الحلقه { 41 }
أميرة : ما تنطقى ساكته ليه جايه تضحكى علينا بالدعوات حتت ورقه خودى ياختى حتت الورقه بتعتك
انا مش هروح الفرح
سميه : ولا انا
هدير : ( وهى دموعها على خدها ) الفرح معادو فى الدعوه والمكان كمان لو حبتو تيجو تعالو انا همشى
أميرة : يعنى ايه يعنى اللى بتقوليه ده يعنى تقصدى عجبكم عجبكم مش عجبكم اخبطو راسكم فى الحيط ؟
هدير : لا طبعا انا مقصدش كدا ، بس بابا غلط فى حقى فعلا كتير اوى وفى حق ماما ، بس انا سامحته زى ما سامحتكم فى اللى انتو عملتوه فيه ، ( وقامت راحت عند الباب )
فتحى : ( خرج من الواضه ) واحنا كنا عملنا فيكى ايه ؟
هدير : خالو انا اتهنت قدامك اكتر من مره وانته معملتش حاجه
محمد مره ضربنى قدامك عملت ايه زعقت ولا حتى جبتلى حقى ولا عملت حاجه وكمان اطرادضة من بيتك بليل بسبب بسمه وانته برضو معملتش حاجه
محمد : وكنتى عاوزه يعملك ايه ؟
هدير : ما بلاش انته تتكلم احسن دا بابا هو اللى لسه مشغلك
سميه : والله كتر خيرو اوى ، بس للدرجادى انته معبيه مننا
هدير : انا مش معبيه من حد بس انتو كلكم غلطو فى حقى وانا سامحتكم وبابا كمان غلط بس من ساعت ما اعترف بيه وهو على طول بيعاملنى كويس وفعلا احسن اب فى الدنيا كفايه حنيتو عليه اللى حتى ماكنتش شيفها من امى
أميرة : بقى كدا للدرجادى طب افتكرى لما
هدير : لما ايه لما سبتى ابنك يلعب بيه وبمشاعرى ولما راح اتجوز وسابنى وانا كنت زى الخدامه تحت رجله وانتى عارفه وساكته
ولا لما جوزك اكتر من مره عايرنى وقالى انى بنت حرام وقال انا ماجوزش ابنى الدكتور لممرضه
سامى : بس انا وفقت بعد كدا
هدير : وافقت بعد ايه بعد مابنك كان على كرسى وابو زينه خادها ومشى ، بعد ما أتأكدة ان مفيش حد هيرضى بيه ،وانا الهبله اللى رضية