Kelebeklerin Senfonisi

İNTİHAR

Küçük bir yazıyla dönmek istedim hemen. Uzun uzun yazmaya devam edeceğim. Merakla bekleyen vardır belki diye düşündüm ve bunu paylaşmaya karar verdim. Esen kalın. 

O GÜN

Buruç hastalığının günden güne daha da kötüye gittiğini hissediyordu.  Bu durum onu iyice rahatsız etmeye başlamıştı. Psikolojisi ise gün geçtikçe kötüye gidiyordu. Öğrendiği gerçekler ise onu derinden sarsmıştı. Bunca yıldır annesi ile birlikte yaşamıştı bir çok zorluğa göğüs germişti ama annesi ona yalan söylemişti. Onu kandırmıştı. Bu her insanın kaldırabileceği bir durum değildi. Sanırım Buruç'ta o kadar güçlü değildi. Yani göründüğü kadar güçlü değildi. Ilgın onu mutlu eden tek şeydi fakat hasta olduğunu söyleyememişti keza söylerse ona acımasından çok korkuyordu. Duş almak, yürümek hatta konuşmak bile o kadar zor geliyordu ki genç kadına. Bu hastalıkta ecelini bekleyemezdi. Kimseye muhtaç olamazdı. Öyle de gururluydu. Bir mektup yazmaya karar verdi. Son mektubunu.

''Sevgilim,

Çok uzun zaman olmadı görüşmeyeli fakat seni öyle özledim ki. Kollarında olmayı, sana dokunmayı ve koklamayı.. Gitmem gerek. Ne olur anla. Başka bir şehre ya da başka bir adamın kollarına değil sevgilim hayır. Ölüme gitmem gerek. Bu şekilde daha fazla yaşayabileceğimi sanmıyorum. Bana acıyarak bakan gözler görmeye hazır değilim. Kimsenin bana acıyarak bakmasını istemiyorum. En çokta senin..Senin için güzel bir sürprizim var.  Dolabımın en altında. Ona iyi bak. Sana birlikteliğimiz boyunca söyleyemediğim bir şey var. Ben hastayım. Bunu senden ne kadar gizlemeye çalıştıysam da eminim ki ellerimin titremesinden ve diğer nedenlerden dolayı anlamışsındır. Özür dilerim sevgilim. Sana yalan söylemek istemedim asla. Ama ne olur anla. Çok güzel zaman geçirdim seninle. Hayatımın en güzel zamanlarını ama artık gitme vaktim geldi. Kalsaydım daha iyi olmayacaktı inan. Ben seninle birlikte yaşamaya devam edeceğim hem. Kalbinde. Orada her zaman için bana yer var biliyorum. Kalbinde görüşeceğiz sevgilim bunu unutma. Senden isteyeceğim tek şey ise dünya bensizde devam ediyor. Hayatı yaşa ve aşık ol. 

Çıkış yolunun güzel olacağını ve asla geri dönmeyeceğimi umarım. Hoşça kal''

Mektubu yatağının üzerine bıraktı Buruç ve giydiği beyaz elbisesiyle birlikte evden çıktı. Arabasına bindikten sonra bir uçurumun kenarına gitti. Bir süre uçurumun kenarından etrafını seyretti ve ''En güzel intihar seçimini yaptım.Şimdi özgür kalma zamanı'' diyerek kendisini uçurumdan aşağı attı.