Bana daha da yaklaşmıştı.Tek adımla dibime kadar gelmişti.Konuşurken nefesi yüzüme vuruyordu.
Tek kaşımı kaldırarak titrek bir nefes aldım.
''Şşş sakın bir şey söyleme''diyerek beni susturduktan sonra dudaklarını dudaklarıma yaklaştırıp,kudretli bir öpücük kondurdu.Ellerini belime sardığında kollarımı omzuna kaydırmıştım.Sessizlik içinde akıp giden bilinmezlik beni ürpertsede fazla düşünmemeyi denedim.Sokakta olup,biten ya da çevredekilerin hiçbiri o andan itibaren beni ilgilendirmiyordu.Yanlış mı yapıyordum gerçekten bilmiyordum...Bilmekte istemiyordum...
Boşluk yada hissizlik...Hangisi olduğuna karar veremediğim iki kavram arasında çelişkideydim.Hayır,bedenim bu kadar duygu ile savaşırken hissiz olamazdım.Sol kulağıma ilişiyordu kalbimin heycanla atan sesi...Gözlerimi tekrar açtığımda Okan tüm ihtirasıyla bana bakıyordu.Ama bu farklı...Çok farklı bir bakış...Her zamankinden daha sert,daha ihtiraslıydı.İfadesiz bir bakış diyemezdim çünkü bir duygu vardı fakat uysal olmadığı kesindi.Kendinden emin ve fazlasıyla sertti.
''Okan sen...'' dedim sustum.Susmak zorunda kaldım.Çünkü Okan konuşmama izin vermiyordu.
''Sen dedi...Sen benim olmalısın''
Zor olsada yutkundum.Adeta boğazım düğümlenmişti;konuşamıyordum...
Bir şey söyleyemesemde binlerce kez küfür etmek istiyordum.
Arkamı dönüp gitmek istediğimde beni sertçe döndürüp,sırtımı duvara doğru yasladı.Bu kadar güçlü olduğunu tahmin etmiyordum;canım yanmıştı.Ama ben hala çeneme çarpan nefesiyle yakınlık derecemizi hesaplamaya çalışıyordum.Tek elini duvara yaslamış,tek eliyle gitmemi engelliyordu.Nefes alıp,verişi az öncekinden daha hızlıydı.Yaptığım gitme eylemi onu kızdırmış olmalıydı.
''Devam et'' dedi kızgın bir sesle.
Diyecek bir şeyim yoktu ama benden konuşmamı istiyordu.
''Diyecek bir şeyim yok'' dedim.''Şimdi beni rahat bırak.''
Öylece bana bakıyordu.Korkuyordum...
''Canımı yakıyorsun''
Gözleriyle beni süzdükten sonra nihayet üzerimden çekilmişti.
Çakmağını çıkartarak,bir sügara yaktı ve düşünmeye başladı.
Havanın ağırlaşan rengi,Okan'nın sessizliği karşısında daha da fazla tedirgin olmaya başlamıştım.Konuşmadan,aklından geçirdiği düşünceleriyle beni izlerken karşımda sigara içmesi ne kadar normaldi?
Sigarası henüz bitmemişken onu sertçe yere fırlattı.Bakışlarım yerdeki sigaraya takılmıştı.Okan üzerime doğru geldiğinde her türlü atağa hazırlıklıydım.Gözlerini kıstı.
''Neden burdasın biliyor musun?Seni neden işe aldığımı?
Kafamı ''bilmiyorum''dercesine salladım.
''Şu zamana kadar yapmam gereken şeyi yaptım.Hepsi senin yüzünden''
Benim yüzümden ne yapmıştı ona anlam verememiştim.Ama şu durumda ona kafa tutacak deli cesaretini kendimle bulamamıştım
''Bana ait olmalısın diyorsam,bu gerçekten bana ait olmasın demektir''
''Sözlerinin üzerimde hükmü yok Okan!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bende Kalp Var! (KİTAP OLDU) #Wattys2018
Teen FictionGizli bir şey yapıyordum ve korkuyordum. Ne kadar tedbirli olursam olayım dışarıda hep kötü bir şeyler olacakmış gibi geliyordu. Yolları kapatacak, haberleşmeyi engelleyecek bir doğal afet gibi, 5.6 şiddetinde yaşanacak bir deprem gibi, ani bir darb...
