Okul bana uzak değil ama giderken korkuyorum. Çünkü bir ara sokağa girmek zorunda kalıyorum, kestirme diye. Oradan geçerken ödüm kopuyor. Okula erkenden gittim. O kadar erkendi ki sınıfta sadece 4-5 kişi vardı. Erken gittiğime pişman oldum, bu sefer nereler boş bilmiyorum. Oturan kızlara neresi boş diye sorduğumda bana orta sıralardan bir yer gösterdiler. Teşekkür edip yerime oturdum. Gerginim ilk günlerden hep nefret ederim zaten. Zil çaldı ve öğrenciler sınıfa girmeye başladı. En son sınıfa uzun kumral bir çocuk girdi, ona baktım ama o beni farketmedi. Onu gözüm bir yerlerden ısırıyor ama aldırmıyorum, yinede incelemeye devam ediyorum fakat o beni farketmemekte ısrar ediyor. Bende pes edip bakmayı kesiyorum. Okulun son zili çaldığında rahatladım, gerginliğim kayboldu. Sanırım bu hayata alışabilirim ne kadar da kızın ailesi için vicdan azabı çeksemde böyle davranmaya devam etmeliyim. Eve vardığımda kapıyı çalıyorum, kapıyı yeni annem açıyor.
Ve gülerek "Tatlım hoşgeldin" diyor.
Bende ona gülümsüyorum. Ama sanki bana bir şeyler söylemek istiyor da söyleyemiyor gibi ve en son dayanamayarak:
"Az önce bir adam gelip seni sordu" dedi.
Kalbim güm güm atmaya başladı. İçimden hayır beni kesinlikle bulamazlar diye düşünürken annem devam etti:
"Ona okulda olduğunu ve isterse bekleyebileceğini, birazdan geleceğini söyledim fakat beklemedi, elinde bir not kağıdı vardı ve 'O zaman bunu ona iletirsiniz' dedi. Bende tabii ki dedikten sonra kapıyı kapattım." dedi.
Bende dayanamayarak:
"Not nerde ?" dedim.
"Bitmedi küçük hanım, kapıyı kapattıktan sonra aklıma ona kim olduğunu sormadığımı farkettim ve kapıyı açıp ona seslenecekken adamı göremedim, sanki bir anda ortadan kayboldu." dedi.
Bende anlam veremedim aslında ama anneme bir şey söylemedim. Sonra annem bir çekmeceye uzandı ve notu çıkarıp bana uzattı. Notu alıp açtım:
"Kim olduğunu ve nereden geldiğini biliyorum March ya da daha doğrusu Annie mi demeliyim? Annie gerçek adın değil mi? Bizimle buluşursan senin için iyi olur, bugün saat 22:00'da okulun yanındaki sokakta ol konuşmamız gereken şeyler var."
Hiçbir şey idrak edemiyorum. Gerçek adımın Annie olduğunu nerden biliyor? Hemen odama koştum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Heroes-Arayış
FantasíaPhilip ve Annie özel güçleri olan, yeniden başka liseye geçmek zorunda kalan iki gençtir. Amaçları dikkat çekmeden yaşamlarını sürdürmek. Ancak ikisi de okul çıkışı kapılarında not bulurlar.Bu not onları birileriyle buluşmak için çağırıyordu. İşte h...