echt gebeurt is maar ik weet niet als ik dit overleef, daarom dat ik dit nu aan hun vertel. Ik kuste ine omdat ik over u verliefdheid wou geraken, ik had nooit gedacht dat ik kans had bij u en toen zij naar mij kwam keek ik hoe gij en pieter waren aan het dansen ik dacht dat gij mischien op hem was dusja....en we hebben de hele nacht wek gestuurd maar allemaal vriendschappelijk. Ik hoop dat je me kan vergeven, ik hou van u.'
Ik viel met tranen over mijn wangen op de grond. Tinneke rende naar me toe en pakte me vast. 'Nee laat het, ik moet alleen zijn nu!' Riep ik. En ik rende weg. Ik liep naar buitte en ging op een bankje zitten. Ik dacht aan alles wat de dokter mij vertelde. Ik hou van eric echt heel erg veel! Maar hij heeft mij pijn gedaan. Juist toen ik dacht dat er toch hoop was. Ik durf het gewoon niet. Mijn gsm trilde in mijn achterzak. Ik zag dat ik een bericht had van koen. Ik deed hem open en zag staan. 'Brigitteke, alles komt goed! Eric heeft altijd al van u gehouden! De dokter zei dat hij elk moment uit zijn kunstmatigecoma kan komen. Wil je dat echt missen? We zijn er allemaal voor u he! XKoen'
Ik zag dat er drupels op mijn scherm vielen. Ik weet niet waar al die tranen vandaan blijven komen. Ik besloot om naar boven te gaan. Ik kwam eric zijn kamer binnen en zag dat hij al wakker was. Ik stopte bij de deur en keek hem aan, hij keek mij ook aan. 'Brigitte' zei hij. 'Eric ik euhm..Ik..ik kan het niet sorry!!' Zei ik wenend. Ik draaide me om en wou weglopen toen plots obi mij vasthield. 'Obi alsjeblieft laat mij gaan, ik kan dit niet aan!' Zei ik nog steeds wenend. 'Brigitte ik begrijp het echt waar! Maar eric houd te veel van u om u te laten gaan! Als hij zou kunnen opstaan weet ik zeker dat hij u zou willen stoppen! Alsjeblieft luister naar zijn verhaal!' Zei obi meenend. Iedereen kijk eric aan en dan weer mij. Ik keek eric aan en zag dat hij het ook moeilijk had. 'Brigitte ik weet niet als de dokters het vertelt hebben?' Zei hij. Ik knikte 'zie je ik hou echt vanu en ik wil met u oud worden, ik wou u noooitt kwetsen! Elke keer als ik u zie beginnen de vlinders in mijn buik te vliegen, ik at niet meer alleen omdat ik wist dat jij mogenlijk op iemand anders zou zijn. Daarom kuste ik haar. Ik zag u dansen met een andere en ik kon dat niet aan en toen zij naar mij kwam dacht ik dat het de enige kans was om u te vergeten' zei hij wenend. Hij keek naar benede en dan weer naar mij. 'We zullen jullie wel eventjes laten' zei floor. Iedereen stond op en liep langs mij door naar buitte. Ik zette een stap vooruit. 'Eric, ik kan het niet meer aan, mijn hart is al zovaak gebroken geweest en het heeft altijd pijn gedaan, eerst mijn ex en mijn zus tegelijk verloren dan mijn volgende ex alle ja verloofde en mijn beste vriendin, maar niks deed zo veel pijn als toen ik u verloor!' Zei ik met de krop in mijn keel terwijl ik mijn tranen weg veegde. 'Brigitte ik wil u ook niet kwijt! Ik heb nog nooit zo van iemand gehouden als van u! Alsjeblieft geloof mij!! Ik heb nooit iets gehad met die ine. echt niet!' Zei hij. 'Ik hoopte eigenlijk dat ik dood zou blijven liggen onder die camion.' Zei hij wenend. ' Eric alstublieft zeg dat nooit meer!!' Zei ik een beetje geërgert. 'Ja het is toch zo, als ik de liefde van mijn leven zo gekwetst heb, en het dan moet aanzien hoeveel pijn ze heeft, ja dan ga ik nog liever dood!' Ik wist niet wat ik hoorde. Ik wist ook niet wat ik moest zeggen. 'Brigitte ik hou van u!' Zei hij. Ik was hellemaal verkocht toen hij dat zei. 'Moah eric!' Zei ik, ik liep naar hem toe en kuste hem! Ik kuste hem lang en zacht. 'Ik hou ook van u!' Zei ik stil en ik kuste hem weer. 'Kom eens hier schat' zei hij en hij trok mij naast zich. Ik lag in zijn armen op zijn bed. 'Brigitte, dit is het begin van een heel mooi avontuur'