Bölüm 26

4.7K 86 2
                                    


Bir saat boyunca kimseden ses soluk çıkmadı.Acaba Okan'ı arayıp olan biteni sorsam mı diye düşünürken odaya girdi.

''Siz yokken Talha Bey geldi''

''Biliyorum.Konuştuk''

''Herhangi bir şey dedi mi''

''Seni burda görünce şaşırmış.Hele senin ''yeni asistanım'' olduğunu öğrenince çıldırdı''

''Benim yüzümden tartışmadınız ya''

''Biraz esip gürledi işte.Beklediğim gibi sorun yok''

''Sorun yok mu''

''Evet sen takma bunlara alışır o merak etme''

En çok korktuğum o ilk günü ve Talha ile karşılaşma anını atlatmış ve günü sorunsuz tamamlamıştım.Ertesi sabah yeni güne gözlerimi açtığımda uzun süre yataktan çıkma gücünü kendimde bulamamıştım.Tam aksine yapmak istediğim şey tüm gün yorganın altına saklanmak ve kimseyle muhattap olmak zorunda kalmamaktı.Eğer biraz daha yorganın altında kalırsam uyku tüm bedenimi ele geçirecekti bu yüzden ani bir karar ile yataktan fırladım.Almam gereken bir intikam vardı çünkü unutmamalıydım...Ben yangına körükle giden,belaya kafa aan kızıdm.Ben Ezgi Bayraktardım...

O gün apartman merdivenlerinden inerken orada oturduğum süre boyunca çok az merdiven kullandığım aklıma gelmişti.Sanırım gün içerisinde yorgun argın eve dönünce asansör kullanmak daha kolayıma geliyordu.Şirketteyken Okan'nın ağzına yeni bir dal sigara koyduğunu gördüm.Kendimi tutamayarak ''Günde kaç tane içiyorsun öyle'' deyivermiştim.Gülüm sedi ve ''Saymadım'' dedi.Demekki sayamayacağı kadar çoktu.''Sizin gibiler'' hep böyle deyiverdim.''Sizin gibiler mi?''

''Evet sizin gibiler işte.Patronlar...Hepiniz çok sigara içiyorsunuz.Stresten olsa gerek''

''Haklısın.Burda masa başındayken dalıp gidiyoruz.Kaç tane içtiğimizi unutuyoruz bi de bakıyoruz ki bir değil iki değil tüm paket bitmiş''

''Biliyor musunuz sizi hep yılalr geçse de dağınık saçlarınız ve dudaklarınızın arasından hiç düşmeyen sigaranız ile hatırlayacağım.''

Gülümsedi.

Haa birde dudağınızın arasından gülüşünüzle hatılayacağım diyemedim tabii.Uzun bir süre Okan'ın gülüşünü izledim.Ömrüm boyunca güzel gülüşlü insanlardan etkilenmişimdir.Bir de avizelerden.Ne avizesi be!Gözüm tavandaki avizeye takılıvermişti birden.Acaba hep mi buradaydı yoksa bunu buraya yeni mi takmışlardı?

Uzun bir süre gözlerimi parıldayan avizeden alamadım oldukça gösterişli duruyordu oldukça da pahalı olmalıydı.Birden kapının açılmasıyla irkildim.

''Hala ne işin var senin burada''

''Bütün hedef okları beni gösteriyordu.Talha sinirli bir şekilde beni hedef almıştı''

Talha Okan'a dönerek ''sana onu birdaha burada görmeyeceğim demedim mi?''

''Buraya gelmezsen görmezsin''

Talha Okan'ın verdiği cevap karşısında şaşkındı...Beklemiyordu...

''Bakıyorum da benim işe yaramaz diye kapıya koyduğumu sen baş tacı etmişsin.''

Bende Kalp Var! (KİTAP OLDU) #Wattys2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin