MY BOYFRIEND IS A GHOST [Completed]

[Chapter Thirtheen ]

  "Hays! Ang hirap gumising pag wala kang inspiration. ang hirap mag isa? Hahahaha. Well i can do this. Kaysa naman patayin ako ng walang pakundangang lalaking multo nayun. Mas better na di ko muna sya makita para mawala yung galit na nararamdaman ko? Mapapatawad ko din sya, di nga lang sa ngayon, siguro nabigla lang ako sa sinabi nya. Haynako sayang talaga na ideal boyfriend ko pa naman sya. Ang effort pa nya ! Sayang talaga."
Bumaba na sya ng kama at nag ayos ng kaunti sa sarili yung simple lang.
--at the sala.
-Playing piano tiles-
Medyo senti yung sound na ginamit nya sa paglalaro. Kaya naman naalala nito ang boyfriend nyang ghost.
"I REALLY REALLY MISS HIM. Wala na talagang nangugulo saken mga harutan at kabaliwan naming dalawa. In a few seconds.
She cry, yang mga luhang pumatak sa kanyang mata ay napunta sa tear bottle na suot nya. At umilaw ito kaya napansin nya ito kaagad.
"WHAAAA! What is that? San galing to? How cute naman this thing"sabi nya kaya di nya ito tinangal.
Lumabas ang kanyang mommy sa kusina. Napansin nito ang anak na naglalaro sa sala.
"Angelika? Anak halika kaen na." sabi nito. Agad naman na lumapit si angelika sa lamesa at nakahanda na ang kakainin nya. Medyo maga pa ang mata nito dahil umiyak sya.
" Bakit namamaga yang mga mata mo?" taning nya.
*Deadma.* tila wala syang naririnig.
"Angelika? Bakit namamaga yang mga mata mo?" ulit nya.
"Aah? Ako? " sagot nya.
"Malamang ikaw? Dalawa lang tayo dito e. Tulala ka. Di ka makausap ng maayos." sabi nya.
"Hm. Wala napuwing lang po ako" sagot nya.
"Haynako. Kumain kana jan. Mag huhugas lang ako dahil naiwan yung mga hugasan kahapon" mom.
Tulala padin ito at di nagalaw ang pagkain. Still reminicing the past happy moments with him.
ANGEL RUTH SANCHEZ POV.
Ano? Kelan bakit? Nangyayari ito sa anak ko. Kailangan ko gumawa ng actions para sa kanya. Di pwede ito baka mas lalong lumala pa. Baka kung ano na talaga ang mangyari sa anak ko. Sana lang talaga di na lumala ito.