Chapter Six
Unti-unti akong umatras. Parang kusang tumutugon sa takot ang mga paa ko kaya ako umaatras. Hindi niya parin ako binibitawan ng tingin. Paabante siyang maglakad papunta sa'kin habang nakapasok sa bulsa ang mga kamay niya.
"S-Sir Ash, b-bakit po?", I tried to steady my voice but I failed. I can't control myself shaking.
"Hmm... Bakit nga ba?", kahit mahina lang ang pagkakasabi niya ay tila ba naririnig iyon sa bawat sulok ng bintana.
Nagbaba ako ng tingin at tumalikod sa kanya. Nakaharap ako sa salamin pero hindi ako nakatingin dun. Ayokong makita ang repleksyon niya.
"B-Bakit po kayo nandito sa cr ng mga babae?", tanong ko at lumunok na lumunok. There's no way na magpapakilala ako sa kanya.
Ngunit nabigla ako ng hinatak niya'ko paharap at sinandal sa sink. Ni hindi ko man lang napansin na kaharap ko na siya. Tinukod niya ang dalawang braso sa magkabilang side para makulong ako. Gusto kong pigilan ang paghinga para hindi ko malanghap ang mabango at nakakaliyo niyang amoy. Hindi parin ako tumitingin sa kanya.
"Don't act as if you don't know me, Breighanna!", nagtatangis ang bagang na wika niya.
"S-S-Sir, a-ano bang pinagsasabi m-m-".
"F*ck it! Tumanggi ka pa or I'm gonna f*ck you here now, woman!", banta niya, "look at me!".
Hindi parin ako tumingin. Sa makinis na leeg niya lang ako nakatingin. Sinusundan ko ang pagtaas-baba ng kanyang adam's apple.
"I said look at me!", mariing utos niya. I slowly looked up to meet his eyes. They are staring at me like they are dominating the entirety of my soul through my eyes. Napakalalim niyang tumingin na feeling ko malulunod ako.
"Sir Ash ple-".
"Damn it! Don't Sir Ash me! Hindi bagay sayo!", salubong na salubong ang kilay niya habang papalit-palit ang tingin sa mga mata ko.
"E-Eh ano ba kasing kail-".
"I said don't f*cking act like you have no f*cking idea what you f*cking did to me!", sigaw niya sa mismong mukha ko. Pumikit nalang ako.
Dumilat uli ako at hindi inalinta ang sobrang lapit na mukha namin, "you curse too much. I can't understand you".
"Tss", bigla siyang ngumisi. Now it's scarier. Binalik niya uli ang tingin sa'kin and it's darker.
Tumingala ako saglit, "lumayo ka muna kahit konte, okay?!", hindi ko na napigilang sumigaw sa mukha niya. Tinulak ko siya ng bahagya. Lumayo ang mukha niya ng konte but not his body, "please! Lumayo ka muna!", this time tinulak ko siya ng malakas kaya nabuwal narin siya sa pwesto, "can't you see?! Nilock mo na ang pinto! Hindi narin ako makakatakas!".
Humahangos ako. Wala akong ibang maramdaman kundi matinding inis. Mali, may isa pa pala pero gusto kong balewalain iyon.
"I'm sorry okay?! I'M SORRY!! I'M SORRY! I'M SORRY DAHIL BINITIN KITA! Ayan! Okay na ba?! Ha!!", sigaw ko. The growing anger in my system is adding my confidence to face him.
Pagak siyang tumawa, "sa tingin mo mababago ang lahat ng sorry mo? Ha?!! Akala ko ba matalino ka?!!", sigaw niya uli at umabante. Muli akong tinakasan ng panandaliang tapang.
