hoofdstuk 32 ~ londen

132 5 0
                                    

de volgende dag stonden we vroeg op. dezelfde speciale taxi kwam ons weer ophalen om naar het vliegveld te rijden. toen we op het vliegveld kwamen wist ik precies waar alles was. ik was hier nu voor de 2e keer in 3 weken. ik zat nog steeds in mijn rolstoel en de meeste tijd sliep ik eigenlijk. mijn vader ging mee. en als mijn moeder en ik weggaan blijft mijn vader thuis. de week met mijn vader was op de ranch en deze week is van mijn moeder en mij. het gaat heel goed tussen mijn moeder en mijn vader. 

in het vliegtuig kijk ik naar buiten. we zijn aan het landen. ik heb de londen eye al gezien. ik heb dan ontzettende hoogtevrees ik wil er wel in gaan. en de big ben, harrold's lijkt me ook heel erg leuk. de rode bussen, aparte telefoonhokjes de multi-culturele stad met de hele moderne winkels. van alles wat. net als ik. overmorgen is het concert. de dag van me leven. de beste, leukste, vetste, coolste maar ook misschien wel de laatste dag van m'n leven. 

nadat we zijn geland rijden we door naar het hotel. ik kijk naar het setje kleren dat ik heb gekocht. nadat we s'avonds iets hebben gegeten zaten mijn moeder en ik op onze kamer. mijn vader had een kamer een verdieping boven ons. het is ongeveer half 10 toen mijn moeder opeens vroeg ''yasmin ik heb een hele belangrijke vraag voor je.'' ik was opeens heel bang en had het gevoel dat ik moest overgeven. ''wil jij de perfecte begrafenis opschrijven?'' ik slikte even en knikte ja. rolde in mijn rolstoel langzaam naar een kastje waar pen en papier op lag. en ik schreef op:

mijn begravenis:

ik wil mijn galajurkje aan. die hele mooie zwarte met strik die ik dit jaar naar mijn gala aan wilde trekken. ik wil er mooi en als mezelf uitzien. 

ik wil het liefste gecremeerd worden. en dan uitgestrooid op de manege. en op de crematie wil ik heel graag dat one direction little things of story of my life wil zingen. dat is het enige. verder maakt het me helemaal niks uit. 

dat was het. stopte het in mijn tas en ging op bed liggen. ik was erg moe maar ook blij. morgen ga ik samen met mama een soort city trip maken. met de londen eye, big ben en harrold's en shoppen natuurlijk. en dan daarna het concert. als ik het concert haal, pas dan mag me iets overkomen. voor die tijd wil ik nog niet dood ik moet en zal dat concert bijwonen.

YasminWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu