Mending A Broken Heart

Chapter 6: Dinner

Continuation............

----------------------------

Sam's POV

Hindi ko alam kung anu bang pumasok sa isip ko at mas pinili ko pang umuwi. Hindi pa naman tapos ang klase. At parang mas pinatunayan ko pa sa kanila na naaapektuhan pa rin ako hanggang ngayon.

Kung lumipat na nga lang kaya ako?katulad ng sabi ni Mama kagabi.??

Flashback

Dumeretso ako ng uwi sa bahay namin. Wala ng gala gala muna. Kasi may family dinner nga di ba?

"Yaya Mina andyan na po ba sina Mom and Dad?" Pansin nyo ba paiba iba ang tawag ko kay Mama at Papa. Wala lang trip ko lang. Masama ba?hehe

"Ah oo anak. Nandun sila sa study room. Puntahan mo na lang."

"Sige po Ya. Thank you po."

Masaya akong umakyat sa second floor nandun kasi ang study room.

*knock knock*

"Come in." Rinig kong sabi ni Mama

Dahil masunurin akong anak pumasok nga ako. Come in daw e.

"Oh iha ikaw pala yan! Come here. Have a seat." Pag aanyaya ni Mama sa tabi nya.

"Hi Ma,Pa! I miss you!" Niyakap ko silang pareho.

"We miss you to sweetie."

"By the way Ma, di ba po may dinner tayo?" Tumango naman si Mama.

"Saan po tayo magdidiner this time?" Excited kong tanong..

"About that we decided na dito na lang tayo sa bahay magdinner." Sagot naman ni Dad.

"Why? Dati naman lagi tayong sa labas ah.?"
Pang uusisa ko.

"Sweetie we have to leave early this morning. May emergency kasi sa isa nating kompanya. But don't worry hindi naman kami lalabas ulit ng bansa."

"Ah ganun po ba? Ok lang po tutal hindi na rin naman po tayo nagkakasabay kumain dito sa bahay." Nakangiti kong sabi sa kanila.

"Thank you sweetie"

"Welcome Ma. By the way,magpapalit po muna ako ng damit. Kagagaling ko lang pong school e."

"Okay. Sa baba kana lang namin iintayin."

"Okay po. Gotta go."

Pagkatapos kong magpaalam sa kanila kasi nga nangangati na ako sa suot ko. Nagpunta na akong kwarto which is ilang kwarto lang ang pagitan mula study room.

My room is combination of white and pink. ^__^
Girly?medyo. Mahilig kasi ako sa pink.

Pagkatapos kong magpalit dumeretso na ako sa baba.

And it's dinner time!

Tahimik kaming kumakain ngunit si Mama ang unang bumasag ng katahimikan.

"So sweetie, kamusta naman ang skul?"

"Ah eh ok lang naman po." Medyo kinakabahan ako,baka kasi kung san mapunta ang usapan na ito.

"Mabuti naman kung ganun. Bakit nga pala hindi na dumadalaw si Monic dito? Magkaaway ba kayo?"

Natigilan ako sa pagsubo ng pagkain buti na lang hindi ko pa naisusubo kundi baka nabulunan ako.. Patay! Sasabihin ko ba o hindi?

"B- busy lang po sa school Ma." Tae!bakit kasi nautal pa! Baka nakahalata na sila.

"Really? Oh baka naman busy kay Mark.?"

Kung kanina natigilan lang ako ngayon naman nabulunan na sadya ako.

*cough cough cough*

"Here drink." Nag aalalang sabi ni Dad.
At dahil ayaw ko pang mamatay dali dali ko namang ininom.

"Are you ok now sweetie?"  Alalang tanong ni Mama.

"Opo ma."

"So bakit hindi mo sinabi sa akin na ganyan na pala ang nangyari sa inyo ni Monic? Kung hindi pa sinabi ni Manang Mina hindi ko pa malalaman."

Naku!si Yaya Mina naman pahamak.

"Alam ko yang iniisip mo. Sinabi lang naman sa akin ni Manang Mina kasi nag aalala siya sayo."

"Sorry Ma. Nahihiya lang po akong sabihin sa inyo." Nakayuko kong sabi.

"Sweeti don't hesitate to tell me everything. I'm your mother."

"Ok po Ma. Magsasabi na po ako sa inyo sa susunod."

"Good then why don't you transfer to another school? Hindi ka ba nahihirapan na nakikita at nakakasama mo pa sila."

"Ma thank you but it's ok. I' fine I can handle it. Don't bother." Nakangiti kong sagot sa kanila.

"Ok if you say so. But if you change your mind just tell me okay?"

"Okay ma."

Natapos ang dinner namin ng matiwasay. Para akong nabunutan ng tinik dahil sa mga nangyari.

End of Flashback

What do you think guys? Lilipat na ba ako or what? Geeezzz! I need to think.

——————————

Sumakit ang mata ko dito.

Nahihirapan akong magdescribe. Enebeyen.

-prettymhineee