Hasret kucağında ağlayan çocuğa güven verircesine gülümsedi..”Korkmana gerek yok..Herkes mutlaka iğne olur! Hastalanmaması için..” Küçük kız kızarmış burnunu çekip sulanmış gözlerini Hasret’e dikti..”Ama canım acıyacak!” Hasret başını sallayıp küçük kızı sedyeye oturttu..”Hayır acımayacak..Üstelik bak eğer iğneyi vurmama izin verirsen sana balonla çikolata vereceğim..” Küçük kızın gözlerindeki küçük ışıltıyı Hasret farkedince arkasını dönüp iğneyi hazırladı..Küçük kız biraz daha sakinleşmiş görünüyordu..Hasret yavaş adımlarla kızın yanına gelip kolunu sıyırdı..Küçük kız gözlerini kapatıp derin nefesler alırken…”Hadi çabuyk ol!” dedi. Hasret küçük kız anlamadan iğnenin ucunu kızın tombik koluna götürdü..Kızdan küçük bir inilti çıkmıştı ama ağlamamıştı..Hasret ayağa kalkıp kızın koluna küçük bir pamuk parçası koydu..”Tamam ..Oldu işte!” dedi küçük kızın çenesinden tutup gülümserken..”Adın neydi?” dedi küçük kız gözlerini açarken..”Pübya!” dedi küçük kız peltek konuşurken..Hasret gülümsedi..”Çok güzel bir ismin var..Kübra?” dedi kaşlarını kaldırıp anlamış mı diye kontrol ederken..Küçük kız başını sallayıp ayağa kalkınca Hasret küçük kızın annesini ve babasını içeri çağırdı..”Gelebilirsiniz.” dedi elindeki eldiveni çıkarıp masaya geçerken..Küçük kızın annesi kızının koluna dokunup acısı olup olmadığını sordu..Hasret önündeki dosyalara göz gezdirdi..”Önemli bir sorunu yok..Hafif ateşi vardı..Soğuk algınlığından kaynaklanıyor..Garanti olsun diye iğne vurduk..Bir saate ateşi de düşer..” Küçük kızın babası kızını kucağına alınca Kübra dudaklarını büzdü..”Bana çikoylata veyecektin!” dedi..Hasret gülümsedi..Küçük dolabının çekmecesinden bir paket çikolata çıkarıp Kübraya uzattı..”Al bakalım..Bu da balonun!” dedi diğer elindeki küçük pembe balonu kıza uzatırken..Kız sevinçle ellerini çırptı..Hasret küçük kızın yanağını hafifçe sıkıp kahkaha attı..”Dişlerinin çürümemesi için çok çikolata yeme ..Tamam mı?” Kızın babası araya girdi..”İğne vurduramazdık!Siz başardınız vallahi..Çocukları seviyorsunuz belli.” Hasret başını sallayıp tekrar masasına yöneldi..”Evet..Şimdi izninizle lütfen..Dışarıdaki insanlar sıralarını bekliyor..” Kübranın annesi kapıya doğru ilerlerken duraksadı..”Çocuğunuz var mıydı?” Hasret bir kez yutkunup gözlerini kadına dikti..”İzninizle..” dedi zorla gülümseyip bir eliyle kapıyı gösterirken..Kadın aldırmamaya çalışarak kapıdan dışarı çıktı..Hasret gözlerini kapatıp koltuğuna yaslandı..Her seferinde böyle oluyordu!
**
Murat gülümseyip Hande’nin anlattığına karşılık verdi..”Böyle mi düşünüyorsun gerçekten..” Hande ellerini önünde birleştirip gülümsedi..”Elbette.” Murat çalan telefonuyla doğrulup telefonun ekranına baktı..Hande de Murattan önce davranıp eline alıp hızla açtı..”Alo?” Murat kaşlarını çatıp Hande’yi izlerken Hande omuz silkmekle yetindi..Hasret telefonun diğer ucundan duyduğu sesle yutkundu..”Alo?Ben Murat..” Hande kaşlarını kaldırıp yüzünü buruşturdu..”Şey..Murat Bey toplantıda Hasret Hanım!” Hasret başıyla onaylayıp derin bir nefes aldı..”Bana çıkınca haber versin..” Handeden karşılık gelmeyince Hasret yineledi..”Hande! Orda mısın?” Hande “Evet..evet..” diye devam etti..”Söylerim Hasret Hanım..Size iyi günler.” Hande telefonu kapatıp Murat’a uzattı..”Hala söylemedin mi!Üstelik nasıl anlamıyor bu kadın anlamıyorum!” Murat parmaklarını masanın üzerinde ritim tuttururken başını salladı..”Heniz değil..Onu kendimden biraz soğutmak istiyorum..Çünkü hala bana bakışları..Ahh her neyse!” Hande başını salladı..”Tabi tabi..Sen böyle devam et! Eve gidince karın dışarıda ben! İyidir hayat böyle..” Murat ayağa kalkıp Handenin omuzlarından tuttu..”Saçmalama..Üstleik dediğim gibi..En yakın zamanda söyleyeceğim..” Hande başını sallayıp gülümsemeye çalıştı..”Sıkıldım artık..Sende beni anlıyorsun değil mi?” Murat’ın dudağının kenarı yukarı doğru kıvrıldı..”Tabi ki..Senin kadar bende istiyorum..Ama olacak.Merak etme!” Hande kollarını Muratın boynunda birleştirip kendine çekti..Murat Hande’nin yüzünü avuçlayıp dudaklarını dudaklarıyla birleştirdi..
**
Hasret üzerine geçirdiği siyah kabanıyla hazırlanmış görünüyordu..Kapının açılmasıyla duraksadı..”Hasret..Çıkıyor musun?” Hasret başıyla onaylayıp çantasının içine evrakları geçirdi..”Evet..Yeterince yorucu bir gündü!” Yasemin kollarını önünde birleştirip kapının pervazına dayandı..”Zaten Muratta aramadı..Bugünlerde sinirlerim bozulmaya başladı..Her şey üstüme üstüme geliyor!” Yasemin kaşlarını kaldırdı..”Doktor olmak zor!Herkesin derdiyle uğraşıyorsun koca gün.” Hasret çantasından telefonunu çıkarıp ekranına baktı.."Aramamış hala." Yasemin Hasret'e doğru ilerledi.."Murat mı?" Hasret başını sallayıp bıkmış gözlerle Yasemin'e baktı.."Hep böyle yapıyor..Nedenini bilmiyorum..Bana mı kızgın..Bir şeymi yapıyorum diyorum bazen..Ama hayır..Doğru düzgün görüşemiyoruz bile..O yoğun ben yoğun.." Yasemin Hasretin koluna dokunup hafifçe sıktı.."Merak etme işlerinizden dolayı böyledir..Biraz tatile çıkarsınız rahatlarsınız." Hasret gülümseyip kapıya doğru ilerlemeye başladı.."Yarın görüşürüz." Yasemin başını sallayıp ellerini birbirine sürttü.."Tamamdır..Yarın bana geliyorsun çıkışta söz verdin..Kız kıza otururuz." Hasret gülümsedi.."Tamam demiştim ya.." Yasemin gülümsedi.."Biraz beceriksizim ne yaparım bilmiyorum ama..Bir şeyler ayarlarız." Hasret kıkırdadı..
**
Hasret kapıdaki tıkırtıyla ayağa kalktı..Murat anahtarlarını anahtarlığa yerleştirirken karşısındaki hareketliliğe çevirdi gözlerini.."Erkencisin bugün.." Hasret gülümseyip başını salladı.."Sende canım.." Murat gülümser gibi yapıp mutfağa yöneldi..Bardağa su doldurup hızla içti.."Çıkmam gerek!" Hasret bir şey diyecekken aniden donup kaldı..Ne diyordu bu adam?
“Nereye gidiyorsun..Daha yeni geldin!” dedi sesinin yumuşak çıkmasına özen verirken..Başarmışmıydı, orası muamma.
“Duş alıp çıkmam gerekiyor..İş yemeği var!” diye devam etti Murat..“Bu aralar ne kadar çok iş yemeği yapıyorsunuz siz?” Murat kaşlarını kaldırdı..."Sen bu aralar ne kadar çok soru sorar oldun Hasret!" Hasret bir elini beline götürüp gülümsedi.."Sende ne kadar çok geceleri dışarı çıkar oldun kocacım!" Murat derin bir iç çekip üst kata doğru yöneldi..Hasret Muratın arkasından hızla ilerledi.."Murat..Bu gece son olsun tamam mı! Lütfen..Seninle en son ne zaman başbaşa evde oturup film izledik hatırlıyor musun?" Murat kravatını gevşetip Hasret'e döndü.."Hasret..Tamam uzatma..Bende toplantıların meraklısı değilim." Hasret bir kez yutkunup Murata doğru bir adım attı.."Tamam hayatım..Özür dilerim.." dedi yüzünü yüzüne yaklaştırırken..Murat anında geri çekilip banyoya doğru ilerledi..Hasret kaşlarını çatarken donup kaldı..Bu da neydi şimdi?!
**
Saat: 03.56
Hasret uykulu gözlerini masanın üzerinden kaldırıp cama vuran ışığa baktı..Birkaç kez gözlerini kırpıştırdıktan sonra sandalyeden kalkıp kapıya doğru ilerledi..Kapının kilidini açıp gözlerini dışarıya çevirdi..Murat kapının bir anda açılmasıyla şaşırdı.."H-Hasret..Uyumadın mı sen hala?" Hasret gülümsemeye çalıştı.."Seni bekledim." Murat içeriye girince Hasret kapıyı kapatıp tekrar kilitledi..Dudaklarındaki gülümsemeyi silmeden Murat'a doğru döndü."Nasıldı iş yemeği?" Murat dikkatini Hasret'in uykulu gözlerine verdi.."Bekleme demiştim..Yorgun görünüyorsun." Hasret gülümsemesini silip kollarını önünde bağladı.."Yine geçiştiriyorsun!" Murat ceketini çıkarırken Hasret öne atılıp kendi aldı.."Ben asarım.." dedi askıya yönelirken..Murat'a farkettirmeden burnunu ceketin yakalarına yaklaştırdı..Yine aynı kokuydu! Hasret derin bir nefes alıp ceketi askıya astı..Askının yanındaki dolaptan destek almak için dokunacaktı ki başının dönmesiyle yer ayaklarının altından kaydı..Ve kendini yere bıraktı..Gerisi karanlıktı!
.
**
Hasret gözlerini aralarken odadaki ışıktan rahatsız olup tekrar kapattı..Off' dedi elini başına götürürken.."Başım.." Murat kolanyayı yatağın yanındaki küçük komodine koydu.."İyi misin? Neden böyle oldu..Bekleme demiştim.." Hasret gözlerini hafifçe aralayıp doğruldu.."İyiyim ben..Bir anlık bir şeydi..Yemek yememiştim fazla..O yüzdendir." Murat başını sallayıp ayağa kalktı.."Ağrı kesici getireyim ben.." Hasret bir şey demeden odadan çıkışını izledi..Alt dudağını dişleyip yüzünü buruşturdu..Karnına saplanan acıyla inledi.."Hayır şimdi değil.." diye mırıldandı.
BÖLÜM SONU
