Yasmin

hoofdstuk 1 ~ proloog

proloog

dit verhaal gaat over yasmin, ze zit in 5havo en is 17 jaar. Ze houd HEEEEL erg fan van one direction maar ze zijn nogal arm. en haar leven is helemaal goed tot het moment dat ze haar examen wil inleveren...

vandaag is de dag dat ik mijn examen heb. ik heb geschiedenis en wiskunde. Ik ben erg nerveus, maar ik probeer het te laten gaan. '' zenuwachtig? "vroeg mijn moeder ''ja'' antwoorde ik. ik keek naar mijn ontbijt en duwde hem weg ik moest aan van alles denken behalve aan eten. mijn moeder zei '' je moet iets te eten, straks krijg je honger tijdens het examen en dan kan je je niet meer concentreren en zak je doordat je je broodje ei niet op wilde eten" ze haal even diep adem ''dat zou zonde zijn'' zij ze toen ze mijn verbaasde gezicht zag. ik kijk naar haar en eet dan mijn ei op.

toen ik naar school fietste, luisterde naar one directions nieuwe song best song ever. iedereen denkt dat ze hun song de beste vinden maar het gaat om jou eigen best song ever en dat beseffen de mensen niet helemaal en daarom beledigen ze one direction wat ik dus heel erg onterecht vind. Ik was zo in mijn gedachte dat ik niet die auto zag ... maar ik kon nog net op tijd uitwijken toen zetten ik mijn ipod maar uit voordat er nog echt ongelukken gebeuren. toen ik om de hoek fietste zag ik mijn school en dacht bij mezelf het is nu of nooit

na mijn eerste examen geschiedenis probeerde ik nog wat wiskunde te oefenen maar ik voelde me helemaal niet goed ik was misselijk, draaierig, hoofdpijn. maar ik moest door ik kan niet zomaar mijn examen niet maken voor wat aanstellerietus kijk als ik nou doodziek was was ik naar huis gegaan. nee ik ging naar de receptie om een asprientje te vragen en ging daarna door naar mijn examen wiskunde.

na mijn wiskunde examen kwam ik dood moe thuis, ik wilde eerste gelijk aan mijn volgende examens nederlands en biologie maar ik voeld me nog steeds beroerd dus ik ging even op bed liggen. na een uurtje werd ik wakker en ging gelijk leren maar ik voelde me zo slecht dat dat moeilijk vol te houden was. die avond ging ik vroeg naar bed.

de volgende ochtend was het geen haar beter, integendeel veel slechter zelfs ik zag er heel slecht uit maar met een paar asprientjes moest ik de dag toch door moeten brengen en dus ging ik douchen, aankleden, en ontbijten. toen ik beneden kwam schrok mijn moeder er ook van. ''ach liefje wat is er? voel je je niet goed? wacht ik haal de termometer even.'' het bleek even later dat ik 39 graden koorts had maar ik moest toch naar school dus ik heb geen hap gegeten en ben gelijk naar school gefietst. tijdens de fietstocht van een half uur was ik zo moe dat ik van links naar rechts en weer terug schommelde en ik ben 3 keer bijna aan gereden en ik heb echt het gevoel dat ik flauw ga vallen maar de school kon ik nog net redden.

ik was net klaar met mijn examen nederlands die ik totaal had verpest. maar dat boeide me niet. alsof je het naam woordelijk gezegde ofzo echt in het dagelijks leven gebruikt. stel je voor je zit bij een sollicitatie gesprek dan ga je toch niet zeggen ''hallo mijn naam is yasmin, mijn = persoonsvorm, naam = zelfstandignaamwoord, is = werkwoordelijke gezegde, enzovoorts, dat doe je toch niet? en daar krijgen die leraren voor betaald om ons onzin aan te praten. op naar biologie dan maar.

ik heb geen zin om in de kantine te zitten het is daar veel te druk. dus ik zit op de tweede verdieping ergens bij het raam met een heel mooi uitzicht over het park. ik voel me echt heel slecht en ik ga bijna van mijn stokkie als ik al die plaatjes zie van het menslijk lichaam.

later die dag zit ik bij het examen biologie ik voel me zoo slecht echt niet normaal dit gaat echt niet goed. ik probeer helder na te denken en denk nog 5 vragen en dan kun je naar huis.

*5 vragen later*

ik wil opstaan, maar het gaat niet ik val bijna. ik kan het niet meer helder zien ik word misselijk en geef over. ik wil verder lopen om mijn examen in te leveren maar de tafel van de leraar haal ik nooit...