Cliché, but then a little different *Pauze*

12

Ace p.o.v. : 

'Dan hebben we zo te zien alsnog hetzelfde kostuum aan, popje.' zei ik tegen haar. Ze keek me duivels aan, wat goed paste bij haar, excuseer, ons kostuum. Ze was als de duivel gegaan, en ze zag er geweldig uit. Ze had een rode jurk, zwarte hakken, duivel oortjes en een drietand. Zelf had ik gewoon een zwarte spijkerbroek, een rood shirt met een zwart jasje en duivels oortjes aan gedaan. Compleet met een drietand natuurlijk. Ik vond het grappig om te doen, als je je even bedenkt dat we op een katholieke school zitten.

Ja, het is nogal ironisch om dan als de duivel te gaan naar een schoolfeest. Maar, ik in mijn badass glorie moest het doen. 

Crystal dus ook. Iets wat niet bij haar paste, vond ik tenminste. Ze was niet Badass. Misschien was ze als het tegenovergestelde gegaan als wat ze was. Want dan was het logisch dat ze als de duivel was. In het echt kon ze een engeltje zijn, zo braaf, naïef en aardig. 

Behalve tegen mij dan. 

'Marron. Heb je me gestalkt zodat we hetzelfde aan hadden?' vroeg ze sissend terwijl ze haar drietand in mijn borst prikte. Het deed niet echt pijn, maar toch pakte ik haar pols vast zodat ze stopte met prikken. 

'Een, ik ben geen pinata, stop met me te slaan. Twee, ik ben geen stalker eerste klas, misschien is een van mijn vijanden dat, maar ik ben geen stalker. Het is toeval. En zoals ik vanochtend al had gezegd is de kans groter dat we hetzelfde aan doen als je niks zegt. Jij zei niks, wij hebben nu hetzelfde aan.' maande ik haar tot stilte. Crystal blies een plukje haar uit haar gezicht en keek me ontevreden aan. 

'Als we klaar zijn met jullie, Amelia en ik zijn beide als Superman, Nora en Casper zijn beide als Alice en Wonderland figuren, misschien moeten we ons melden bij die balie.' mengde Drew zich in het gesprek, wat eigenlijk was overgegaan in staren naar elkaar.

'Ja, dat zullen we helaas wel moeten doen. Anders komen ze ons zoeken.' zei Crystal nors. Misschien kon ik haar dadelijk wat losser krijgen, ik had niet voor niks alcohol meegenomen. Een feestje is pas leuk als je de regels breekt. En dat kan hier het beste in een duivel kostuum, en met alcohol. 

We liepen met z'n allen naar de balie, vulden onze namen in en moesten foto's laten nemen. Crystal kon heel goed toneelspelen, want het zag eruit alsof ze het daadwerkelijk leuk vond. Op de foto dan, daarna was ze gelijk weer boos en duwde ze me weg. Ik grinnikte en trok haar maar mee naar de dansvloer. Als we koning en koningin wilden worden moesten we wel vrolijk doen. Drew, Amelia, Casper en Nora kwamen ook mee dansen en op een gegeven moment werd de sfeer beter. 

Alleen moest deze nu nog beter worden. 

'Ik ga even wat drinken halen, wil je ook wat?' vroeg ik hard aan Crystal. Ze knikte. 

'Doe er niks geks mee alsjeblieft.' riep ze me nog na. Ze moest eens weten. Ik schudde grinnikend mijn hoofd, liep naar de balie en bestelde het zoetste drankje dat ze hadden. Toen de barman niet keek haalde ik het zilveren flesje uit mijn broekzak, en goot ik een beetje alcohol in beide glazen. 

Never trust the devil. 

Ik stopte het flesje weg en liep terug naar Crystal. Ze liep met me mee naar de kant en nam een slok uit het bekertje. 

'Je hebt er alcohol in gedaan? Is het niet?' vroeg ze achterdochtig. 

'Misschien.' antwoordde ik onschuldig, terwijl ik het glas achterover sloeg. Tot mijn verbazing deed Crystal hetzelfde. Ze zette met een glimlach het glas op een tafeltje. Haar ogen glinsterden in het licht van de discolampen. 

'Kom, we gaan weer dansen.' 

~~~

Het was uiteindelijk toch heel erg gezellig geworden. We hadden heel erg veel gedanst en gelachen, en het was eindelijk tijd geworden om de koning en zijn koningin bekend te maken. 

'Oké! Het is een spannend moment. En ik zou alle genomineerden naar voren willen roepen. Als eerste: Drew en Amelia! Als tweede: Rick en Lisa! Als derde: Nora en Casper! En als vierde: Ace en Crystal!' 

We liepen met z'n allen naar het podium toe, waar de feestcommisie zenuwachtig bij elkaar stonden te overleggen. 

Het verbaasde me dat Crystal niet dronken was geworden, ze had best veel alcohol op dankzij mij. En alsnog kon ze helder functioneren en rechtop staan. 

'Oké! De winnaar is bekend!' riep een vrouwen stem die ik herkende als een van de leraressen. Ik sla mijn arm om Crystal heen, en ze slaat hem niet weg. In tegendeel, ze legt haar hoofd op mijn schouder. 

Ik glimlach en trek haar iets dichter tegen me aan. 

'De winnaars zijn! Drew en Amelia! Met hun geweldige presentatie van het Superhelden kostuum!' riep ze. Ergens had ik verwacht dat we niet zouden winnen, maar toch was ik teleurgesteld. 

'Willen de andere kandidaten het podium verlaten voor de eerste dans van de koning en koningin.' vroeg ze aan ons. We liepen vrijwillig weg, en we verloren de rest in de menigte. 

'Zullen we naar buiten gaan, ik heb het warm.' mompelde Crystal slaperig. Ik knikte, en leidde haar naar buiten. Buiten waaide en frisse bries, maar het was er rustig. De muziek galmde nog na in mijn oren, en we namen plaats op een bankje. Crystal rilde, ook al had ze net nog gezegd dat ze het warm had. Ik deed mijn jasje uit en stak hem naar haar uit. 

Dankbaar pakte ze het aan en deed ze het aan, terwijl ze naast me plaats nam op het bankje. 

'Jammer dat we geen koning en koningin zijn geworden.' mompelde ze. 

'Ja. Ik had graag met je gedanst.' floepte er bij mij uit. 

'Dat kan toch nog steeds.' mompelde Crystal. Ik snapte wat ze bedoelde, aangezien de muziek hier ook hoorbaar was. Ik stond op en stak mijn hand uit. Crystal pakte hem aan en we wiegden zachtjes op en neer. 

Crystal glimlachte naar me toen ik haar ronddraaide en opving. 

En ach ja, ik zal het even zeggen. 

Toen gebeurde het. 

Ik kuste haar. 

En zij kuste mij terug.