'Nasıl'larla dolu bir hayat benimkisi. Biraz şaşırmak,çoğu kez ise anlamsız bulmak.
Nasıl bunca deprem olur hiç bina dikmediğin iç kentlerimde ?
Nasıl olur da her sorumun cevabı yine 'nasıl' tutar ?
Çünkü seninki yeri doldurulmaz bir şey. Bu yüzden bu çaresiz feryatlar,sorular,cevapsızlıklar.
İçimde hep kalbimden fazlası ağrıyor. Aynada bile sımsıcaktı gözlerimin içi. Şimdi olmayışının ateşi üşütüyor beni. Mevsim kış bile olsa ayazda 'ayazım' üşüyor.
İşte her şey bu kadar aslında. Bir ateş sönünce ısınmak,sana benzeyen her şeye içimden sarılıp kendi açtığın yaraya seni basmak.
Biraz da;zaten eksik olanı silmek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEL
Puisi'Biz'e beraber gitme vakti geldi de geçiyor. Sen kayıp,ben ağrılı. Yalnız yaşıyorum bizi. Gel, Beraber gidelim 'biz'e... Kendimize gelmez miyiz ? * Şiir ve hikaye bir kitapta... *
