De buurtpolitie: wat als de liefde overneemt?

Deel 17

Brigitte pov:
We waren ondertussen al terug in belgië. We reden naar mijn thuis aangezien iedereen daar hun auto had gelaten. We stapte allemaal uit 'komen jullie nog iets drinken?' Vroeg ik. 'Ik niet ik ga naar mijn vrouw' zei patrick met een glimlach, hij groette mij en vertrok. 'Ik ga ook maar eens , ik moet het busje ook nog terug brengen' zei de chef. Floor en obi gingen ook vertrekken. 'Seg tinneke, moest gij niet naar u moeder gaan?' Vroeg eric bezorgd. 'OCHJA! Sorry brigitteke volgende keer!' Zei ze gehaast, ze gaf me en kus op de wang en rende naar haar auto. 'En ik laat jullie 2kes alleen' zei koen met een knipoog en vertrok. 'En gij schat?' Vroeg ik aan eric terwijl ik mijn armen rond hem gooide. 'Ik kan nog wel efkes blijven' zei hij lachend en kuste mij. We liepen hand en hand naar binnen. Eric gooide zich onmiddelijk in mijn zetel. 'Wat moet ge drinken?' Vroeg ik beleefd. 'Ik wil nu alleen u in mijn armen hebben' zei hij schattig, ik deed niet moeilijk en ging naast hem liggen op de zetel. Hij gooide zoals altijd zijn arm over mijn schouder. Ik voelde dat hij mij aan het aanstaren was dus keek ik hem aan, 'beseft gij wel hoe gelukkig gij mij maakt?' Zei hij weer superschattig. 'Och schat gij mij ook!' Zei ik en ik kuste hem. Hij trok mij stevig tegen zich aan terwijl we aan het kussen waren. Ons moment werd verstoord door eric zijn gsm die afging. 'met eric beulens' zei hij streng. Zijn geluid stond hard dus kon ik gelukkig meeluisteren. 'Eric ik ben het de moeder van tinneke! Ge moet me komen helpen tinneke is doorgeslagen!!' Hoorde ik de vrouw aan de andere kant van de lijn wenend roepen. 'We komen eraan! Wat is het adres??' Zei eric terwijl wij onze jassen pakte. 'Bloemenlaan 88!!' Zei ze. We stapte in de auto en reden er naartoe. 'Tinneke doorgeslagen??' Vroeg ik bezorgd. We kwamen aan bij het huis van de mama van tinneke, we belde aan de deur en waren aan het wachten, tot we ineens een harde schreeuw hoorde 'snel achterdeur!!!' Riep ik. We liepen langs de achterdeur binnen en zagen tinneke met bloed aan haar handen wenend op grond zitten. Terwijl eric met zijn pistool het huis rondzocht rende ik naar tinneke 'wart is er gebeurt alles oke??!!' Vroeg ik bezorgd. Ze barste in tranen uit en knuffelde mij. 'Brigitte help mij.' Fluisterde ze 'van wie van wat?!!' Zei ik met de krop in de keel 'bas, de lief van floor' fluisterde ze weer. Ik liet haar los en keek haar vragend aan. 'Wat is er gebeurt tinneke??!!' Zei ik geërgert. 'Brigitte!!' Hoor ik een vrouwenstem achter mij roepen. Ik draai me snel om en zie dat bas de mama van tinneke een mes op de keel had gezet. 'Haha dag brigitteke, dus gij word de meter van mijn kind?' Zei hij met een grijns. Ik richten mijn pistool op hem en riep eric. Hij was al snel naast mij om zijn pistool ook te richten op bas. 'Wat is u doel bas? We staan met 2 gewapende agente?' Vroeg eric rustig. 'Ja hoe ga ik anders jullie aandacht krijgen' zei bas uitdagend. 'Wat is u plan bas?!' Vroeg ik boos. 'Luister he flikken van mijn voeten, floor is van MIJ en van mij alleen, als ik zie dat zij een betere band met jullie heeft dan met mij, gaat die baby er toch niet gezon uitkomen als ge begrijpt wat ik bedoel.' Zei hij boos. Hij keek mij aan en gooide de moeder van tinneke op de grond. 'En nu gij meter!' Zei hij en kwam mijn kant op. Ik hoorde ineens een schot dus bukte ik mij uit reflex. Ik stond ter recht en zag dat eric in de schouder van bas geschoten had. 'Bel de ambulance voor tinneke!!' Riep de moeder van tinneke. Dat deden we ook. Na 10 min waren ze al hier, 2 ambulanciers gingen naar tinneke en 2 naar bas.

~1 uur later

We zaten in de wachtzaal te wachten op meer informatie over tinneke. Ik keek op mijn gsm hoelaat het was en zag dat het al half 4 was, net als ik mijn gsm weg wou stoppen hoor ik floor roepen 'GIJ KLOOTZAK!!' En liep op eric af we stonden allebei recht 'floortje ik kan het uitleggen!!' Zei ik snel, ze negeerde mij totaal en ging voor eric staan. 'WAAROM?! HE SMEERLAP!' riep ze en ze duwde eric achteruit. Eric antwoorde haar niet, 'EN GIJ HE! EN IK WOU U NOG ALS METER VOOR MIJN KLEINE! WEETGE IK WEET DAT GIJ GEEN KINDEREN KUNT KRIJGEN HE EN DAAROM WOU IK U ALS METER MAAR BLIJKBAAR VERDIENT GE HET NIET OM EEN KLEINE TE HEBBEN!!!!' Riep ze uit en liep dan weg, ik zag dat eric mij vragend aankeek. 'Wat was dat?' Vroeg hij. Ik barste in tranen uit en nog voor ik iets kon zeggen zei eric teleurstellend 'nee brigitte, sorry!' En liep weg. 'ERIC WACHT!!' Roep ik nog maar hij was al weg. Ik kon geen adem meer happen door het wenen. Hier stond ik dan alleen, wenend in de wachtzaal.