Koluna girmemi isteyerek ''Hadi gidelim'' dedi
Nereye?diye sorarak ortamın büyüsünü bozmak istemedim.
Bir rezidanstan içeri doğru girdik.Çok lüks bi yerdi.Asansöre binerek 18.kata doğru çıkmaya başladık.Asansör beni daha da germişti.
Asansörden inip,bir dairenin önünde durduk
''Nereye geldik biz böyle''
''Seni ailemle tanıştıracağım''
'Ne!Bu kadar erken mi yani''
Şaşırmıştım ve heyecandan dilim damağım kurumuştu.
''Ne kadar ciddi olduğumun farkına var diye''
Kapıyı çalarken kalbim yerinden çıkacak kadar heyecanlıydı ama sakin olmaya çalışıyordum.
Kapıyı bir kadın açmıştı.Sanırım hizmetçileriydi.
''Hoş geldiniz Okan Bey.Anneniz sizi içeride bekliyor''
Paltolarımızı vererek içeri girdik.
Okan'nın annesi bizi salonun kapısında karşıladı.
''Hoş geldiniz''
''Hoş bulduk'' diyerek öptük birbirimizi.Sonrada hep beraber salonda oturmaya başladık.
Annesi çok içten bir kadındı.Onu sevmiştim.Okan'ın babası da benimle tanışmak istemiş ama işleri yoğun olduğu için gelememiş.
Okan'ın annesi ile uzun bir süre sohbet ettikten sonra Okan annesinden izin isteyerek içeri odaya geçtik.
İki güçlü kol sarmıştı beni ''Ezgi hiç bitmesin istiyorum''
Hiçbir şey söylememiştim.Çünkü bu durum beni de mutlu ediyordu.
''Kendimi bile tanıyamıyorum.Daha önce kimseye karşı bu tü duygular beslememiştim''
Gülümsedim...Evet sadece gülümsedim.Okan her cümle kurduğunda kalbim daha hızlı bir ritimle atmaya başlıyordu.Sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz hissinin bana verdiği huzur vardı içimde.O an biliyorum ki,bir hayalin içerisindeydim.Kalbinin atışını kalbimde hissediyordum.Adeta birlikte nefes alıp,veriyorduk...Bilincim benden köşe bucak kaçıyordu.Sadec duygularımla hareket ediyordum.İkimizde birbirimize adeta iç içe girmek istercesine sarılıyorduk.Bence o günün en güzel anı oydu.
Akşam eve gidip,kendimi yatağa attığımda sırtımı yatak başlığına dayayarak düşünmeye başladım.Yakınlaştığımız anlar gözümün önünden bir türlü gitmek bilmiyordu.Dudaklarımızın arasında milimler kaldığı o an burun uçlarımız birbiriyle temas etmişti.Sonra göz göze geldiğimizde Okan bana gülümsedi..Ve o gülümseyiş ''Seni sevdiğime artık inanıyorsun değil mi?''Gülümseyişiydi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bende Kalp Var! (KİTAP OLDU) #Wattys2018
Fiksi RemajaGizli bir şey yapıyordum ve korkuyordum. Ne kadar tedbirli olursam olayım dışarıda hep kötü bir şeyler olacakmış gibi geliyordu. Yolları kapatacak, haberleşmeyi engelleyecek bir doğal afet gibi, 5.6 şiddetinde yaşanacak bir deprem gibi, ani bir darb...
