hoofdstuk 13 ~ een kado

215 10 0
                                    

ik was al 2 uur alleen. ik vroeg me af waar mijn moeder en henk was. ik bedoel mijn vader. ik probeer er aan te wennen om te zeggen dat het mijn vader is maar dat is nu even niet het gene waar ik aan denk. ik heb net een half uur geslapen en heb 5 hoofdstukken bij mijn nieuwe verhaal free as a bird geschreven. het is best een droevig verhaal. ik ben nu een verhaal aan het lezen over een of andere one direction freak. ik klik nog heel even op mijn pagina. mijn profielfoto is van mij op jupo dat is mijn verzorg paard. ik reed hier een spring wedstrijd. ik moet huilen bij het idee van jupo ik heb hem al zo lang niet meer gezien. op mijn achtergrond heb ik een foto van harry styles wat me logisch lijkt. ik heb een paar mensen gevolgd ik klik op mijn verhaal. ik schrik best wel ik zie dat er al 431 reads heb binnen een half uurtje ofzo. ik heb ook 101 reacties en ik ga ze lezen. 

~secretdirectioner14~

holy shit dit verhaal is met zoveel gevoel geschreven. ik moest echt een traantje weg pinken. echt respect jij heb echt talent om te schrijven ik zou er vooral mee doorgaan. 

~paulademus~

ik ben het helemaal met secretdirectioner14 eens. echt heel goed!!

ik word blij van de reacties dat ik goed kan schrijven. maar ik beschrijf gewoon wat ik voel en daar word ik weer verdrietig van. ik hoor de hakken van mijn moeder op de gang. ze komen binnen met 1 weekend tas. en nog wat tasjes. ik vraag ''waar zijn jullie tassen?'' ze antwoorden tegelijk ''die hebben we even afgezet.'' ze kijken elkaar aan en beginnen te giechelen. ''we hebben een paar kado's voor je'' zegt mijn vader. ''wat hebben we in hemels naam te vieren?'' flap ik eruit. ''sorry ik bedoelde het niet zo. '' zeg ik er gauw achter aan .  ''nee dit is van ons samen zodat je een beetje wat te doen hebt. zolang je hier ligt.'' zei mijn vader. ''bedankt maar dat hoeft echt niet hoor.'' zei ik ''we hebben het nou al gekocht dus hier en heel veel plezier ermee.'' en zo overhandigde samen mijn kado. het was een platte rechthoekige doos. ''pas op hij is heel gevoelig.'' zei mijn moeder. ''net als jij'' vulde mijn vader haar aan. mijn moeder werd rood en grinnikte met een hele hoge stem. dat doet ze altijd als ze zich gefleid voelt. ze keken elkaar intens aan. ik zei snel ''zal ik het dan maar uit pakken?'' ze keken op en knikte tegelijk ja. ik pakte het kado uit en mijn ogen werden zo groot als voetballen. want wat ik daar zag...

YasminWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu