Bölüm 9

110 10 0
                                    

Asya'dan

Anıl'ı öyle görünce elim ayağım birbirine girdi resmen. Ve Dilara'ya sadece ''Anıl'' diyebildim.'' Ya kızım konuşsana noldu Anıl'a??''dediğinde ise yine sesim titreye titreye''Kaza'' diyebildim. Dilara hemen anladı ve''Tamam sakin ol tamam mı?'' dedi ama onunda sesi endişeli çıkıyordu.
''Şimdi bana nerde olduğunuzu söyle.'' dedi ve ben tam olarak bulunduğumuz yeri tarif ettim.

*****************

Dilaralardan önce ambulans gelmişti. Tabii bende akıl kalmadığı için ambulans hiç aklıma gelmemişti. '' Abi lütfen ona bişiy olmasın lütfen kurtarın onu'' diyordum sürekli. Doktor ise sadece sakin olmam gerektiğinde söylüyordu. Böyle bir durumda nasıl sakin kalmamı bekliyorlar ? Anlamıyorum.

Hep benim yüzümden oldu karışmasaydım sigarasına bunların hiç biri olmayacaktı. Tutamadım ki çenemi. Eğer Anıl'a benim yüzümden bir şey olursa ben nasıl yaşarım. Ben böyle kendi yaptığım hatanın farkına varırken Anıl'ı sedyeye aldıklarını ve ambulansa doğru götürdüklerini görmemle yerimden canım acıya acıya fırlamam bir olmuştu.

Çünkü başımda gerçekten inanılmaz bir ağrı vardı ve biraz da nedenini anlamadığım şekilde omzum acıyordu. Ve de sırtımda bir ıslaklık hissediyordum ama şimdi onu umursayacak durumda değildim. Anıl'ı bindirdikleri ambulansa bende binmeye teşebbüs ettim. Ama nafile. Beni almadılar benim için ayrı ambulans getirmişler. Ki ben Anıl'ın her anında yanında olmam gerekirken. Sonuçta benim yüzümden oldu.

Hastaneye geldiğimizde Ecelerde ordaydılar ve Ece ağlıyordu. Kuzeni sonuçta. Ama onu gördükçe benim daha çok ağlayasım geliyordu. Ayrıca şimdi ben ona' kuzenin benim yüzümen kaza yaptı Ece özür dilerim ' mi diyecektim. Kız o kadar ağlarken. Ben bunları düşünürken Anıl'ı ameliyathaneye doğru götürüyorlardı. Bende bizimkilerin yanıma geçtim. Dilara benim yanıma geldi ve beni kucakladı. Bu daha çok ağlamama neden oldu. Arada konuşabildiğim kadarıyla ''Benim yüzümfen oldu Dilara ona....''dedim ama Dilara'nın çığlığıyla neye uğradığımı şaşırdım. ''Noluyo Dilara'' dedim. Bişiy demedi. Ozanlarda yüzüme anlayamadığım bir ifadeyle bakıyorlardı. Dilara bu sırada'''Hemşire '' diye bağırdı. Hemşire hemen yanımıza geldi ve bana ''Benimle gelir misiniz?''dedi
''Noluyo ya?''
''Hanımefendi sırtınız kanıyor kan kaybetmiş olabilirsiniz.
''Ya siz niye benimle uğraşıyorsunuz. Gidip Anıl'a bakın onun daha fazla ihtiyacı var bir hemşireye. Ayrıca ben gerekirse kanımın son damlasını bile Anıl'a veririm. Çünkü o kaza benim yüzümden oldu''dedim ve kendi cümlemle kendime ateş etmiş gibi hissettim kendimi.'' Hanımefendi zorluk çıkartmayın lütfen.'' dedi ve Dilaralarında ısrarıyla beni de bir odaya aldılar.

Önce kafama pansumam yaptılar. Biraz canım acıyordu ama şu an Anıl daha önemli ve benim yüzümden benden daha fazla acı çekiyordu.

*********************

Anıl'dan

Gözlerimi açtığımda gözlerime direkt beyaz bir ışık geldi. Daha sonra ise şiddetli bi acı hissettim. Kafamı kaldırmaya çalıştığımda ise ameliyatın ortasında olduğumu fark ettim. Bu sırada doktor da benim uyandığımıfarketmiş olacak ki hemen telaşlı telaşlı'' Hasta uyandı. Ne biçim narkoz veriyorsunuz. Hemen tekrar narkoz verin'' dedi. Ve yavaş yavaş uykuya daldım.

********************

Ece'den

Dayıma nasıl söyleyecektim bu durumu. Telefon elimde öyle ağlaya ağlaya dolaşırken yanıma Ozan oturdu. Telefonu elimden aldı. Ben henüz ne yapmaya çalıştığını anlamamışken telefonu kulağına dayadı.
''Alo Nurullah amca. Ozan ben.''
''..........''
''Şey Nurullah amca hastaneye gelmeniz gerekiyor. Nasıl söylesem.''
''...........''
''Evet kaza yapmış. '' dedi ve telefonu kapattı. Ben henüz bişiy diyemeden içeriden bir doktor çıktı ve acil kana ihtiyaç olduğunu söyledi. Bunu duyar duymaz hepimiz kanım verileceği odaya yöneldik.

İki Dudak Arasında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin