Hasret sahil kenarında ilerlerken gördüğü banklardan birine oturdu..Hava o gün her zamanki gibi çok sıcaktı..Antalya'dan bahsediyordu tabi ki sıcak olacaktı! Yanına aldığı soğuk sudan biraz içip yüzünü buruşturdu.."N ebunaltıcı bir hava.." diye mırıldandı..Kollarını önünde birleştirip denizi izlemeye başladı..İstanbul'u her şeye rağmen çok özlemişti..Dünyanın neresine giderse gitsin tek özleyeceği yer orası olacaktı belki de..
Annesinin ve babasının elinden tutmuş küçük bir kız çocuğu görünce gülümsedi..Küçük kız elindeki dondurmasını yalamaya çalışırken aynı zamanda üzerine akmaması için sürekli annesimnden yardım alıyordu..Hasret burukça gülümsedi..Bir elini karnının üzerine götürüp başını önüne eğdi.."Baba olmadan ne yapacağız biz.." diye mırıldandı..Alt dudağını dişleyip ağlamasını bastırmak istedi..Başarılı olabilseydi keşke..O kadar zordu ki yaşadıkları!
**
Hasret birkaç dakika içinde yanında hissettiği hareketlilikle başını çevirdi.."N eişin var burada.." dedi hızla yanaklarını silerken.Buğra gülümsedi.."Geçerken bir uğrayayım dedim..Şaka yapıyorum tabi ki.." Hasret birkaç kez yutkunup diliyle dudaklarını ıslattı.."Ne istiyorsun yine?Yalnız kalmak istediğimi söylemiştim.." Buğra başını sallayıp çevreye bakındı umutla.."Şu çevrendeki insanlara bak..Onların da böyle mutlu göründüğüne inanmıyorsun değil mi?Herkesin bir derdi var Hasret..Kendini böyle harap etmek zorunda değilsin..Güçlü birisin sen! Yani en azından bebeğin için bunu yapmak zorundasın! Bana anlat hadi..Aklındakileri..Düşüncelerini..Rahatlayacaksın inan bana.." Hasret yaşlı gözlerini Buğraya doğru kaldırıp dudaklarını birbirine bastırırken bir kere hıçkırmasına engel olamadı..Başını Buğranın omzuna dayayıp dakikalarca ağladı.
**
Murat kulağındaki telefonla pencerenin önüne doğru ilerledi.."Ne demek yok ya!Bir işi de doğru yapın!" Telefonun diğer tarafındaki ses "Murat Bey hava alanını kullanmamış hiç! Hiç uçak bileti falan yok..Kayıtlara da baktık!" Murat sinirle parmaklarını saçlarının arasından geçirdi. "Lanet olsun!Kaç gün oldu..Ben burada boşuna oturmuyorum..Sizin paranızı boşuna vermiyorum!" diye gürledi..Kapattığı telefonu kapıya doğru fırlatıp ağzındaki küfürleri saydırmaya başladı..Telefonu attığı sırada kapıyı açan Salih'in yüzüne geldi hızla..Salih hızla yere bakan telefona bakıp yüzünü buruşturdu.."Delirdin sen!Bunun başka açıklaması olamaz!Şimdide kafamı mı kırmaya çalışıyorsun.." Murat masanın kenarına çöküp eliyle çekiştirdiği kravatını çıkardı.."Yok..Hiçbir yerde yok!" Salih kaşlarını çatıp Muratın önüne gelip başını salladı.."Onu çoktan kaybettin..Artık arama!İnan bana böyle daha iyi olacaksın..Şirket batmak üzere..Ve böyle giderse korkarım babanın vasiyetini yerine getiremeyeceksin!" Murat yaşla dolan gözlerini Salih'e kaldırdı.."Sen beni hiç anlamıyorsun!..Hiç..Ben yalnızım onu anladım..Kimse beni anlamıyor!"
FLASH BACK.
Hasret mutfak önlüğünü çıkarıp Muratın yanına doğru ilerledi..Koltuğun diğer yanına o geçip Muratın elindeki kağıda göz gezdirdi.."Şirketi sonuna kadar ayakta tutmamı istemiş.." Hasret Murat'ın elinden tuttu.."Hayatım zaten memnun değil misin?Sonuna kadar gider işte!" Murat kağıdı önündeki sephaya bırakıp Hasrete döndü.."Sanki hala hiçbir şey olmamış gibi hissediyorum..O şirkete gidiceğim ve babam yine odasında olacak! Çoğu vaktimi seninle geçirdiğim için yine nasihatlerde bulunacak.." Hasret acıyla gülümsedi.."Benimde kimsem yok bak..Annemde öldü babam da..Bir anda sen çıktın ama karşıma..Şuan ki halimize baksana!" dedi Muratın yüzünü ellerinin arasına alıp gülümserken.."Ben tamamen seninle mutluyum." Murat Hasreti kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı..Yüzünü Hasretin boynuna gömerken "İyi ki yanımdasın.." diye mırıldandı..Hasret bir süre bekledikten sonra geri çekildi.."Babanın dediğini yapmalısın..Söz ver bana..Ne olursa olsun o şirketi bırakmayacaksın..Babanın hatrına.." Murat başını kağıda çevirdi.."Annemle ayrıldıktan sonra babam sadece şirketle ilgilenirdi..Beni bile unuttuğu olurdu bazen..O belki annemi unutmak için..O şirketle ilgiliydi bu kadar..Ama dediğini yapacağım..Bu şirketi bana bıraktığı gibi sonuna kadar taşıyacağım.." Hasret gülümsedi...Murat Hasret'e doğru dönüp yanağına bir öpücük bıraktı.."Ne hazırladın mutfakta.." Hasret ayağa kalkıp Murat'ın elinden tuttu.."Hadi gelde gör bakalım koca bebek.." Murat gülümseyip ayağa kalktı..En zor gününde bile gülümsetmeyi başarıyordu meleği.
FLASH BACK SON.
**
"Anlayacağın öyle işte..Aslında tahmin etmiştim ama kabullenmek istemedim ..Sevineyim mi üzüleyim mi..Yani ben ne yapacağımı....Ahh sıkıldın itiraf et! Kafanı şişirdim değil mi?" Buğra başını sallayıp oturdukları banka biraz daha yaslandı.."Saçmalama..Ben anlatmanı istedim!" Hasret dudaklarını birbirine bastırdı..Bir eliyle yanaklarını sildi..Hızla ayağa kalkarken "Şey..Ben randevu aldım..Kontrol için..Gitmem lazım..Sonra görüşürüz.." Hasret ilerlemeye başlamışken Buğra da arkasından hareketlendi.."Yalnızsan eşlik edebilir miyim.?" Hasret kaşlarını çatıp boğazını temizledi..Hızla arkasını dönüp "Nee?" dedi dudaklarını oynatırken.."Yani Yasemin gelmeyecekse.." diye düzeltti Buğra..Yasemin gözlerini yerdeki taşlarda gezdirip dudağını dişledi.."Şey..Yani..Olabilir!" Buğra Hasretin yanına doğru gelince Hasret tekrar hareketlendi.."Buna mecbur değildin..Yani istersen git başka işlerin vardır.." Buğra gülümsedi.."İşim olsa inan bana 10 dakika bile durmazdım yanında..Meraklı değilim yani sana.." dedi şakayla..Hasret gözlerini kıstı.."Aman tamam sustum!" Buğra gülümseyip bir tane taksi durdurdu..
**
Yasemin yaptığı keki fırına verirken telefonun sesiyle duraksadı..Ekrana bile bakamadan hızla açıp kulağına götürdü.."Efendim?" "Alo.." dedi telefonun diğer ucundaki ses..Yasemin kaşlarını çatıp telefonu kulağından uzaklaştırıp ekranına baktı.."Kahretsin!" diye mırıldanıp ne söyleyeceğini düşündü..Telefonu tekrar kulağına götürdü.."Efendim Murat?Yine neden aradın.." Murat "Tahmin et bakalım.." deyince hemen olduğu yerde doğruldu.."Hasret yok..Nerede olduğunu da bilmiyorum..Üstelik burada olsa bile seni ilgilendirceğini düşünmüyorum artık!Yarın boşanma davası var değil?" Murat birkaç kez yutkundu.."Hasretle ondan sonra görültün mü bir daha.." Yasemin başını salladı.."Evet fakat bana hala yerini söylemedi ve hala sana karşı kin dolu olduğunu belitti..Boşanmakta kararlı." Murat tırnaklarını hızla eline geçirdi.."Her şey bitti yani öyle mi dedi." Yasemin bir şey diyecekken Muratın sesiyle duraksadı.."Bak beni anlamıyorsunuz bençok kötü durumdayım..O olmayınca nefes bile almakta zorlanıyorum anlıyor musun?Ben kaç gündür o eve giremedim.." dedi sesi çatallaşırken..Yasemin'in anlamadan gözleri doldu.."İstediği bu olabilir ama ben kendimde hissetmiyorum artık..Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.." Yasmein telefonu kulağından uzaklaştırıp burnunu çekti sesini hızla ayarlayıp "Kapatmam gerek!" deyip hızla kapattı..Telefonunu masanın üzerine yerleştirip arkasındaki tezgaha yaslandı..Bunlar ne olursa olsun hala birbirlerine sırılsıklam aşıktı!
**
Hasret monitöre bakarken gözlerini kısıp içine çekti.."Ne görüyorsunuz..İyi mi?" dedi doktorun yüzüne bakıp..Kadın gülümsedi.."Evet..Gayet sağlıklı bir bebeğiniz var.." Hasret gülümsedi..Buğra meraklı gözlerle kollarını önünde bağlamış doktorun arkasından monitöre bakıyordu.."Hiç bir şey yok bu ekranda..Nasıl anlıyorlar anlamıyorum gerçekten!" Kadın gülümseyip başını arkaya doğru çevirdi.."Meraklı bir baba adayı ha?" dedi düz sesiyle. Hasret kısa bir an konuşamadı..Yüzünün renginin değiştiği kesindi.."Şey..Hayır yani ben bebeğin babası değilim.." dedi Buğra durumu düzeltirken.."Hasret arkadaşım oluyor.." Doktor kaşlarını çatıp tekrar Hasret'e döndü.."Ahh ben pardon..Yani genelde yeni çiftler geldiği için.." Hasret yerinden doğrulup.."Sorun değil.." diye mırıldandı..Doktorun verdiği peçeteyle karnındaki sıvıyı silerken içinden Murata olan tüm kötü küfütrleri saydırmaya başlamıştı bile!
BÖLÜM SONU.
Yorumlarınız bekliyorum.
