Cliché, but then a little different *Pauze*

4

Crystal Wright:

'Oké! Ik roep de opdracht die jullie moeten doen, en die voeren jullie dan uit! Begin maar met twintig keer opdrukken, of sit-ups!' roept Meneer Rasmo door de zaal. De meeste meisjes beginnen moeizaam sit ups te doen.

Ik daarentegen begin makkelijk op te drukken. De vijf jongens en de twee meiden staan me verbaast aan te kijken.

'Misschien is het handig als jullie ook beginnen! Groepje achterin!' roept hij naar ons. Dan begint iedereen eindelijk mee te doen.

Na niet normaal veel kracht en conditie-oefeningen gaat de bel. Meneer Rasmo kijkt verbaast.

'Dat was het alweer, volgende les gaan we vechtsporten beoefenen.' zegt hij waarna iedereen weg gaat. We hebben pauze, dus besluit ik met nog een paar kinderen even te blijven om te helpen met opruimen. Als we de kleedkamer binnen komen is er bijna niemand meer. Alleen een paar meisjes die aan het kletsen zijn. Ik kleed me snel om en wil mijn ketting pakken. Alleen kan ik hem niet vinden. Paniekerig begin ik te zoeken. In die ketting zit de as van mijn zusje, dus die ketting is kostbaarder voor me dan iets anders.

'Mag ik iets vragen? Is er hier iemand binnen geweest en heeft diegene toen iets uit mijn tas gehaald?' zeg ik terwijl ik naar een van de twee kletsende meisjes loop. Ze knikt.

'Wie was het?' vraag ik boos.

'Ace Marron.' antwoordt ze met een dromerige blik.

Ik trek een grimas, pak mijn spullen en been de kleedkamer uit. Ik smijt mijn gymtas in mijn kluisje en loop boos naar de aula. Ace zit met zijn vrienden aan een tafeltje. Ik zie Seth naar me zwaaien, maar ik negeer hem. Waardoor hij achter me aan komt.

'Marron.' sis ik. Ace stopt met praten en kijkt me grijnzend aan.

'Ben je iets kwijt, prinses.' antwoordt hij lachend.

'Mijn ketting.' sis ik weer. Ace staat op en gaat dicht voor me staan.

'En hoe weet je zo zeker dat ik die heb?' gaat hij verder.

'Dat hebben de kabouters mij verteld. Hier die ketting.' antwoord ik.

'Nee, en wie is die jongen daar. Is dat je vriendje?' fluistert hij in mijn oor. Een rilling kruipt over mijn ruggengraat. Maar dat weerhoud me er niet van om Ace een duw te geven en dan in zijn oor te fluisteren: 'Nee, dat is mijn neef. En als je die ketting niet terug geeft, krijg je het nog veel zwaarder dan je zou denken.' Seth gaat nu naast me staan.

'Dude, geef haar de ketting terug en je bent gered van een hele hoop. Geloof me nu maar.' mengt hij zich in het gesprek. Ace staat nog steeds met een grijnzend gezicht.

'Nee. Die ketting is dus het enige waarmee ik haar aandacht kan trekken. En ik hou wel van pittige meisjes.' antwoord hij zacht. . Ik haal een keer diep adem, draai me om en loop weg.

'Ja, loop maar weg. Lafaard!' roept hij me nog na. Ik negeer hem en loop weg, terwijl ik de tranen probeer te bedwingen.

Het is in de namiddag. Ik parkeer mijn fiets tegen een bankje aan. Ik ben aangekomen op de heuvel met de bloesemboom waar we de as van Diamond hebben uitgestrooid. Ik ga tegen de boom aan zitten en leg mijn hoofd in mijn handen.

'Sorry Diamond.' fluister ik terwijl er een zoute traan over mijn wang loopt en een prikkend spoor achter laat.

'Crystal?' hoor ik iemand verbaast vragen. Ik veeg snel de traan weg en kijk op. Hopend dat het niet een of andere idioot is die mijn ketting heeft gejat, en daarbij ook het enige stukje van mijn zusje wat ik nog had.

Drew staat daar.

'Crystal, wat doe jij hier? En waarom ben je aan het huilen?' vraagt hij. Ik wend mijn blik af en negeer hem. Hij hoort bij Ace. Hij is slecht.

'Crystal?' vraagt hij nog een keer.

'Laat me met rust Drew.' mompel ik.

'Nee. Want ik mag jou wel. Je bent anders dan ik had gedacht. En ik ben de goede uit mijn vriendengroepje. Dus ik ben bezorgt.' zegt hij.

'Kon je dat niet bedenken voordat jullie mijn ketting stolen?' zeg ik bot. Drew zucht en gaat naast me zitten. Het is een tijdje stil.

'Wie is Diamond?' vraagt hij plots. Ik kijk op en zie dat hij naar de herdenk steen van Diamond staat te kijken.

'Diamond was mijn kleine zusje, en haar as ligt hier over het gras. En zit in mijn ketting.' antwoord ik. Drew wordt lijkbleek.

'Ben je serieus?' vraagt hij.

'Zou ik liegen over de dood van mijn zusje?' vraag ik hem. Hij schudt zijn hoofd.

'Ik ga ervoor zorgen dat je die ketting terug krijgt, Crystal.' zegt hij.

Drew is eigenlijk nog best aardig, en als ik zijn vertrouwen win krijg ik waarschijnlijk genoeg uit hem los gepeuterd.

'Dankjewel Drew.' zeg ik met een glimlach. Ik moet nog steeds een Good Girl imago vol houden.

'Geen probleem Crystal. Ik moet weer gaan. Ik zie je morgen wel weer op school.' zegt hij. Ik zwaai hem na en wacht tot hij uit het zicht is. Dan loop ik zelf naar mijn fiets en fiets ik terug naar huis. Thuis zit mijn vader aan tafel. Seth is hoogstwaarschijnlijk boven.

'We gaan vanavond langs mama.' zegt mijn vader tegen me. Ik knik en loop naar boven om me om te kleden. Ik zou mijn kamer uit duizenden herkennen, ook al woon ik er pas sinds de zomervakantie in. Een lichte, houten vloer met twee zwarte, en twee witte muren. Op een van de witte muren zit een raam en op de andere zijn zwarte stipjes. Bij de stipjes staat dan ook mijn bureau, die gemaakt is van roodbruin hout. En bij het raam staat mijn zwarte twijfelaar. Verder staat er tegen een van de zwarte muren een grote kledingkast en een spiegel. Aan de andere zwarte muur hangen twee planken met foto's erop. Het is erg opgeruimd, omdat ik van netjes houd. Ik loop met een glimlach naar de foto planken en pak een foto van mijn vorige school. Mijn beste vriend Casper en mijn beste vriendin Nora staan erop. Samen met mij. Zij wisten van mijn geheime opdrachten,  ze waren wel de beste vrienden die ooit gehad heb. Ze waren een koppel. Casper en Nora. Ik hoop dat ze nog steeds samen zijn.

Voor het eten kleed ik me om, omdat ik echt geen minuut langer in die verschrikkelijke jurk kan blijven rondlopen. Snel pak ik een lichte jeans en een zwarte trui uit mijn kast en trek ik ze aan. Mijn haar doe ik in een hoge knot en ik verwissel de enkellaarsjes voor zwarte sloffen. De jurk stop ik in de wasmand, die al overvol zit. Dat is een teken dat ik zo de was moet doen.

'Crystal! Er is iemand aan de deur voor je!' hoor ik Seth roepen. Verbaast loop ik naar beneden, waar de deur open staat. Drew staat in de deuropening met een blauw oog.

'Wat is er gebeurt?' vraag ik geschrokken terwijl ik naar zijn oog kijk.

'Ik heb die ketting van je van Ace gejat. Dat had ik niet moeten doen.' mompelt hij. Ik schiet in de lach door zijn toon, waardoor hij ook in de lach schiet.

'Maar hier is je ketting weer.' zegt hij. Ik pak dankbaar het kleine diamantje van hem aan.

'Bedankt Drew. Dat betekend heel veel voor me. Al zal ik morgen wel een probleem gaan hebben met Ace. Dat lossen we morgen wel weer op.' zeg ik. Hij knikt.

'Dan ga ik maar weer eens. Ace heeft het me alweer vergeven, maar we hebben nog een hoop te doen.' zegt hij. Ik knik. Drew loopt in de richting van een auto, stapt in en de auto rijdt bijna gelijk weg. Ik sluit de deur en loop naar binnen terwijl ik mijn ketting over mijn hoofd doe. 

A/n. 

Deze week alleen even op woensdag update, omdat ik heel weinig tijd heb. 

Sorry... 

Xxx. Yara