Katastrof

K-6

6 yıl önce

Küçük kız her zamanki gibi saat geç olmasına rağmen uyumamıştı.  Kafasını yorganın içinden çıkartarak etrafını kolaçan etti. O hariç herkes uyuyordu. Yorganını yavaşça üzerinden atarak ayaklarını yataktan sarkıttı. Ardından yatakhaneden çıkarak sessizliğe büründü. Yetimhanenin arka kapısına doğru ilerledi. Kapıyı açtığında gözleri merdivenlerde oturan genç adamı görünce ışıldadı.

"Sende mi uyumadın Selim Amca?"

Genç adam adının seslenmesiyle elindeki şişeyi yavaşça yere koyarak küçük kıza döndü. Aldığı alkolden dolayı bilinci pek yerinde değildi. Gözlerini küçük kızın üzerinde gezdirdi ve hafifçe gülümsedi. Fakat bu masum bir gülümseyiş değildi. Küçük kızda bunu sezmiş olacaktiki biraz korktu ve ürkekçe konuşmaya başladı.
"Selim amca."  Genç adam yavaşça oturduğu yerden kalktı ve küçük kızla aralarındaki iki adımlık mesafeyi kapattı. Aklındaki düşünceler içinde bir kıpırtı oluşturdu.

"Şşş küçüğüm sessiz olmamız lazım. Hadi gel. Bir oyun oynayacağız seninle"

Küçük kızı kucağına alarak odasına doğru ilerlemeye başladı.Küçük oynayacakları oyun için memnun bir halde genç adamın omuzuna yaslanmıştı. Geçtikleri koridorlar sanki az sonra olacakları kimsenin görmesini istemediklerinden kapkaranlıktı. Bu küçük kızın korkusunu daha da çok arttırdı. Ama Selim Amcasının kollarında olması onu birazda olsa rahatlatıyordu. Selim Amcasıydı sonuçta o. Ona asla zarar vermez hatta tüm kötülüklerden koruyabilirdi.

Genç adam odasının önüne geldiklerinde küçük kızı yere bıraktı ve ceplerini aramaya başladı. Küçük kız Selim amcasının anahtarını aradığını anladığından genç adamın kemerinde asılı olan anahtarları aldı ve olmayan dişlerinin arkasından gülümseyerek genç adama uzattı. Kapının açılma sesiyle genç adam küçük kızın elinden tutarak içeri girmesini sağladı. Odada aynı koridorlar gibi karanlıktı ama pencereden vuran ay ışığı birazda olsa aydınlatıyordu. Hatta arada bir çakan şimşek odanın tamamen aydınlık olmasını sağlıyordu. Ama içerisi hâla küçük kıza göre ürkütücüydü.

 
"Neden ışığı yakmıyoruz Selim amca?" Genç adam o sırada sanki küçük kızı duymuyordu. Sesinden çok vücuduna odaklanmıştı çünkü. Ellerini kemerine kötürdü önce, ardından  fermuarını indirdirdi ve hızlıca pantolonunu çıkardı. Küçük kızı tekrardan kucağına alarak yere yatırdı. Küçük kız hâlâ oyun oynadıklarını sandığından hiç karşı gelmedi. Taki Selim Amcası küçük kızın üzerindeki pijamayı çıkarana kadar. Utanmıştı biraz çünkü. Minik elleriyle genç adamın çıkardığı pjamasını yukarı çekmeye çalıştı. Ama genç adam buna fırsat vermeden pembe iç çamaşırınıda çıkardı. "Selim amca  bırak oynamıycam" dedi. Genç adam onu duymadı.

Tekrardan minik elleriyle üzerindeki genç adamı itmeye çalıştı. O sırada kasıklarında inanılmaz bir acı hissetti.

"Selim amca canım yanıyor dur."  Ama genç adam durmadı. O sırada düşündüğü tek şey aldığı zevkti.

"Selim amca lütfen çok canım yanıyor." Küçük kız bunu hıçkırıklarla beraber söylemişti. Ama genç adam yine durmadı. Onun yerine o kocaman elleriyle küçük kızın ağzını kapattı. O andan sonra küçük kızın hissettiği acıdan dolayı iniltileri genç adamın aldığı zevkten dolayı çıkardığı inlemelere karıştı. Kız genç adam üzerinden kalkana kadar yağan yağmurla birlikte ağladı.