Bölüm 12

1.4K 47 0
                                    

Murat arabayı durdurup Hasrete döndü.."İyi misin biraz?" Hasret başını salladı..Muratın söylediklerini duymamış gibiydi.."Özür dilerim..Şimdi düşündüm de..Her şeye ben engel olmuşum..Ama ne yapabilirim ki?Beni de düşünmeliydin.." Murat onayladı.."Haklısın..Zaten şimdi kurulmuş bir düzenin var burada..Ben bozmak istemiyorum..Geçen gece söylediklerim saçma şeylerdi..Bir anda çıktı ağzımdan..Bir kızınız var sonuçta..Bu gece hemen bir bilet ayarlayıp döneceğim..Düşünme artık olanları..Sadece bil istedim!" Hasret parmaklarıyla oynamaya başlayıp yutkundu.."Şey..Defneyle tanışmak istemez miydin?" Murat anlamamış gözlerini Hasret'e dikti.."A-Anlamadım!" Hasret gülümsemeye çalıştı.."Birkaç gün sonra doğum günü partisi var..O partide olmanı isterim..Herkes burada olacak!" Murat içinden 'herkes' diye tekrarladı..Artık onun için hiçbir şey ifade etmediğini bir kez daha farketti.."Yok..Gerek yok..Bir daha görüşmeyiz zaten...Yani bende istemem..Biliyorsun...Yani benim hayatımda hala kimse yok..İçimdeki seni atamadım..Seninle hep böyle karşı karşıya gelip aile mutluluğunu izlemek istemem!" Hasret hızla başını kaldırdı.."Kırma beni lütfen..Hem Salihte gelsin!" Murat şaşkın gözlerle Hasrete bakarken Hasret o gece her şeyi açıklamakta kararlıydı..Yapabilecek miydi acaba?

Arabadan seri adımlarla inip kendini eve attı..Anahtarla kapıyı açtıktan sonr aiçerisinin karanlık olduğunu gördü..Herkes yatmıştı anlaşılan..Bir elini başına götürüp mutfağın ışığını yaktı..Kendine sıcak bir bitki çayı yaptı..Mutfaktaki masaya otururken Defneye bakmadığını farketti.."Ahh aklımı kaçırıyorum sanırım.." diye mırıldanıp hızlı adımlarla merdivenlere yöneldi..Odanın önünde durunca ses çıkarmadan kapıyı açtı..Defne yatağın ortasında dudakları aralanmış saçları dağınık şekilde yatıyordu..Hasret gülümseyip yatağın kenarına oturdu..Ayağındaki toğuklu ayakkabılarını çıkarıp ayağını ovdu..Başını tekrar kızına sabitleyip yüzüne düşen saçlarını çekti.."Ne yapacağım annem..Ne diyeceğim sana..Babana.." diye geçirdi içinden..Şimdi neden bir tek kendini suçlu hissediyordu..Yıllar sonra ilk kez kendini bu kadar kötü hissediyordu..Ve haklıydı da..Defnenin alnına bir öpücük bırakıp tekrar aşağı indi..Mutfak masasına geçip çayından bir yudum aldı..Kendine bile itiraf edemesede hala ona aşıktı!Ve bu his..Kahretsin onu bitirmek için bile yeterliydi..

**

Murat yattığı yerden doğruldu karşı ki yatakta uyuyan arkadaşına elinin altındaki yastığı fırlattı..Salih yüzüne gelen şeyle korkuyla sıçrayıp gözlerini araladı.."Oğlum manyak mısın sen?" dedi Murata bakarken..Murat saçlarını karıştırırken "Ben burada sıkıntıdan uyuyamıyorum sen geçmişsin horluyorsun! Sinir bozmakta bir numarasın sevgili arkadaşım!" dedi dudaklarını gerdirirken..Salih ayaklandı.."Ee ne yapacağız gecenin bu saatinde sen söyle..Oturacak mıyız?Muhabbet mi edeceğiz.." Murat başını salladı.."Hiçbir fikrim yok..Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.." dedi odanın penceresine doğru ilerlerken..Salih esnemeye devam ederken Muratın arkasından baktı.."Daha karga b**kunu s*çmadan kaldırdın beni..Bunları mı dinleyeceğim..Kararını verdin işte..Yoksa bu gece evimizde yatıyor olurduk!" Murat Salih'e döndü.."Gece gece deyip durma..Saat 5'e geliyor.." Salih başını sallayıp tekrar yatağa uzandı..Ellerini başıonın altında birleştirdi.."Şirketteki işler ne olacak?Hasret hayatına girince sana bir haller oluyor..Onu orada görmeseydin hiçbir şey olmamış gibi geri dönecektik ne güzel!Üstelik evli...Bilmiyorum bana saçma geliyor..Yani olanlar..Ah neyse konuşturma benim uykumu açıyorsun.." Murat yüzünü buruşturdu.."Seni konuşturan yok!.Üstelik ne saçma geliyor hala söylemedin..Sonuçta aradan 5 sene geçti.." Salih dişlerinin arasından sessizce homurdandı.."Sorun da orada 5 sene geçti ve 5 yaşında çocuğu var!" Murat kaşlarını çattı.."Ne homurdanıyorsun öyle!" Salih başını salladı.."Hiç!Uyumaya devam ediyorum.." dedi gözlerini kapatırken..Murat derin bir nefes alıp 32. kattan karşıdaki denizin manzarasını izledi..Birazdan güneş doğacaktı! "Güneşin doğuşunu mu izlesek?" dedi Salih'e dönüp sırıtırken..Ses gelmeyince omzunun üstünden Salih'e baktı..Çoktan uykusuna geri dönmüştü.."Ahmak kafalı!" deyip gülümsedi.

Önce AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin