اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
الحلقه { 22 }
( وتانى يوم الصبح راحت هدير المستشفى الصبح بدرى وهى خارجه ومروحه وبتركب عريتها لقت حاجه غريبه اوى على الشبكه من فوق )
هدير : رضا رضا
رضا : نعم ؟
هدير : ايه الصندوق اللى فوق العربيه ده ؟
رضا : معرفش انا ايه عرفنى ؟
انا من شويه داخلت اجيب كبايت شاى لقيت الصندوق ده كدا
هدير: طب لتكون قنبله ولا حاجه نفتحه نموت كلم الامن
رضا : اكلم الامن اومال انا ايه مدرس العاب مانا امن
هدير : ( بعدت كام خطوه ) طب نزل الصندوق ده وافتحه وشوف فى ايه ؟
رضا : انتى مالك جبانه كدا ليه ما تشوفى انتى انا مالى وبعدين دى باين على الصندوق انه هدية الفلانتين
هدير : ( طلاعت موبايلها ) الو يا عزه انتى وصالتى ولا لسه ؟
عزه : اه وصالت فى حاجه ؟
هدير : اه تعاليلى على الباركيج فى حاجه غريبه اوى ولو انيس معاكى هتيه هو كمان
عزة : طب ليه فى ايه ؟
هدير: جيت اركب عربيتى وامشى لقيت صندوق احمر وعليه فيونكه حمره ووالجليتر مبهدل العربيه ومش عارفه مين عمل كدا انا شكه يكون فى قنبله فى الصندوق ده
عزة : قنبله ايه استنى هجيب انيس ونيجيلك
( وبعد 5 دقايق )
عزة : ايه يا حبيبتى فين الصندوق ؟
هدير : اهو مش شيفاه
أنيس : طب ماتفتحيه
هدير : مانا خيفه
أنيس : من ايه بس ( نزلو من الشبكه وفك الفيونكه وفتح الصندوق ) ايه ده دا دبدوب احمر
( هدير وعزة اطمنه وقربو من الصندوق )
عزة : ايه دى وكمان برفان ( فتحته ) الله دا رحته حلوه اوى
هدير : وشكولاته وقلب مكتوب عليه اى لاف هدير
