Sessiz Ölüm

Gizli Mesaj

    Yine çok yorgun bir halde uyanmıştım. Dün ki yorgunluğumu tam üstümden atamamıştım. Olayları kafamda kurup kurup boş yere kendimi strese sokmuştum.

  Her zamanki ben değildim. Bugün kahvaltımı yapmıştım. Buna ben bile şaşırdım. Mutluydum sanki, yorgun olduğum halde epey de mutluydum. Aklıma yine mert geldi. Sanki birşey var ve beni ona itiyordu. Dediğim gibi ben, ben değildim..

Eskiden belalı bir tipti. Bana yine dalaşacak diye korkuyordum. Ama ben ona aşık olduğum an ona karşı korkum çoktan bitmiş olmalıydıki ben bunu farkedememiştim. Bugün beni aramasını bekliyordum. Bir yerlerde buluşup sohbet edecektik. Saatler boyu onun aramasını bekledim.

...

    Akşam olmuştu ama Mert'den hala haber yoktu. Cidden bu sefer meraklanmıştım. Bir anda arama isteği geldi. Ama bunu kesinlikle saçma buldum ve aramadım. 

Bir işi çıktığını düşündüm. Ve yatak odama doğru ilerledim. Geceleri gerçekten korkuyordum. Sürekli kapımı kitleyip, yorganın altına sıkışıp yatıyordum. Yakın zamanlarda yaşadığım darbeler beni çok derinden etkilemişti. Koridorun merdivenlerinden çıkmaya başladım. Keşke çıkmasaydım. O an ki duygumu tarif edemem. Ne gördüm;

O kırmızı kaban. Evet o kaban merdivenin sonunda, yatak odamın tam önünde duruyordu. Oysaki bu kaban aşağıdaydı. Bu nasıl olmuştu. Aklım almıyordu. Yoksa...

Biri mi vardı evimde?

( Telaşla)

Merdivenlerden hızlıca indim. Alt kattaki mutfağa yöneldim. Elime bir tane bıçak aldım ve yavaş, sessiz adımlarla yukarı yöneldim. Son kata yaklaşıyordum. Kapının arkasında durdum. Bir anda girmeyi planladım. Ve içimden 10 'a kadar saymaya başladım.

...

... Odaya girdim

Hiçbirşey yoktu. Ama bu kaban burdaydı. Kabanı aldım ve karıştırmaya başladım. En sonunda iç cebinden bir tane not çıktı.  Daha önce bu kabanı elime almamıştım. Ezgi ' nin nerde olduğunu bilmediğimden ona teslim edemedim. Notu açtım, okudum. Bu not da neydi böyle.

Gözlerime inanamadım. Bu not evet , bu not ezginin amcası olduğunu idda eden o adamın bana verdiği notun aynısıydı. İşte o not buydu. Gerçekti. Notu bulamadığımda notun gerçekten hayal olduğunu sanmıştım..

Peki bu notun ezginin kabanın üstüne ne işi vardı? Bu kabanı buraya kim getirdi? Evimde kim vardı?

Artık bu iş gerçekten canımı sıkmıştı. Kim yapıyor ise hiçte komik değildi. Belkide birinin intikamıydı. Peki bu kişi kimdi? Ya benden ne istiyordu? 

Bu sorular beni delirtmişti. Artık bu na son vermem lazımdı. Kimin yaptığını öğrenmem gerekti.

Odama girdim ve kapıyı kitledim. Pencere açıktı. Sabah'tan beri kapatmamıştım. İçerisi buz gibiydi. Sıcak yorganımın içine girdim. Gözlerimi kapattım. Uyumaya çalıştım. Ancak telefonumu aşağı salonda unutmuştum. Yerimden sıçrayarak kalktım. Çok korkuyordum. Yada almasamıydım. Sonra herşeyin bir saçma şaka olduğunu düşünmek isteyerek, kapıyı açtım. Yavaşça aşağıya indim. Telefonumu aldım. Ve odama çıktım. Kapıyı tekrar kilitledim; Telefonumu aldığımda 10 tane cevapsız arama vardı. Ve benim telefonumdan 20 kere bir  tane numara aranmıştı. Saatine baktım. En son merdivenden çıktığımda saat 1.25 idi. Aramalar 1.25 te başlamıştı. Artık çok korkuyordum. Telefonumu karıştırdım. Mesaj kutusunda yedek bir mesaj vardı. Ona baktım. Baktığım an tüylerim ürperdi. Yerimden hemen kalktım. Ve dona kaldım. Buda bir nottu. Nottaki yazanlar kanımı ürpertti.

Notta aynen şu yazıyordu;

''Eğer telefonunu almaya biraz daha geç gelseydin,O güzel suratını yırtacaktım.''

Bu benim için çok kötü bir duyguydu. Korkudan ölüyordum. Yerimde duramadım. Ve arşivlenmiş bir mesaj daha buldum. Korkuyla açtım.

Yazılan şey anlaşılmıyordu. Anlasam bile kopyalanmış bir gereksiz hikayeye benziyordu. Bu benim için önemli değildi. Ama..

Ama altında çok büyük harflerle yazılmış bir ad vardı. Bu gerçekten beni çok germişti. Ad gerçekten bumuydu;

''EZGİ''

(SessizÖlüm)

{Pazar Günü yeni bölüm. Benimle kalın :)}
Arkadaşlar bildiğiniz üzere pazar günü yazacaktım ama internet sıkıntı si çektim bu yüzden yarın yazacağım. Benimle kalın