Kalabalıkların ortasında yürürken aslında yalnızsak hepimiz,bu işte büyük bir yanlışlık vardır. Kanamalı bir hasretse bastırdığımız,bu işte büyük bir yanmışlık var demektir. Karşı binadaki teyzeyi,yan dükkandaki genci,yanından geçen amcayı,yoldaki çocukları bile sevmek gerek en başından. Masum,beyaz sayfalara acı bulaşmışsa da dönmek gerekir kendimize. En güzeli sensin ! En güzeli seven kalbin ! Rüyalarından çek kara bulutları ve özgür bırak kalbini. Bulsun kendin kendini,bulsun kalbin sevgiyi. Sen sırtını döndüğünde içindeki çocuk hâlâ sarılıyor dünyaya. Bırak o yaşasın. O yaşasın ki çocuk kalasın.
Sevemeyişlerinizden selamlıyorum hepinizi.
Sevgiyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEL
Poetry'Biz'e beraber gitme vakti geldi de geçiyor. Sen kayıp,ben ağrılı. Yalnız yaşıyorum bizi. Gel, Beraber gidelim 'biz'e... Kendimize gelmez miyiz ? * Şiir ve hikaye bir kitapta... *
