Töre De Ne? (Askıya Alındı)

8. Bölüm

Arkadaşlar diğer bölüme başladım. Eğer bu bölüme voteler ve yorumlar fazla gelirse bolum kesinlikle yarın gelebilir. Ve yorumlarınız benim için çok önemli. Sınır 15 vote ve 5 yorum.
------------------------------------------

Şu son 5 gün çok sıradan geçmişti. Abimin yanında durmaktan mutluydum. Baran'ın bakışları biraz garip gelse de yadırgamıyordum. Ve ona karsı içimde olan azıcık hoşlantı da kaybolmuştu.

Öte yandan Demir bana karşı çok iyi idi. Hatta bugün için bana söz vermişti. Beni annemgilin yanına bırakacaktı. Abimin de gelmesini istemiştim ama zaten hemen geri geleceğim için sorun olmayacaktı.

Ve büyük haber.

Bugün aşiret toplanacak ve kimin evleneceği seçilecekti. Yani annemlerle beraber onun abisi gilin evine gidecektik.

Demir'in bana verdiği odadan çıktım. Beni ve abimi konağa getirmemişti. Onun yerine ona ait olan başka bir yere getirmişti. Son 5 gündür o da bu evde kalıyordu ama normalde konak denilen yerde kalıyormuş. Baran'da arada uğruyordu.

Salona geçince koltukta oturduğunu ve kitap okuduğunu gördüm.

"Ben hazırım." dedim neşeyle. Az sonra annemi görecektim.

Kafasını kitaptan kaldırıp bana bakıp tekrar kitaba döndü. Aniden tekrar başını kaldırınca bir sıçrama geçirdim.

Şaşkınca, "Bu kıyafetlerle mi?" diye sordu.

Ben de şaşkınca, " Bir sakıncası mı var?" diye sordum. Ve üzerime baktım.

Tamam. Üzerim gayette normaldi. Hatta her zamankinin aksine siyah da giyinmemiştim. Sarı kısa bir şort ile krem tül yakası dantelli gömlekti. Şimdi arkadaşlar, size soruyorum, bu kıyafetin nesi var?

Ne söyleyeceğini bilmiyormuş gibi bir süre yüzüme baktı. Bir süre sonra konuşmaya başladı. Ya da saçmalamaya.

"Iı--- Gökçe. Hımmm sen---?"

"Ben ne?"

"Bilirsin işte. Çok açık giyinmişsin. Mardin'de böyle şeyler pek hoş karşılanmaz."

Bir süre durup düşündüm. Doğruyu söylüyordu.

"Haklısın. Ben gidip değiştireyim." Rahatlar gibi gülümsedi.

Odaya geçtim ve bavulumu açtım. Kırmızı-siyah kareli dizlerimin üç parmak üstünde biten eteği olan düz elbisemi aldım.(multimedyada var.) Birde siyah babet tarzı ayakkabımla püsküllü çantamı aldım.

Onları giydikten sonra topladığım saclarımı salık bırakıp dudaklarıma da renksiz parlatıcı sürdüm. Makyajı sevmiyordum ama bu parlatıcı favorimdi. Evde daha bundan bir koli falan vardı.

İşimi bitirdiğimde Demir kapının önünde beni bekliyordu.

"Bu da olmamış ama digerinden iyidir."

"Kesinlikle bir daha elbise değistimeyeceğim."

"Neyse. Hadi gidelim."

------------------------------------------

Kısa süren araba yolculuğunun sonunda annemlerin kaldığı otele değilde başka bir konağın önüne gelmiştik. Demir'e sorarcasına baktığımda hemen açıklamayı yaptı.

"Annenler onun buradaki abisinde kalıyorlar artık."

Ona başımı sallayıp arabadan indim. Benimle beraber oda indiğiinde benimle beraber geliceğini anlamıştım.

"Demir lütfen. Sen artık git."

"Tamam ama unutma. Saat 3'te. Bizim evde."

"Tamam. Tamam. Anladım. Görüşürüz."