Cliché, but then a little different *Pauze*

17

Crystal p.o.v. 

Na een aantal uur rijden komen we aan in Las Vegas. 

Alle casino's, borden die verlicht worden door felle neonlampen, de feestsfeer en de vele lichten laten me gelijk merken dat ik ben waar ik altijd al had willen zijn. 

Alleen om de verkeerde reden. 

Niet op vakantie, niet verhuisd, maar op de vlucht voor een gevaarlijke maffiabaas met een andere maffiabaas, terwijl ik zelf de dochter ben van een maffiabaas. 

Dat schiet lekker op. 

Letterlijk, want we hebben op de gevaarlijke maffiabaas geschoten. 

Ik hoor mijn telefoon afgaan en pak hem op. Seth zit naast me aan het stuur en kijkt me vragend aan voor hij zijn blik weer op de weg richt. 

'Hallo met Crystal.' zeg ik terwijl ik mijn blik strak op de weg gericht houd. Er rijden niet zo heel veel auto's, maar wel genoeg om iemand kwijt te raken. 

'Crystal. We volgen jou nu. Ik heb namelijk geen idee waar we heen moeten.' De stem van Drew klinkt door de speaker. 

'Is goed.' zeg ik tegen hem. 'Seth, Drew volgt ons naar het hotel.' vervolg ik tegen Seth. 

'Zorg dat je ons niet uit het oog verliest.' zeg ik nog tegen Drew voor ik weer ophang. 

'Crystal, heb je gezien of Gyan Craig geraakt is?' Nora zit achter me, dus ik moet me omdraaien om haar aan te kijken. 

'Het was te donker. We komen er snel genoeg achter of hij geraakt is.' antwoord ik. Ze knikt. 

'Laten we hopen van wel, en anders krijg ik mijn wraak nog wel.' Het laatste siste ik zachtjes. 

De rest van de reis was stil, tot we voor Grand Hotel aankwamen. Een prachtig, wit hotel met bij elke deur een balkon die bestond uit gekrulde, zwarte stukken van metaal. In gouden letters stond boven de deur Grand Hotel en er was een rode loper voor de ingang. 

Seth parkeerde zijn auto op de parkeerplaats, en bijna direct daarna parkeerde Drew zijn auto. 

Ik stapte uit, mijn hakken raakten de grond en laten een tikkend geluid achter als ik naar de kofferbak loop om mijn koffers te pakken. Ik gooi de koffers van Nora, Casper en Seth naar ze toe en pak mijn eigen zwarte koffer eruit. 

'Kan iemand even uitleggen wat er aan de hand is?' Het was Ace die het vroeg. De enige, samen met Amelia, die niet op de hoogte was geweest van dit plan. 

'Dat kunnen we beter binnen uitleggen, als we de kamers hebben verdeelt.' zeg ik liefjes. Ace knijpt zijn ogen tot spleetjes en kijkt me aan. Ik wend mijn blik af en begin in de richting van de ingang te lopen. Uiteindelijk hoor ik voetstappen achter me, waaruit ik opmaak dat ze achter me aan komen. 

De man achter de balie kijkt ons glimlachend aan. 

'Wat kan ik voor jullie doen?' vraagt hij. 

'We hadden kamers gereserveerd. Onder de naam Wright.' antwoord ik glimlachend. 

'Ja. Er zijn 3 tweepersoons kamers, en één eenpersoons kamer.  Jullie kunnen ze zelf verdelen. De bovenste verdieping is voor jullie, samen met het zwembad op het dak. Jullie hebben de privé verdieping, dus er zit ook nog een lege verdieping tussen jullie en de andere gasten. Hier hebben jullie de pasjes voor de kamers. Meer informatie ligt in de kamers klaar. Een prettig verblijf gewenst.' legt hij glimlachend uit. We bedanken hem en pakken de pasjes van hem over. Ze zijn zwart met goud. 

We lopen met z'n allen naar de lift, om met de pasjes naar de privé verdieping te gaan. 

Dat heeft mijn vader maar mooi geregeld. 

In de gang blijven we stil staan. 

'Oké. Ik en Casper gaan sowieso samen op één kamer.' Claimt Nora Casper. Ik overhandig haar twee pasjes.

'Oké. Wie dan nog meer?' vraag ik. Amelia en Drew kijken elkaar aan. 

'Euhm. Wij willen wel op één kamer.' zegt Amelia een klein beetje stotterend. 

'Is goed. Dan gaan we de andere twee loten.' zeg ik terwijl ik twee pasjes aan Amelia en Drew geef. 

'Amelia. Getal onder de tien. Wie van ons het raad mag alleen op de kamer. De andere moeten samen op de kamer.' zeg ik. Amelia pakt een pen uit haar handtas en krabbelt een getal op de binnenkant van haar hand. 

'Ace?' vraagt ze. 

'Vijf.' antwoord hij. Amelia schudt haar hoofd. 

'Crystal?' ze kijkt me vragend aan.

'Twee.' antwoord ik. Ze schudt haar hoofd weer. 

Ik heb nog een kans. Als Seth het niet goed raad tenminste. 

'Seth?' vraagt ze dan. 

'Zeven.' zegt hij vastberaden. Amelia kijkt naar Drew. 

'Dat is goed.' zegt ze zachtjes. 

Shit. 

Ik moet met Ace op een kamer. 

'Dan is dat geregeld. Crystal en Ace moeten samen op de andere tweepersoons kamer. En Seth mag alleen.' zegt Drew uiteindelijk. 

'Oké. Laten we allemaal onze spullen uit gaan pakken. Daarna gaan we naar de bar beneden om even bij te praten en dingen uit te leggen. Daarna zullen we maar gaan slapen. Het is een veel te drukke dag geweest.' zegt Seth. Iedereen stemt ermee in. Ik pak mijn koffer en houd het pasje voor de scanner. De deur gaat klikkend open en ik loop naar binnen. Ace volgt mijn voorbeeld. We komen uit in een woonkamer met een luxe bank en een tv. Aan de linkerkant is een open deur die naar de keuken en de keukentafel leidt. Een deur aan de rechterkant leidt naar de witte badkamer, die geweldig is. Een grote douche en een bad. Er liggen van die schattige zeepjes en handdoeken. 

De middelste deur vanuit de woonkamer leid naar de slaapkamer. Iets waarvan ik had gehoopt dat het twee eenpersoonsbedden waren, maar nee. 

Een groot kingsize bed met zwarte dekens en witte kussens. Er zijn wat gouden accenten en twee nachtkastjes. Er zijn zelfs twee kasten om dingen in te stoppen. Er is een deur die leid naar het balkon, waardoor je uitkijkt over bijna heel de stad. 

'Ik neem de rechterkant van het bed.' Claim ik de rechterkant. Ace bromt nors iets. 

'Dan neem ik de linkerkant wel.' zegt hij wanneer hij zijn spullen in zijn kast stopt. 

'Hoe wist Drew eigenlijk wat hij mee moest nemen?' vraagt hij. 

'Daar ben ik voor. Iemand die plannen bedenkt, moet ze goed uitvoeren ook.' zeg ik. Ace schud lichtjes lachend zijn hoofd en gaat verder met zijn kleding uit te pakken. 

Ik doe hetzelfde. 

We zijn er. 

Nu nog kijken hoe dit af gaat lopen.