"KELEBEK"

♥14 . Bölüm♥

Medyada Derin var
Bölümün sonundaki yazıyı okuyun mariposalarım
Iyi okumalar !♥♥♥
♥ ♥ ♥

Penceremden yüzüme hücum eden güneş ışığı ile gözlerimi araladım.

Pike ayak parmaklarıma kadar inmişti .Içimi bir ürperti almıştı.

Yatakta doğruldum ve sabit bir noktaya bakmaya başladım.
Kendime biraz olsun gelince , yataktan kalktım .

Zeminin soğukluğu bedenimi ele geçirirken ben panduflarımı arıyordum.

Neredeydi şu yumuşak ayakkabılarım ?

Bulamayınca pes ettim ve çıplak ayaklarımla zeminde yürümeye başladım.

Sanki kırk yıl aralıksız çalışmışım ve hiç uyumamış gibi hissediyordum .

Hislerimin beni kendi tuzağına çekmesini engelleyerek odadan çıktım.

Beynimde ' Bugün okul var , çabuk olmazsan geç kalacaksın ' gibi cümleler geçerken hızla Ceren'in odasına girdim.

" Ceren , haydi kalk . Okul var bugün " dedim ses tellerime kıyarak bağırırken .

Zorla kalktı ve hazırlanmaya başladı .

Yan odaya geçtim ve üzerime elime geçen şeylerden giymeye başladım.

Allah'tan okul üniforması yoktu . Kısacası serbest giyiniyorduk.

Aynada kendimi inceleme aşamasındaydım.

Üzerimde beyaz salaş bir t-shirt altımda mavi sade bir pantolon vardı.

Saçlarım birbirine fazla karışmamış  , yüzüm istemsiz bir gülümseme almış ve üstümdekiler ile beni canlı kılıyordu.

Telefonuma gelen mesaj sesi ile yüzüm komik gülümseme yerine , kendini şaşkınlığa bırakmıştı.

Duruşumu dikleştirerek çalışma masamın üzerindeki turkuaz kılıflı telefonumu elime yerleştirdim.

Rüzgar ' dan mesaj gelmişti . Ne oldu acaba ?

"Okula gelince arka bahçeye gel . Bir şey söylemem gerek
-Rüzgar"

Mesajın tamamını okuyunca , telefonu elimden masaya koyuverdim.

Ceren odaya çantası ile girince hazır olduğunun farkına vardım.

Bende çantamı ve telefonumu alıp , odadan onunla beraber çıktım .

Hızlı adımlarla , merdivenlerden; ayaklarımızdan çıkan tok sesler eşliğinde iniyorduk.

Sonunda kapıya vardık ve anahtarı alarak dışarı çıktık.

Arabamdaki sürücü koltuğuna yerleştim ve gaza bastım.

Hız yapmayı seven bir kişiliğim vardı . Hele ki müzikte çalıyorsa.

Ama aşırı bir hız yapamıyordum maalesef . Çünkü arabada benden başka biri varsa kesinlikle buna engel oluyordu.

Arabayı sürerken  , yoldaki insanları incelemeye başladım .

Küçük çocuk balonu elinden havalanıp , gökyüzünde süzüldüğü için ağlıyordu.

Küçük kız vitrinde  olan oyuncak bebeği almak için annesini ikna etme çabaları sürdürüyordu.

Aklıma küçükken yaşadığım olay gelince gözlerim buğulandı.

Derin 7 yaşındayken :