"Lan oğlum sen bir daha kahvaltı hazırlama.Nimetlere yazık..."dedi kayra ve onun sayesinde uyandım.Huzurlu oluyımda böyle uyanmaya razıydım.Dün akşam Hazar'ın odasında uyumuştum.Belki bir şeye ihtiyacı olur diye.Çünkü ne yazık ki hala ayağa kalkmasına izin yoktu.Hazar'a baktığımda hala uyuyordu.Hemen kalktım.Ve perdeyi çektim.İčeriye dolan aşırı güneş ışığı sayesinde Hazar gözlerini kısmıştı.
"Günaydın"
"Bana günaymadı.Sanırım biraz daha uyumak istiyorum."dedi ben ise boynumu tutmakla meşguldüm.Koltukta uyudum malum.
Hemde Hazar'ın akşam ki dediğinden sebep biraz geç uyumuştum..
"Tamam birazdan kahvaltını yanına getiririm o zamana kadar uyu"dedim ve aşağı indim.Mutfağa girdiğimde şok olmuştum.Dün akşam ki pislikler hayla etraftaydı.Ve dahası vardı.O pisliğin içinde aptal Batu kahvaltı sofrası kurmuştu.İğrenç hayatta birda kahvaltı hazırlanmaz.diyicem ama mecburdum.
"Lan batu iki dakikan var burayı hemen topla"dedim ve Zeynep'in olduğu odaya çıkmaya başladım.
"Zeynep kızım uyanıksın dimi"
"Evet dedim Batu "
"Etrafta bir şey yok dimi?"
"Ayy evet ne söylücen?"
"Üstün başın usturuplu dimi?yoksa varya Numan beni yerin dibine sokar.Bir de ekin veriyim diye sular bak ona göre"
"Ona ne benden gel ne söyliceksen söyle"dedi Zeynep ve Batu odaya daldı.Ben ise içimden gülüyordum.Aklıma not;Numan'ın ağzını ara!!!!!!!!
Hemen bende odaya girdim ve Batu ya bağırdım.
"Batu mutfak almış başını gidiyor.Sen hala burdasın"dedim ve bende yanlarına oturdum.
"Hayırdır nere gidiyor.Biz onsuz aç kalırız"dedi dalga gećer tavırla.
"Yaa hadi Uyuz'u yedirmem gerek.Mutfağı topla"dedim.Dediğim gibi de Batu ayaklandı.Bende hemen Hazar'ın yanına gittim.
"Hazar kalkar mısın artık"Bir dakika Hazar odada yoktu.Peki nereye gitmişti.Nasıl gitmişti?kalkmaması gerekiyordu.
Hemen aşağı indim.Bağıra bağıra
"Hazar nerdesin gittin mi?"
"Irmak saçmalama oturma odasındayız."dedi Numan.Ohhh rahatlamıştım.Hemen onların yanına gittim.Girdiğim gibi Numan bana tuhaf tuhaf baktı.
"Ağladın mı sen?"
Ne ama nasıl olur?Ağladığımın farkında bile değildim.Bir anda ellerimle gözlerimi hızlı bir şekilde sildim.
"Ne alaka yaa!!!Gözüme toz kaçtı"
"Tabi tabi"
Hazar'a baktığımda yüzünde hafif bir gülümseme vardı.Gözlerimiz buluştu ve ben hemen gözlerimi ondan ayırdım.Hala ona karşı kötü hissediyordum.Pişmandım hemde deli gibi...
"Neyse ben üste çıkıyorum.Duş alıcam.Numiş o Batuya söyle kahvaltı hazırlasın."
Merdivenleri çıkarken ayaklarımın titrediğini farkettim.Ama pek aldırış etmedim.Kendimi bir türlü anlamıyordum.Çok değişmiştim bunu farkettim ama Hazar'da değişmişti.Daha sertti.Hayata karşı bu normaldi.Nedense korkuyordum.Eski haline döner miydi?
******
Ohhh şimdi kafam iki anlamda da rahattı.Sadece tek bir sorun vardı.Saçlarımı kim tarayacaktı.Yurtda sıra sıra kızlarla saç tarardık burda ise ............Zeynep evet
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazar
RomanceBütün acemi duygularımla çıktım karşına,kabullenmemeni kabullenemediğimdendir sana olan yoğun takıntım...İnsan takıntılarından ya da alışkanlıklarından vazgeçemezmiş ya¿Sevgiyi,aşkı boşver...Ben sana takıntılıyım...İşte bu cümle ebedi kalacak!¿
