5 GÜN SONRA
Tatlı uykumu bölen şey aniden açılan kapım olmuştu. Kapının sesi yetmezmiş gibi birde annem seslenmeye başlamıştı.
"Uyanma vakti! Uyanık olduğunu biliyorum prenses, çabuk aşağı kahvaltıya!" Yeni uyanmanın verdiği sinirle ve annemin yüksek sesiyle yorganı başıma kadar çektim. Ama biliyordum, tanrı bugün benimle değildi.
"Çok uykucu oldun sen Skylar. Hemen giyin ve aşağı in. Hadi tatlım, seni bekliyoruz!" diyerek odayı terk etti. Oflayarak yorganı başımdan indirdim ve ayaklarım yardımıyla ayak ucuma kadar ittim. Sinir tüm bedenime yayılırken banyoya ilerledim. Dişlerimi fırçaladım, ve diğer tüm işlerim işte.
Aslanlı pandiflerimi yere sürterek geri odama döndüm. 'Bugün cumartesi' dedim içimden. Aynamın önünde, 'bugün önemli bir şey var mı?' diye düşünürken, aynaya duvarımda asılı olan Fall Out Boy posteri yansıyordu. Gözlerim büyürken fark etmeden çığlık bırakmıştım bile.
TANRIM, YENİ ALBÜM BUGÜN ÇIKIYOR!
Bulunduğum yerde ayaklarımı yere vurarak zıplamaya, çığlık atmaya devam ettim. Bir yandan da kahkaha atmam bana deli havası veriyordu. Kendimi bir çift kolun arasına girerken hissettim ve çırpınmayı bıraktım. Bana sarılan annemdi.
"Skylar, iyi misin? Neler oluyor? İyi misin tatlım!?" beni çekip yatağın üzerine oturttuğunda, babamında burada olduğunu görmüştüm. Endişeyle bana bakıyordu. Annemin yüzünde de endişe gördüğümde bir kez daha kahkaha attım.
"Fall Out Boy! Albümleri bugün çıkıyor!" Dediğimde ikiside rahatladı. Bunu dışarı verdikleri nefeslerinden anlamıştım.
"Bizde bir şey oldu sandık. Bu muydu yani? Tatlım mutluluğunu anlıyoruz ama sevinirken bizi de korkutma! Anlaştık mı?" Durduramadığım gülümsememle başımı hızla aşağı-yukarı salladım.
"Tamam, şimdi giyin de aşağı gel. Sonra da gidebilirsin albümü almaya. Oldu mu?"
"Tamam, peki." Biraz rahatlığımı hissettim. Annem ve babama döndüm. "Korkuttuğum için üzgünüm. Bu albümü uzun süredir bekliyordum. Yani tutamadım kendimi bi an." Annem gülümseyerek başını salladı. Anlıma öpücük koyup yatağımdan kalktı.
"Alışığım bu hallerine. Babanda senin gibiydi. Ona benzedin sende." Dedi ve ayakta duran babamın yanına gitti. Yanağını öptü ve birlikte odamdan çıktılar. Onlar çıktıktan sonra biraz yatağımda oturarak bekledim. Ve aklıma tekrar albüm geldi. Kendimi tutamadım, çığlık atıp ayaklarımı yere vurmaya başladım.
"SKYLAR!!!"Annem aşağıdan seslenince durdum. "Tamam, özür dilerim!" Diyerek karşılık verdim. Dolabıma yürüdüm ve sıcak olan havaya uygun kıyafet aradım. Gözüme çarpan parçalarla yüzüme gülümseme yayılmıştı.
Şort ve Fall Out Boy tişörtü güzel olabilirdi.
Karar verdiğim kıyafetleri yatağın üzerine bıraktım. Dolabımdan paketi açılmamış yeni aldığım parfümü aldım elime. Bir hızla paketi açıp gül kokulu parfümü vücuduma sıkmaya başladım. Etrafa yayılan koku beni memnun etmişti. Üzerimdeki pijamalardan kurtuldum ve şortu elime aldım.
••°°••
Tabağıma koyduğum peynir küplerinin sonuncusunu ağzıma attım ve masadan kalkmak için toparlandım.
"Tatlım, Calum nerelerde? Onu hiç göremiyorum." Annem bana döndüğünde yerime geri oturdum. Tam konuşacaktım ki babam araya girmişti.
"O çocuğa güvenmiyorum. Kendine yakın olabileceğin bir kız arkadaş bulmalısın Sky. Erkekler sana zarar verebilir." Bu sefer babama döndüm. Aslında haklıydı, Ashton'dan biliyordum. Beni parmağında oynatmıştı, hiç utanmadan. Ondan sonra erkeklere olan güvenim azalmıştı ama en yakın arkadaşımın erkek oluşu beni ikilemde bırakıyordu. Biliyordum. Calum'dan bana zarar gelmeyeceğini biliyordum. Çünkü ikimizde aynı bakış açısına sahiptik. Ona güvenim tam olsada, başkalarına güvenemiyordum. Hele ki Ashton'dan sonra.
