الحلقه { 27 }
هدير : ( فتحت الرساله ) [ انا معرفش الدموع دى سببها ايه بس الهديه اللى جنبك دى ثمانها اقل من اللولى اللى نازل من عنيكى ]
( نزلت من العربيه وفضلت بتص يمين وشمال بس الشارع كان فاضى خالص رجعت وركبت العربيه )
يا ترى دى ايه ؟
( فتحت العلبه )
مش ممكن ايه ده ؟
( مسكت الموبيل بسرعه )
هدير : الو الحقينى ياعزة
عزة : فى ايه مالك ؟
هدير : انا انا لقيت خاتم سوليتير
عزة : لقتيه فين انتى مش قولتيلى هتروحى لخالك فتحى عشان تدى سلمى الحقنه ؟
هدير : ايوه وادتها وروحت الشقه اجيب لبس عشان ارجع الفيلا تانى فا قولت اكلم دكتور محمود وانا فى العربيه عشان اقوله انى هتاخر شويه لقيتو بيقولى ماما نوال ماتت فضلت اعيط شويه والموبيل وقع منى فى العربيه بوطى اجيبو شميت البرفان اللى بشمو ده قمت على طول لقيت علبه بفتحها لقيت خاتم سوليتير
عزة : طب مين حطهولك ؟
هدير : معرفش انا حتى نزلت من العربيه وفضلت ادور على اى كلب حتى معدى الشارع فاضى خالص اعمل ايه يا عزة ؟
عزة : انتى متئكده انو خاتم سوليتير ؟
هدير : اه زى اللى بنشوفهم فى التلفزيون
عزة : طب روحى لجواهرجى اتأكدى ليكون صينى
هدير : ( وهى عمالته تتلفت حولين نفسها ) صينى ولا كورى مين جابو عزة انا فى حد بيرقبنى انا خايفه اوى يا عزة